• Διαμάχη, ανταγωνισμός:
  • το γαρ λογάριν φέρνει σε εις πολλήν αντιμαχίαν (Σπαν. A 623).

[<επίθ. αντίμαχος + κατάλ. ‑ία. H λ. τον 7. αι. (LBG)· πβ. DGE, λ. ‑εία]

• opposition, confrontation (syn in αντιδικία 2):
  • προσωπική, στυγνή ~ |
  • ο αντίλογος κάνει ~ στο λόγο |
  • η ~ επιστήμης και μεταφυσικής |
  • η ~ των δυνάμεων της ζωής |
  • η ~ μεταξύ του Iωάννη του E΄ και του Mατθαίου Kαντακουζηνού |
  • μια ~ ανεπαίσθητη, αδιόρατη φαρμάκωνε σιγανά την ατμόσφαιρα του σπιτιού (Karagatsis) |
  • σε πρώτη επισκόπηση τα εγκόσμια όντα παρουσιάζονται σε αντιφατική το ένα προς το άλλο ~ (Georgoulis)

[fr MG αντιμαχία, der of αντίμαχος]