• ① objective reality, objectivity (ant υποκειμενικότητα):
  • αναπαράσταση της φυσικής αντικειμενικότητας |
  • ο άνθρωπος δεν αντιδρά κατά ορισμένο τρόπο στις καταστάσεις που του εμφανίζει η ~ (Georgoulis) |
  • η σύγχυση της ιδεατότητας με την ~ είχε σαν αποτέλεσμα κάθε τι ιδεατό να θεωρηθεί πλάσμα της συνείδησης χωρίς ~ και αυθυπαρξία (Papanoutsos) |
  • το πνεύμα ενός μεγάλου ανθρώπου έλαβε κάποτε μορφή και ~ (Theodorakop) |
  • ως νοητή σύλληψη η ιδέα είναι έννοια γενική, ως αντικειμενικότης όμως είναι ουσία (id.) |
  • ένας παραστατικός καλλιτέχνης αποδίδει τον κόσμο όπως τον βλέπει, στην αντικειμενικότητά του (Dizikirikis)

• ② objectivity, dispassionateness (ant υποκειμενικότητα):
  • η ~ του μελετητή |
  • ~ κρίσεως, πνεύματος |
  • ~ του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης, του τύπου |
  • η απόλυτη ~ των ηθικών νόμων |
  • η ~ του στοχασμού, της φιλοσοφίας |
  • αμφιβάλλω για την ~ των λόγων του |
  • η ~ προϋποθέτει παρατήρηση από κάποιαν απόσταση, που λείπει όταν οι ιστορικοί γράφουν για σύγχρονά τους θέματα (Evelpidis) |
  • η ~ καθιστά δυνατή την εποπτεία μέσα από πολλά πρίσματα (Papatsonis) |
  • η χρησιμότητα των βασιλιάδων σε μια βασιλευόμενη δημοκρατία συνίσταται στο να διατηρούν την αντικειμενικότητά τους (Christidis EΣ) |
  • ο δάσκαλος προσφέρει τα πνευματικά αγαθά με αμεροληψία και ~ (Papanoutsos) |
  • κάθε επιστήμη τείνει να φθάσει σε ένα βαθμό αντικειμενικότητος ως προς τα αντικείμενά της (Theodorakop)

[fr kath (neol Koumanoudis) αντικειμενικότης, der of kath αντικειμενικός]