• ① adversary of God, the devil, Satan (syn αντίχριστος1 διάβολος, σατανάς):
  • κάθε Θεός έχει και τον αντίθεό του (Bastias) |
  • θα κατεβεί ο λυτρωτής του κόσμου .. να συντρίψει τον αντίθεο (Prevelakis) |
  • (γαμώ or without the verb) τον αντίθεό μου, τόχω πει εκατό φορές να μην κάθεται κανένας στο γραφείο μου (Tachtsis) |
  • ο θεός, ο ~, ο σατανάς ή ό,τι άλλο (Simeonoglou) |
  • poem εγώ κι ο μυαλογγάστρωτος Θεός κι ~, κι ακόμα | κ' η λάβα μήτρα που με γέννησε κ' η γης που θα με φάει (Kazantz Od 16.1369)

• ② fig impious, irreverent person (syn αντίχριστος, άπιστος, L ασεβής):
  • το κάμωμα του Bασίλη με τον επιτάφιο ήτανε κάμωμα ενός αντίθεου (Myriv) |
  • ουδέ τα μοναστήρια τα σέβονται οι αντίθεοι (Petsalis) |
  • αντίθεε! του φωνάζουν, αντίχριστε, σκύλε! (id.)

[fr postmed αντίθεος ← MG, LK (3rd & 4th c. AD), PatrG]

• being against God, ungodly, impious:
  • το έργο του αντίθεου προφήτη (i.e. του Nίτσε) (Kazantz) |
  • δεν έβανε ποτέ στο στόμα του ο Mουχαμέτης το κρέας γουρουνιού, τέτοιου αντίθεου ζώου (Papatsonis, adapted)

[fr MG αντίθεος (as noun) ← MG, PatrG ← K]