• unavoidable, inevitable, inescapable, ineluctable (syn αναπόφευκτος):
  • υπάρχει κάτι το φυσικό, το αναπόδραστο |
  • αναπόδραστες εκδηλώσεις |
  • η ελευθερία του ανθρώπου είναι κάτι αναπόδραστο |
  • το αναπόδραστο μελλούμενο |
  • το αναπόδραστο γεγονός του θανάτου |
  • λογικό και αναπόδραστο αποτέλεσμα |
  • λογική και αναπόδραστη ανάγκη |
  • phr κατ' αναπόδραστη(ν) ανάγκη, κατ' αναπόδραστην αναγκαιότητα, κατ' αναπόδραστη νομοτέλεια, κατ' αναπόδραστη συνέπεια |
  • αναπόδραστοι δεσμοί του τεχνίτη με την περιοχή του |
  • η μοναξιά είναι αναπόδραστη |
  • αναπόδραστες τύψεις |
  • αναπόδραστες ψυχολογικές συνδέσεις ονομάτων και πραγμάτων |
  • το αναπόδραστο πάθος της κριτικής πάφλαζε βαθιά μέσα του (ODiomatari) |
  • ο εμπλουτισμός της γλώσσας με ξένα στοιχεία είναι ~ |
  • η παρακμή δεν είναι νόμος ~ (Terzakis) |
  • υπάρχουν στη γλώσσα μας λέξεις αγαπημένες και συχνά αναπόδραστες στην ποίηση (Panagiotop) |
  • λίγοι γιατροί, όταν βλέπουν αναπόδραστο το μοιραίο, χαλαρώνουν την άμυνα (Palaiologos) |
  • poem τέλεια, πυκνή, αναπόδραστη μοίρα του έρωτα | και του θανάτου (Themelis)

[fr kath αναπόδραστος ← K, PatrG, AG (Aristotle+), cpd of ἀν- & ἀπόδραστος (: αποδιδράσκω)]