• 1) Που δεν έχει δύναμη, που δεν είναι ανδρείος:
  • (Bίος Aλ. 2254, 1514).
• 2) (Προκ. για λόγους) που δε δίνει δύναμη, δεν ενθαρρύνει:
  • (αυτ. 2594).

[αρχ. επίθ. ανίσχυρος. H λ. και σήμ.]

• powerless individual (ant ο ισχυρός):
  • αλίμονο στον ανίσχυρο! |
  • παραχωρούνται δικαιώματα από τους ισχυρούς στους ανίσχυρους (Papanoutsos) |
  • ένας απαίδευτος, ένας ~

[substantiv. m of ανίσχυρος2]

• ① feeble, weak, powerless (syn αδύναμος, αδύνατος, ant δυνατός, ισχυρός):
  • άνθρωπος ~ |
  • ο ισχυρός άνθρωπος διαπραγματευόμενος με τον ανίσχυρο και φτωχό συνάνθρωπό του! (Stasinop) |
  • ήρωας ~ |
  • ο στρατηγός χτύπησε τον ανίσχυρο στρατιώτη |
  • ανίσχυροι ώμοι, ανίσχυρο κορμί |
  • ανίσχυρη όραση, λογική, ψυχή |
  • ανίσχυρη χώρα, πατρίδα |
  • ανίσχυρη θέληση, φαντασία |
  • ανίσχυρη μειοψηφία |
  • ανίσχυρο κράτος |
  • ~ |
  • ανίσχυρη συνθήκη |
  • μέσα ανίσχυρα |
  • λόγος ~ |
  • ~ θυμός |
  • η αμυντική θέση της χώρας είναι ανίσχυρη |
  • ο οίκτος ~ |
  • κεντρική εξουσία ανίσχυρη πια να επιβληθεί (Vranousis) |
  • μπροστά στην αντινομία η σκέψη μας είναι εντελώς ανίσχυρη (Chatzinis) |
  • οι αρμόδιοι υπήρξαν ανίσχυροι να εμποδίσουν το κακό (Christidis) |
  • η φιλοσοφία και η τεχνική πρόοδος είναι ανίσχυρες μπροστά σ' ένα τυφώνα ή σ' ένα σεισμό (Panagiotop) |
  • δικαιοσύνη χωρίς δύναμη είναι ανίσχυρη, γιατί πάντα υπάρχουν κακοί (Vrettakos)

• ② law invalid, void (syn άκυρος, ant έγκυρος):
  • διαθήκη ανίσχυρη invalid will |
  • ανίσχυρη δικαιοπραξία invalid judicial act |
  • η συντακτική πράξη είναι ανίσχυρη |
  • ανίσχυρη δήλωση συμψηφισμού (Christidis AK) |
  • ~ |
  • ανίσχυρο πληρεξούσιο έγγραφο (id.) |
  • η συγγνώμη που δίνεται μετά τη διάταξη της αποκλήρωσης κάνει ανίσχυρη την αποκλήρωση (id.)

[fr kath ανίσχυρος ← MG, K, AG]