• ① gushing spring, bubbling fountain (syn in αμπολή 3):
  • βουνήσια ~ |
  • η ~ του κήπου |
  • μικρή (μεγάλη) ~ |
  • γάργαρη or καθαρή ~ |
  • μια ~ νερό and ανάβρες νερό (Kazantz) |
  • από τα μάτια της κυλούσαν τα δάκρυα ... σα ν' ανέβαιναν από μια μυστική ~ (Nirvanas) |
  • μέσα στα λόγια της υπήρχε ένας τόνος πηγαίος ... σαν ~ νερού (Myriv) |
  • ξάφνω το αίμα αναβλύζει από το στόμα του σαν από ~ (Petsalis) |
  • poem ω νερομάνες, ω πηγές, ω ανάβρες, ω βρυσούλες (Palam) |
  • γλύκας ανεγδιήγητης ~ | χύνει το νεραϊδένιο σου το διώμα (Mavilis) |
  • του νερού σου φωτιά είναι η ~, | σα φιλί (Malakasis) |
  • υψώστε, ανάβρες, τα νερά σας | ωσά θυμιατηριού καπνό (Skipis)

• ② fig squirting, surging, emergence:
  • ~ δροσιάς, της ζωής κλ |
  • ήταν ~ ασυγκράτητου γενετήσιου ενστίκτου (Terzakis) |
  • σαν ~ μιας υπεργήινης σοφίας (LAkritas) |
  • poem κι όλο μου το αίμα ήταν βοή στ' αφτιά μου | και στα μάτια μου μια ~ σπίθες (Sikel) |
  • κι ως ζωντανεύει γύρα της των αστεριών η ~ (id.)

• ⓐ fig source (syn πηγή):
  • οι σοφοί που χαϊδολογήθηκαν με τις ανάβρες της κλασσικής ομορφιάς (Chourmouzios) |
  • poem ... κινήστε το χορό ..., | ν' ανοίξουν πενταυλοί στο στήθος σας οι θεοτικές ανάβρες (Kazantz Od 15.886) |
  • φέρνω ετούτες τις στροφές | ~ αμάραντη του λόγου (Sikel) |
  • ω ~ του ήλιου (id.)

• ③ inception (syn αρχή):
  • poem τι πρώτα εχύθη μέσα μου το γέλιο της γυναίκας, | σαν περδικήσιο λάλημα που 'ν' της αυγής ~ (Sikel)

[deverb der of αναβρώ - αναβράω ← MG, ModG αναβρύζω ← K ἀναβρύω]

• IonIsl, Maced] & lit) toward evening, (syn απόβραδα, βράδυ βράδυ):
  • προχτές ~ |
  • είκοσι Iουνίου ~ (Spandonidis) |
  • poem τι τραγουδάτε ~, | ευαίσθητοι νησιώτες; (Markoras)

[fr ανάβραδο]

• the time toward evening, early evening (syn απόβραδο, βραδάκι):
  • poem αλλ' ως γοργά τ' ~ στα γονικά σου φτάσης, | τα ωραία που σόδωκε ο Θεός παιδάκια ν' αγκαλιάσης (Markoras)

[cpd of pref ανα- & βράδυ; cf απόβραδο]

• ① boil again (syn ξαναβράζω)

• ⓐ boil up, bubble, seethe (syn βράζω πολύ, χοχλάζω):
  • το νερό βράζει κι αναβράζει |
  • τώρα στα στερνά η γης εσκιρτούσε σαν το χόχλο στο νερό που αναβράζει (Solom) |
  • ολάκερη η τοποθεσία είχε φουντώσει, βρόνταγε κι ανάβραζε σαν καταχθόνιο σιδεράδικο (Terzakis) |
  • όπως το θαλασσόρεμα που αναβράζει στους σκοτεινούς βυθούς (Foteinos) |
  • οι φλόγες ... με στήθη που ανάβραζαν τον όλεθρο (Karkavitsas) |
  • phr αναβράζει το αίμα του he is wildly angered, e.g. ατάραχος ο γέρος συνέχιζε την κουβέντα του, ενώ το αίμα μου εμένα άρχιζε ν' αναβράζη (Terzakis)

• ② synecd ferment, of must or mash (syn υφίσταμαι ζύμωση):
  • αναβράζει ο μούστος (or το κρασί)

• ③ foam, of rough sea (syn αφρίζω, φουσκώνω)

• Ⓐ fig boil over, seethe (w. passion), get angered:
  • η καρδιά μου ανάβρασε |
  • αναβράζει ολάκερος |
  • μέσα του ... αναβράζει αδιάκοπα η ανησυχία (Terzakis) |
  • ανάβραζε από το θυμό του or από το κακό του |
  • ο λαός αλαλάζει και πάει κ' έρχεται, λες κι αναβράζει (Petsalis)

[fr ByzG, MG αναβράζω ← AG ἀναβράσσω]

• w. ruffled feathers, of chicken:
  • αναβρακάτη κότα |
  • riddle πετεινός ~ | και σιδηρομουστακάτος, | όταν 'πλώση τα φτερά του, | ποιος μπορεί να πα κοντά του; (windmill) (Chios) |
  • κόκοτος ~

[cpd of pref ανα- & βρακάτος]

• (Προκ. για σεισμό) αναταραχή, σφοδρό σάλεμα όπως σε κοχλασμό νερού:
  • (Iερόθ. Aββ. 335).

[μτγν. ουσ. ανάβρασις. H λ. και σήμ. ιδιωμ. (‑η)]

• ① boiling (syn βράση, βράσιμο)

• ② splashing, bubbling (syn L παφλασμός):
  • poem θυμάται το λαιμό σου ... || την πέτρα που σου κρέμασαν, τη γύμνια του κορμιού σου, | το φοβερό το ~ του καταποντισμού σου (Valaor)

• ③ fig stir, agitation (syn αναβρασμός, αναταραχή):
  • τ' άρεζε ... να σταματάη πότε πότε σε καμιά μεγάλη πολιτεία, να νοιώθη γύρω του το ~ του κόσμου, τον αγώνα του (Petsalis)

[der of αναβράζω]