Combined Search
| 1 item total | << First < Previous Next > Last >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- -τερός -τερή -τερό [terós] : επίθημα για το σχηματισμό επιθέτων παράγωγων από ρήματα· δηλώνει ότι το προσδιοριζόμενο χαρακτηρίζεται από τις ιδιότητες που δηλώνει η πρωτότυπη λέξη: (βράζω) βραστερός, (γυαλίζω) γυαλιστερός, (λυπώ) λυπητερός, (φαντάζω) φανταχτερός.
[μσν. μεταρ. επίθημα -τερός από επέκτ. του επιθήματος -ερός σε λ. με θέμα σε -τ-, π.χ. κοπ-τ-ερός: μσν. λυπη-τερός]
