• 1) Xτένα:
  • το κτένιον …, ουχί το πυκνόν, αλλά το αρύ (Σπανός D 648)·
  • παροιμ. φρ. ήρθε ο κόμπος εις το κτένι = φτάνει κ. στο απροχώρητο:
    • (Φαλλίδ. 206).
• 2) Θαλάσσιο όστρακο, «χτένι»:
  • (Προδρ. IV 323).

• Oι τ. κτένι και χτένι, καθώς και τ. χθένι, στον πληθ. ως τοπων.:
  • (Πορτολ. A 193^31, 32, 198¹²).

[αρχ. ουσ. κτένιον. O τ. ‑ι στο Βλάχ. O τ. χτένι και σήμ.]