Παράλληλη αναζήτηση

Αναζήτηση για: ξαναγυρίζω

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

ξαναγυρίζω [ksanajirízo] Ρ2.1α & ξαναγυρνώ [ksanajirnó] Ρ10.1α (μόνο στο ενεστ. θ.) : γυρίζω, επιστρέφω πίσω: Φεύγω αλλά θα ξαναγυρίσω. Nα φύγεις και να μην ξαναγυρίσεις!, απειλητικά. Ξαναγύρισε στο στράτευμα. Ξαναγυρνάει στις παλιές του συνήθειες. Οι ιστορίες σου με ξαναγυρνούν στα παιδικά μου χρόνια.
[μσν. ξαναγυρίζω < ξανα- + γυρίζω· ξανα- + γυρνώ]

[Λεξικό Κριαρά]

ξαναγυρίζω.

I. Ενεργ.
- 1) Επιστρέφω, ξαναγυρίζω κάπου:
  - πάλιν … θέλει ξαναγυρίσω στην Ρωμανία (Διγ. O 685)·
  - (μεταφ.):
    - ο ζυγωμένος Έρωτας … στο νου μου εξαναγύριζε (Ερωφ. Ά 202).
- 2) Επανέρχομαι σε προηγούμενη κατάσταση:
  - οι γράδες εις τα νιότα τως πάλι ξαναγυρίζου (Πανώρ. Ά 276· Ζήν. Δ́ 138).
- 3) Αλλάζω γνώμη:
  - Ο βασιλεύς μετανιώνει πως είπε κακόν διά τες γυναίκες και διατούτο ξαναγυρίζει και τες επαινεί (Μπερτόλδος 20).
II. Μέσ.
- 1) Επανέρχομαι· ανανεώνομαι:
  - τα ξαναζεστωμένα άλογα και η ξαναγυρισμένη αγάπη ποτέ δεν ήτον καλά (Μπερτόλδος 75).
- 2) (Μτβ.) μεταβάλλω (βλ. και ξεγυρίζω):
  - Της ξενιτειάς την δούλεψιν πώς εξαναγυρίστη (Ιμπ. 12 χφ V κριτ. υπ).

[<ξανα‑ + γυρίζω. Η λ. στο Βλάχ. και σήμ.]

Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα