Παράλληλη αναζήτηση
| 3 εγγραφές [1 - 3] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- νέκταρ το [néktar] Ο γεν. νέκταρος (χωρίς πληθ.) : 1.(μυθ.) το ποτό των θεών: Οι θεοί του Ολύμπου έπιναν το ~ και έτρωγαν την αμβροσία. || (επέκτ.) ποτό, συνήθ. κρασί, εξαιρετικά εύγευστο. 2. ο γλυκός χυμός των λουλουδιών, που συγκεντρώνουν οι μέλισσες και που τον μετατρέπουν σε μέλι.
[λόγ. < αρχ. νέκταρ]
[Λεξικό Κριαρά]
- νέκταρ το· νέκταρε.
-
- 1) Γλυκό κρασί:
- νέκταρ … να με κερνούσι (Ζήν. Έ 37).
- 2) (Μεταφ.)
- α) γλυκύτητα:
- η πεθυμιά μου … στάσσει μόνο νέκταρε παντοτινά από κείνη (Ροδολ. Έ 18)·
- β) απόλαυση, ευτυχία· ευημερία:
- Ψηλότατέ μου βασιλιά, … την Τρόγια … με τη φρονιμάδα σου νέκταρε την ποτίζεις (Στάθ. Ιντ. β́ 6).
- α) γλυκύτητα:
[αρχ. ουσ. νέκταρ. Ο τ. από μετρ. αν. ή από επίδρ. του ιταλ. nettare. Η λ. και σήμ.]
- 1) Γλυκό κρασί:
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- νεκταρίνι το [nektaríni] Ο44 : ποικιλία ροδάκινου που έχει λεία φλούδα και σκληρή σάρκα, όπως το μήλο.
[γαλλ. ή αγγλ. nectarine -ι < αρχ. νέκταρ (από τη γλυκιά του γεύση)]
