• α) Ομορφιά:
  • κλαίσι για κόρης ομορφιά (Ερωφ. Χορ. α´ 625)·
  • Οι γεμορφιές εδόθηκα τω γυναικώ εκ τη φύση (Πανώρ. Β´ 307)·
• β) (μεταφ.) στολίδι:
  • με βροντοκούδουνα πολλά και άλλας ευμορφίας (Διήγ. παιδ. 763).

• Ο τ. ομορφία ως κύρ. όν.:
  • (Μαχ. 626⁷).

[αρχ. ουσ. ευμορφία. Οι τ. εμ‑ και ομ‑ στο Du Cange (λ. έμορφος) και σήμ. ιδιωμ. Ο τ. ’μορφιά στο Somav. (λ. ομορφάδα). Ο τ. ομορφιά στο Meursius και σήμ.]