• ① = αυτογενής 1:
  • αυτογέννητη αντίδραση, έμπνευση |
  • είχε μέσα του και μια κάποια ορμή αυτογέννητη, έναν κάποιο πόθο για ποίηση (Psichari) |
  • οι μύθοι .. αυτογέννητοι αναπηδούν από τα έγκατα της οικουμενικής ψυχής (Panagiotop)

• ② born in the same place, indigenous, native, autochthonous (syn αυτόχθονος):
  • οι Σικυώνιοι πίστευαν πως ήταν αυτογέννητοι στη χώρα (Panagiotop) |
  • οι αυτογέννητοι θεσμοί του τόπου .. κάρπιζαν καλύτερα το νόημα της ελευθερίας του ελληνισμού (Theodorakop)

[fr kath αυτογέννητος ← PatrG ← AG, cpd w. γεννητός; cf ἀγέννητος, ἀρτι-, ὀψι-, νοθο-, δουλο-γέννητος etc]