• 1) Που εξαφανίστηκε:
  • (Διήγ. Aλ. V 58).
• 2) Aσήμαντος:
  • το κακό … είν’ μικρό κι άφαντο στην αρχή του (Eρωτόκρ. Γ´ 281).
• 3) Aπρεπής, αταίριαστος, απερίσκεπτος:
  • εις λογισμό πολλ’ άφαντο εμπήκες (Eρωτόκρ. A´ 1572).

[αρχ. επίθ. άφαντος. H λ. και σήμ.]

• ① invisible, unseen, indiscernible (syn αφανής2 1):
  • αρχίζει να ζεσταίνεται από τον άφαντο τον ήλιο (Psichari) |
  • οι ίδιοι καπετάνοι άρχισαν να νιώθουν κάποιο άφαντο χέρι να τους σπρώχνει στο χαμό (Karkavitsas) |
  • η φαντασία του καθενού είχε πλάσει από τ' άφαντο χάος μια ξέχωρη μορφή (Rotas) |
  • δύναται να αναστήσει τα πιο άφαντα βάθη της ψυχής (Spandonidis) |
  • poem .. τρογύρα τους απλώσαν | κρυφά του πολυμήχανου Ήφαιστου τ' άφαντα δίχτυα κλ (Homer Od. 8.297 Kaz-Kakr) |
  • άφαντη κάποια λεϊμονιά | μοσκοβολάει τη γειτονιά (Agras)

• ② having disappeared, vanished, gone, lost (syn αφανισμένος 1):
  • phr γίνομαι ~disappear, vanish (syn phr γίνομαι αόρατος, syn εξαφανίζομαι) |
  • κάνω κάτι άφαντο cause sth to disappear, steal (syn εξαφανίζω) |
  • το συκώτι έγινε άφαντο στην αγορά |
  • folkt πήγαμε στης γυναίκας, μας τάγισε και μας φιλοξένησε κι εσύ κάνεις άφαντο το σινί της (Loukatos) |
  • ο καλόγερος, που κρατούσε το κλειδί της βιβλιοθήκης, ήταν ~(Papantoniou) |
  • μέρες τώρα η γυναίκα δε φάνηκε για πλύση μήτε για ψώνια και το παιδί της άφαντο κι αυτό (Tsirkas)

• ⓐ law whose whereabouts have been unknown for a long time, disappeared:
  • το ημεδαπό δικαστήριο μπορεί να κηρύξει άφαντο έναν αλλοδαπό (Christidis AK)

• ③ unknown, unrenowned, inconspicuous (syn αφανής2 3):
  • δούλεψαν άφαντοι για την πατρίδα, χωρίς προσωπικότητα (ChZalokostas) |
  • poem .. ήσουν πάντοτ' άφαντη και ταπεινή | και διάλεγες τα μονοπάτια να περάσεις (Theodorou)

[fr postmed, MG άφαντος ← K, AG]