Μεταφόρτωση ως PDF Εκτύπωση <^>

4.0. Διαδικαστικά

Στις περισσότερες περιπτώσεις οι εκπαιδευτικοί ανέλαβαν να εργαστούν ως επιμορφωτές, ανάλογα με την περιοχή στην οποία κατείχαν την οργανική τους θέση. Κάποιες φορές όμως, όταν ο αριθμός των εκπαιδευτικών-επιμορφωτών σε μια περιοχή ήταν αρκετά μεγάλος και υπήρχε πλεόνασμα, οι εκπαιδευτικοί ανέλαβαν να εξυπηρετήσουν και περιοχές μακριά από τον τόπο διαμονής και από την οργανική τους θέση. Σε άλλη περίπτωση πάλι αναφέρεται πως οι επιμορφωτές μεταξύ τους μοίρασαν τις περιοχές και τα σχολεία στα οποία θα δούλευαν.

Από τη στιγμή που κάθε εκπαιδευτικός-επιμορφωτής αναλάμβανε κάποια περιοχή του δινόταν ένας κατάλογος με σχολεία με τις διευθύνσεις των οποίων οι ίδιοι οι επιμορφωτές αναλάμβαναν να έρθουν σε επαφή και να κανονίσουν τις επισκέψεις τους και τις ενημερωτικές συναντήσεις με τους εκπαιδευτικούς. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις οι εκπαιδευτικοί αναφέρουν πως οι εκπαιδευτικοί των σχολείων δεν ενημερώθηκαν καν κεντρικά ή από τις κατά τόπους διευθύνσεις για την ημερομηνία κατάθεσης αιτήσεων συμμετοχής σε αυτά τα προγράμματα. Οι επιμορφωτές, δηλαδή, θα έπρεπε σε κάποιες περιπτώσεις να ξεκινήσουν από το μηδέν.

Όταν τελικά ενημερώθηκαν οι εκπαιδευτικοί και ξεκίνησαν οι επιμορφωτικές συναντήσεις, σε κάποιες περιοχές οι επιμορφώσεις πραγματοποιούνταν κατά τη διάρκεια του σχολικού προγράμματος με παράλληλη προσαρμογή του σχολικού προγράμματος, έτσι ώστε οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν να είχαν κενά τις ίδιες ώρες. Σε άλλες περιοχές οι επιμορφωτές όριζαν ένα απόγευμα ή και περισσότερα κατά τα οποία συγκέντρωναν τους επιμορφούμενούς τους σε χώρους του σχολείου που τους διατίθονταν.

Ο επιμορφωτής πήγαινε στην περιοχή, έκανε μια πρώτη συνάντηση ενημερωτική, όπως βέβαια γινόταν και τα επόμενα χρόνια και προσπαθούσε πάντοτε να καλύπτει την επιθυμία των εκεί συναδέλφων, δηλαδή η μετακίνησή τους στην επαρχία καθορίζονταν από τις επιθυμίες των συναδέλφων.

Ήταν εντός του ωραρίου διδασκαλίας, ήταν μέσα στο ωράριο, ενταγμένα, δηλαδή έτσι όριζε το πρόγραμμα, ότι θα έπρεπε να εμπλακούμε στην καθημερινότητα του σχολείου και προσπαθούσαμε σε κενά των συναδέλφων να προσδιορίσουμε ένα δίωρο, γιατί η απασχόλησή μας ήταν δίωρη ή στο τέλος του ωραρίου, αμέσως μετά το τέλος του ωραρίου και εγώ τουλάχιστον. Εγώ είχα τέσσερα τμήματα την πρώτη χρονιά, τα δύο λειτούργησαν εντός του ωραρίου, τα άλλα δύο λειτούργησαν στο τέλος του ωραρίου.

Όταν αναλαμβάναμε τα σχολεία, έπρεπε να τα κάνουμε όλα εμείς. Δόθηκε ένας κατάλογος σχολείων και ξεκινούσαμε να ζητάμε εργαστήρια για να, για τα μαθήματα. Κάποια σχολεία αποδείχθηκαν πιο φιλόξενα και σ' αυτά τελικά καταλήξαμε να οργανώσουμε τα τμήματά μας λίγο-πολύ, όλοι δηλαδή, δεν νομίζω ότι μπορεί να ήταν παραπάνω από δέκα τα σχολεία της Θεσσαλονίκης που φιλοξένησαν την ενδοσχολική επιμόρφωση.