• 1) Κατεργάζομαι δέρματα:
  • λουρία … γναμμένα με την στύψιν (Διήγ. παιδ. 641).
• 2) (Προκ. για δέρμα ανθρώπου) κάνω σκληρό σαν πετσί από το πολύ ξύλο:
  • (Φορτουν. Α´ 114).
• 3) (Προκ. για νύχια) ξύνω:
  • κάθισον αυτόν (ενν. τον ιέρακα) εν δόρατι πλατεί, ίνα μη γνάπτῃ τους όνυχας αυτού (Ορνεοσ. αγρ. 553⁸).
• 4) (Μεταφ.) ξεσχίζω την καρδιά κάπ., του προξενώ μεγάλη θλίψη:
  • (Κυπρ. ερωτ. 101²⁶).

[μτγν. γνάπτω. Ο τ. μτγν. και σήμ. ιδιωμ. (ΙΛ)]