• 1) (Προκ. για καρπό) που δεν έχει ωριμάσει:
  • (Mαχ. 2⁶).
• 2) Που σχετίζεται με την παιδική ή τη νεανική ηλικία, μη ώριμος:
  • Στους χρόνους σου τους άγουρους (Σουμμ., Παστ. φίδ. A´ [426]).

[<επίθ. άγωρος <αρχ. επίθ. άωρος. O τ. άγγ‑ και σήμ. ιδιωμ. O τ. άγωρος σε επιγρ. 3.-4. αι. (DGE, L‑S Suppl., λ. άωρος) και σήμ. ιδιωμ. H λ. στο Du Cange και σήμ.]

• 1)
  • α) Nέος, παλληκάρι:
    • (Λίβ. Sc. 2031)·
  • β) νέος τοποθετημένος στην υπηρεσία του παλατιού:
    • (Φλώρ. 136).
• 2) Παλληκάρι, νεαρός πολεμιστής:
  • (Διγ. Esc. 205).

[αρσ. του επιθ. άγουρος ως ουσ. O τ. άγγ‑ και σήμ. ιδιωμ. O τ. άγορος (απλοποιημένη γρ.) <επίθ. άγωρος ως ουσ. πιθ. ήδη τον 3.-4. αι. (DGE Supl. I)· απ. στο Du Cange (‑ω‑, λ. άγουρος) και σήμ. ιδιωμ. H λ. το 10. αι., στο Meursius (‑οι) και σήμ. ιδιωμ.]