Εγκυκλοπαιδικός Οδηγός 

H διδασκαλία της ξένης γλώσσας [Ε8] 

Bασιλική Δενδρινού (2001) 

Kείμενο 3: Προσαρμογή από το: Dendrinos, B.1992. The EFL Textbook and Ideology. Αθήνα: N.C. Grivas Publications, κεφ. 4.

Μπορούμε να πούμε πως η "προοδευτική εκπαιδευτική προσέγγιση" συμπίπτει με αυτό που χαρακτηρίζεται ως "εκπαίδευση επίλυσης προβλημάτων", η οποία ενδιαφέρεται για τις πραγματικές περιστάσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν οι διδασκόμενοι, οι οποίοι θεωρούνται ότι είναι αυτοί που θα πάρουν τις αποφάσεις. Η πράξη και ο διάλογος είναι δυο κεντρικές παιδαγωγικές έννοιες σε αυτή την εκπαιδευτική προσέγγιση, η οποία αντιμετωπίζει τη γνώση όχι ως κάτι που βρίσκεται έξω από τον μαθητή, αλλά ως κάτι που αναδύεται από αυτόν, όταν του παρέχονται οι μαθησιακές εμπειρίες, ώστε ο ίδιος να αποκτά γνώση σχετική με αυτές, μέσα από τις δικές του προσπάθειες. Όπως δηλώνει ο Clark (1987, 49): "Για τους προοδευτιστές, η εκπαίδευση δεν είναι μια διαδικασία μετάδοσης ενός συνόλου αληθειών, αλλά ένας τρόπος να καταστήσει τους μαθητές ικανούς να μάθουν πώς να μαθαίνουν μέσα από τις δικές τους προσπάθειες. Οι δάσκαλοι δεν είναι μεταδότες οδηγιών, αλλά δημιουργοί ενός περιβάλλοντος μέσα στο οποίο οι μαθητές μπορούν να μάθουν πώς να μαθαίνουν".

Γίνεται έτσι προφανές πως η "προοδευτική εκπαιδευτική προσέγγιση" ασχολείται μάλλον με το εγγενώς πολύτιμο μαθησιακό περιεχόμενο και με την ανάπτυξη της συνειδητοποίησης και της επίγνωσης, παρά με την απόκτηση γνώσης -εννοούμενης ως ένα σύνολο σταθερών δεδομένων. Επιπλέον, ασχολείται με την αυξανόμενη ικανότητα του ατόμου για συνεχή μάθηση, καθώς η γνώση δεν θεωρείται στατική. Έτσι, οι προοδευτιστές θεωρούν ότι οι μαθητές συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία της μάθησης και είναι υπεύθυνοι για τα αποτελέσματά της, ενώ ο δάσκαλος λειτουργεί ως καθοδηγητής διευκολύνοντας τη διαδικασία και δημιουργώντας τις συνθήκες για την ανάπτυξη μιας ευρηματικής ικανότητας επίλυσης προβλημάτων.

Μετάφραση Νίκος Γεωργίου

Τελευταία Ενημέρωση: 16 Ιούν 2010, 13:16