Θέλω να πάρω μηχανή!

(Από τον Τύπο)

Γουστάρω πρόταση… "Θέλω να πάρω μηχανή". Στ' αυτιά μου ακούγεται κάτι σαν ωραία μουσική. Θυμάμαι όλα τα βράδια που ζαχάρωνα το τάδε μοντέλο έξω από γυαλιστερή βιτρίνα και ας μην είχα ποτέ μου τα χρήματα να το αγοράσω. Το ήθελα και αυτό και άλλα πολλά επίσης! Αν σήμερα με ρωτούσε κάποιος ποια μοτοσικλέτα θα ήθελα να αποκτήσω, θα έκανα μια λίστα από καμιά δεκαριά τουλάχιστον. Θα στεκόμουν αναποφάσιστος μπροστά στο δίλημμα ποια να διαλέξω και θα κατέληγα με την πιο άχρηστη απ' όλες!

Σε μένα ποτέ δε μέτρησαν οι λεγόμενες "χρηστικές" μοτοσικλέτες. Αυτές που καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες σου. Είναι αυτές οι υπέροχες κατασκευές που τα κάνουν σχεδόν όλα. Ελίσσονται άνετα στην πόλη, σου επιτρέπουν να κάνεις μικρά ταξιδάκια, πηγαίνεις μαζί τους διακοπές και, όταν έχεις όρεξη, πλαγιάζεις συγκρατημένα σε κάνα "στριφτερό" επαρχιακό δρόμο.

Πέρα όμως από τη χρησιμότητα υπάρχει και η φαντασία! Άμα την έχεις "δει" με ένα μηχανάκι ότι πρέπει να γίνει δικό σου, το πιο άχρηστο απ' όλα να είναι, αυτό θα αγοράσεις! Θα το αγοράσεις γιατί γουστάρεις τον εαυτό σου επάνω του, γιατί γουστάρεις να το παρκάρεις κάτω από το σπίτι σου και να το βλέπεις από το μπαλκόνι, γιατί είναι το ονειρεμένο δικό σου μοτάρι.

Είναι απλά τα πράγματα για εκείνους που παθιάζονται με τους δύο τροχούς: τα θέλουν όλα! Απομένουν εκείνοι οι όψιμοι μοτοσικλετιστές που αναγκάζονται να χρησιμοποιήσουν δίτροχο γιατί δεν αντέχουν το καθημερινό πήξιμο με τα τετράτροχα κουβαδάκια. Αυτοί οι καημένοι είναι φοβισμένοι, δεν κατέχουν και την τέχνη, και δεν έχουν και όρεξη να μπουν στην "οικογένεια". Αυτοί, δυστυχώς, θα αγοράσουν ό,τι τους πουλήσουν! Τέλος πάντων… εμείς θα κάνουμε το χρέος μας. Θα γράψουμε ό,τι μας κατεβαίνει στο μυαλό, κατατάσσοντας τις μοτοσικλέτες σε γενικές κατηγορίες, σύμφωνα με το σχεδιασμό και τη φιλοσοφία κατασκευής τους. Εσείς θα διαλέξετε ποιος τύπος σας ταιριάζει και φυσικά θα πληρώσετε… τη νύφη!