Τι ακριβώς γιορτάζουμε στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου; Όχι αποζημίωση για το Δίστομο

ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΙ ΜΑΘΑΜΕ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ

Αγαπητή "Μακεδονία",

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απέρριψε τις προσφυγές των συγγενών των θυμάτων

- Μια πρόταση που δεν εξαρτάται από άλλη λέγεται ……………., ενώ μια πρόταση που συμπληρώνει το νόημα μιας άλλης και εξαρτάται από αυτήν λέγεται …………….

Τις μέρες του '40 γιορτάζουμε όλοι μας αυτόν τον καιρό.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

- Σύνδεσμοι είναι οι λέξεις που ………………………………………………………………………………………………………………..

Όλοι μας;

Τέλος στις διεκδικήσεις αποζημίωσης Ελλήνων πολιτών από το Γερμανικό Δημόσιο για τις θηριωδίες του Γ' Ράιχ βάζει με απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), ενώ παράλληλα μπαίνει στον "πάγο" και η εφαρμογή των αμετάκλητων αποφάσεων για την καταβολή αποζημιώσεων (ύψους άνω των 9 δισ. δραχμών) στους συγγενείς των νεκρών του Διστόμου Βοιωτίας.

- Δύο ή περισσότερες προτάσεις μπορούν - να συνδέονται μεταξύ τους με συνδέσμους: α. παρατακτικά, όταν ……………. β. υποτακτικά, όταν ……………. - να μη συνδέονται με κάποια λέξη (………………. σχήμα)

Δυστυχώς αρκετοί από μας αγνοούν το τι ακριβώς γιορτάζουμε στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε νόμιμη την άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να επιτρέψει την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων του Γερμανικού Δημοσίου στη χώρα μας όπως το Ινστιτούτο Γκαίτε - όπου είχαν γίνει εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των συγγενών των θυμάτων

- Ο αφηγητής, όταν οργανώνει την αφήγησή του, έχει πολλές επιλογές: α. να αφηγείται αντικειμενικά τα γεγονότα ή να τα συνοδεύει με δικά του σχόλια, προσωπικά συναισθήματα κτλ. β. να παραθέτει τα γεγονότα με τη χρονολογική τους σειρά ή ………………………………………………………………………………………..

Άλλοι αν και ξέρουν, δείχνουν αδιαφορία και δεν κάνουν ούτε το πλέον τυπικό, να βγάλουν δηλαδή την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι τους.

Η μάχη για τις γερμανικές αποζημιώσεις φαίνεται ότι τελειώνει οριστικά στο Στρασβούργο, καθώς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κρίνει νόμιμη την άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να επιτρέψει την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων του Γερμανικού Δημοσίου στη χώρα μας (Ινστιτούτο Γκαίτε κ.ά.), ενώ θετικά αντιμετωπίζει και τη θέση της γερμανικής κυβέρνησης για την αρχή της ετεροδικίας.

Δεν θα σταθώ γενικά, στα φαινόμενα αυτά της μερίδας των συμπατριωτών μας.

Σημειώνεται ότι και το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (ΑΕΔ) στη χώρα μας έχει αποφανθεί οριστικά ότι η Γερμανία απολαμβάνει την αρχή της ετεροδικίας και, συνεπώς, δεν είναι αρμόδια τα ελληνικά δικαστήρια να κρίνουν τις επίμαχες αγωγές για αποζημιώσεις. Άλλωστε χαρακτηριστικό στοιχείο της φυλής μας είναι η αδιαφορία.

Στο Στρασβούργο, όπου είχαν προσφύγει οι 257 συγγενείς των νεκρών του Διστόμου Βοιωτίας, επιδιώκοντας την εφαρμογή των αποφάσεων ελληνικών δικαστηρίων για την καταβολή αποζημιώσεων, το θέμα της ετεροδικίας δεν ήταν το κύριο ζητούμενο.

Αδιαφορία όχι μόνο για ιστορικά θέματα, αλλά και για πολλά άλλα..

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ωστόσο, δίνει το στίγμα του για ενδεχόμενες μελλοντικές προσφυγές, σημειώνοντας ότι "δεν θεωρεί αποδεδειγμένο πως είναι αποδεκτό πλέον από το διεθνές δίκαιο ότι τα κράτη δεν μπορούν να επικαλεστούν ασυλία σε περίπτωση αστικών προσφυγών για αποζημιώσεις σχετικά με εγκλήματα πολέμου που γίνονται στο έδαφος ενός άλλου κράτους…".

Τέλος πάντων.

Η προσφυγή

Αφορμή για την επιστολή μου αυτή στάθηκε η παρατήρησή μου ότι από το κλίμα το επετειακό της μεγάλης νίκης μας εναντίον της φασιστικής Ιταλίας, πριν πενήντα οκτώ χρόνια απουσιάζει μια παρεξηγημένη μορφή της ιστορίας, ο Ιωάννης Μεταξάς.

Με την προσφυγή στο Δικαστήριο του Στρασβούργου, που είχε υποβληθεί τον Ιούλιο του 2002, οι συγγενείς των θυμάτων του Διστόμου ζητούσαν να καταδικαστεί τόσο το Ελληνικό όσο και το Γερμανικό Δημόσιο, γιατί "παρεμποδίζουν" την εφαρμογή της απόφασης για το Δίστομο.

Μια μορφή που έχει συνδεθεί άρρηκτα με τον ελληνοϊταλικό πόλεμο με εκείνο το αλησμόνητο "ΟΧΙ" της 3ης πρωινής ώρας της πρώτης μέρας του προς τον Ιταλό πρέσβη.

Το Ελληνικό Δημόσιο βρέθηκε στο εδώλιο λόγω της άρνησης του υπουργού Δικαιοσύνης να επιτρέψει την κατάσχεση γερμανικών περιουσιακών στοιχείων στην Ελλάδα από τη στιγμή που η Γερμανία δεν κατέβαλλε τα επιδικαζόμενα ποσά ύψους άνω των 9 δισ. δραχμών, ενώ εξετάστηκαν και καταγγελίες των προσφευγόντων για "μεροληπτική στάση" του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Στέφ. Ματθία στη δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης.

Ο πατέρας της νίκης, λοιπόν, απουσιάζει.

Αβάσιμοι ισχυρισμοί

Γιατί;

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απέρριψε κάθε ισχυρισμό των προσφευγόντων ως αβάσιμο ή απαράδεκτο, σημειώνοντας ότι:

Από άγνοια;

- Η άρνηση του υπουργείου Δικαιοσύνης να επιτρέψει τις κατασχέσεις γερμανικών ακινήτων "δεν συνιστά αδικαιολόγητο περιορισμό του ατομικού δικαιώματος πρόσβασης στη δικαιοσύνη" και "υπαγορεύθηκε αναμφιβόλως από λόγους δημοσίου συμφέροντος και ιδίως από τον νόμιμο σκοπό της τήρησης του διεθνούς δικαίου, ώστε να μη διαταραχθούν οι καλές σχέσεις μεταξύ δύο κρατών…".

Από ιστορική αμέλεια;

- Οι προσφεύγοντες "δεν μπορούν να ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση να ξεπεράσει, παρά τη θέλησή της, τον κανόνα ασυλίας των κρατών", ενώ θα έπρεπε πρώτα να εξασφαλίσουν τη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου Δικαιοσύνης πριν στραφούν δικαστικά κατά του Γερμανικού Δημοσίου.

Από πολιτική προκατάληψη;

"Αν τα ελληνικά δικαστήρια καταδίκασαν σε καταβολή αποζημίωσης - αναφέρει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο - αυτό δεν επιφέρει απαραίτητα την υποχρέωση του ελληνικού κράτους να εγγυηθεί στους ενάγοντες ότι θα πάρουν αποζημίωση, μέσω αναγκαστικής εκτέλεσης (κατασχέσεις) στο ελληνικό έδαφος…".

Θέλω να πιστεύω, αν και ούτε εδώ υπάρχει δικαιολογία, ότι η παράλειψη αυτή προέρχεται από την πρώτη αιτία.

- Η άρνηση του υπουργείου Δικαιοσύνης να επιτρέψει τις κατασχέσεις "δεν συνεπάγεται ότι οι ενάγοντες έχασαν την "πίστωσή" τους έναντι του γερμανικού κράτους.

Είναι γνωστό, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, ότι αγνοούμε την ίδια την ιστορία μας.

Δεν αποκλείεται η εκτέλεση της απόφασης για αποζημίωση να πραγματοποιηθεί αργότερα, σε μια καταλληλότερη ημερομηνία, ή στο έδαφος ενός άλλου κράτους, όπως η Γερμανία…".

Έτσι, θα είναι λίγοι αυτοί που θα γνωρίζουν, ότι τιμή προς το πρόσωπο του Μεταξά απαιτείται όχι μόνο γιατί αυτός βρέθηκε στην ηγεσία του τόπου εκείνη την περίοδο, αλλά γιατί ο ίδιος ως μέλος του στρατιωτικού επιτελείου της χώρας μας, προσέφερε τα μέγιστα στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13 με τις ασύγκριτες στρατιωτικές γνώσεις του.

- Η προσφυγή στο ΕΔΑΔ κατά του Γερμανικού Δημοσίου είναι απαράδεκτη γιατί "η άρνηση του υπουργείου Δικαιοσύνης δεν μπορεί να αποδοθεί στη Γερμανία", η οποία "δεν έλαβε καμία απόφαση στο πλαίσιο της συγκεκριμένης αντιδικίας, αντιθέτως εξομοιώνεται με έναν ιδιώτη αντίδικο…".

Ο τότε νεαρός στην ηλικία λοχαγός αποτελούσε την ψυχή και το μυαλό του επιτελείου με αναγνωρισμένη την αξία του από τον Ελευθέριο Βενιζέλο προσωπικά, που στη συνέχεια υπήρξε πολιτικός του αντίπαλος.

Η στάση Ματθία

Η αναφορά στον Μεταξά έστω και μόνο στην επέτειο του "ΟΧΙ" κρίνεται αναγκαία, αν θέλουμε να λεγόμαστε Έλληνες, που ξέρουμε να τιμάμε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για μας.

Ως αβάσιμοι, εξάλλου, απορρίφθηκαν και οι ισχυρισμοί για "μεροληπτική στάση" του κ. Ματθία, καθώς "οι ενάγοντες δεν εμφάνισαν κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει μεροληψία, αλλά βασίζονται σε καθαρές εικασίες…".

Και αυτό γιατί ο θάνατός του μέσα στο αποκορύφωμα του πολέμου από… αμυγδαλές, μόνο σαν θυσία μπορεί να θεωρηθεί.

Κατά τους προσφεύγοντες, ο κ. Ματθίας "ευνόησε" τις γερμανικές θέσεις στην αντιδικία ενώπιον του Αρείου Πάγου, "με αντάλλαγμα να παραταθεί η θητεία του στην προεδρία του Ανωτάτου Δικαστηρίου και μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος…".

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ

Μαθητής Α΄ Λυκείου