Μήπως πρόκειται για Μέσα Ενημέρωσης όχλου;

ΕΟΦ

Εναλλακτικά

Κύριε διευθυντά,

Παράνομα τα καλλυντικά για λεύκανση δέρματος

"Ολυμπιακοί Αγώνες: Για ένα στεφάνι ελιάς ή για μια χούφτα δολάρια;

Νέα μόδα στα ΜΜΕ, που πολύ φοβούμαι μήπως εξελιχθεί αντί για Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης σε Μ.Ε.Ο. (δηλαδή μέσα ενημέρωσης όχλου).

Στην Ελλάδα δεν κυκλοφορούν νόμιμα καλλυντικά για τη λεύκανση του δέρματος με την ουσία υδροκινόνη, καθώς η χρήση της για τον σκοπό αυτό έχει απαγορευθεί με υπουργική απόφαση από τον Νοέμβριο του 2000. - Γιατί αγωνίζονται σήμερα οι αθλητές;

Πρόκειται για έντυπα μικρά ή κάπως μεγάλα που βρίσκει κανείς σε κρεμάστρες, σε στάσεις λεωφορείων. Αυτό αναφέρει ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ) σε ανακοίνωσή του, επισημαίνοντας ότι η υδροκινόνη δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείται παρά μόνον σε τριχοβαφές, στις οποίες όμως δεν πρέπει να υπάρχει σε ποσοστό υψηλότερο από 0,3%.

Ποια από τα ολυμπιακά ιδεώδη της Αρχαιότητας διασώζονται στην εποχή μας;

Η ιδέα, ίσως, προέρχεται από τις εφημερίδες τοίχου στην αρχαία Ελλάδα, οι οποίες είχαν ως στόχο την ενημέρωση του δήμου, δηλαδή του λαού, για θέματα της πόλης, κράτους. Ο ΕΟΦ συνιστά στους καταναλωτές να διαβάζουν προσεκτικά τη σύνθεση των καλλυντικών, η οποία υποχρεωτικά πρέπει να αναγράφεται στις συσκευασίες τους.

- Τι είδους συμφέροντα έχουν πάρει τη θέση ορισμένων από αυτά;"

Σήμερα, το ρόλο αυτό ανέλαβαν οι εφημερίδες, που υπεύθυνα, ενυπόγραφα ενημερώνουν το λαό. Και τους παρακαλεί να επικοινωνήσουν με το αρμόδιο Τμήμα Ελέγχου Κυκλοφορίας Προϊόντων τού ΕΟΦ, εάν διαπιστώσουν ότι αναγράφεται η υδροκινόνη ως συστατικό σε καλλυντικό που χρησιμοποιούν για λεύκανση του δέρματος (σε μορφή κρέμας, λοσιόν ή ζελέ).

Οργανώστε μια μικρή έρευνα για να διερευνήσετε τι πιστεύει ο κόσμος σήμερα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Βέβαια, έναντι κάποιου αντιτίμου πια.

- Μια ομάδα από σας -σε συνεργασία με τους καθηγητές της Ολυμπιακής Παιδείας και της Ιστορίας- θα συντάξει ένα ερωτηματολόγιο.

Το ερώτημα είναι, αν ο νέος τρόπος που εμφανίστηκε αποσκοπεί στη δωρεάν ενημέρωση ή στην ποιοτικά κακή πληροφόρηση ή μήπως σε κάτι άλλο;

- Μια άλλη ομάδα -σε συνεργασία με τον καθηγητή της Πληροφορικής- θα περάσει τα στοιχεία στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, ενώ μια τρίτη ομάδα θα τα επεξεργαστεί.

Ένα τέτοιο έντυπο, εφημεριδούλα βρήκα κρεμασμένο σε μια στάση λεωφορείου.

- Η τέταρτη ομάδα αναλαμβάνει να σχολιάσει τα συμπεράσματα που θα προκύψουν σε ένα σύντομο κείμενο και να τα παρουσιάσει στη μαθητική εφημερίδα του σχολείου ή σε έντυπο που θα μοιράσει στους μαθητές του σχολείου.

Το ανυπόγραφο κύριο άρθρο, επιτίθεται στον κ. "Τυπίδη" διότι ενήργησε εναντίον του κ. Μπαμπινιώτη και του λεξικού του.

Άρθρο, του οποίου το περιεχόμενο ούτε με αφορά ούτε έχω διάθεση να σχολιάσω, τελειώνει όμως, με την πρόταση "άντε χάσου, κ. "Τυπίδη".

Θέλω όμως αυστηρά να σχολιάσω την αρχή του, που έχει κάπως έτσι, γιατί αμέσως το πέταξα: "Ο φουκαράς ο Δημοσθένης που γύριζε με το φαναράκι του ζητώντας άνθρωπο".

Ο Δημοσθένης άγνωστε κ. "αρθρογράφε" ούτε φανάρι κρατούσε, ούτε για άνθρωπο έψαχνε. Για τον Φίλιππο, τον Μακεδόνα έψαχνε! Έψαχνε στο λεξιλόγιό του με ποια λόγια να τον περιλούσει. Ε! Τελικά, το βρήκε τον απεκάλεσε βάρβαρο και ησύχασε, αλλά εμάς δεν μας αφήνει μέχρι σήμερα να ησυχάσουμε. Γιατί, ο Δημοσθένης που ήταν ο μεγαλύτερος ρήτορας παγκοσμίως, μας άφησε για παρακαταθήκη, εκτός από τους θαυμαστούς ανεπανάληπτους λόγους του και τον χαρακτηρισμό "βάρβαρος". Τον πίστεψαν, λοιπόν, οι βάρβαροι, και είπαν για τον Φίλιππο, αυτός είναι δικός μας και σύμφωνα με το "πας μη Έλλην βάρβαρος", βγαίνει το συμπέρασμα ότι ο Φίλιππος δεν θα μπορούσε να ήταν Έλληνας.

Και εσείς επιμένετε κ. "αρθρογράφε" να υποστηρίζετε κάποιον, που ούτε λίγο, ούτε πολύ σπέρνει, άθελά του σίγουρα, παρόμοια ζιζάνια. Σκεφτείτε λίγο, δε βλάπτει.

Όσο γι' αυτόν που αναζητούσε "άνθρωπον" ε, αυτός να σας το πω, δεν είναι μυστικό, ήταν ο Διογένης, σίγουρα φιλόσοφος.

Και ολίγη ανάγνωση της ιστορίας μας κάνει καλό. Τον λαό στο κάτω - κάτω ενημερώνουμε και ο λαός ούτε χόρτο τρώει, αλλά, προσέξτε το αυτό: ο ελληνικός λαός σ' όλη του την ιστορία ποτέ δεν υπήρξε όχλος. Κι αυτό ήταν το μεγαλείο του.

ΜΑΡΟΥΛΑ ΧΑΣΑΠΗ