Ο υφυπουργός Υγείας Αθ. Κωνσταντόπουλος.

«Μπλόκο» στο ισπανικό αντιτορπιλικό

Γ. ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 20ό ΑΙΩΝΑ

Πρώτο μέλημα ο άνθρωπος

ΧΑΝΙΑ

1. Το αγροτικό ζήτημα

Θεσσαλονίκη: Τι ανακοίνωσε ο υφυπουργός για το σύστημα Υγείας και Πρόνοιας

Άγκυρα στα ανοιχτά του λιμανιού της Σούδας υποχρεώθηκε να ρίξει ένα ισπανικό αντιτορπιλικό, μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσε ο κατάπλους του στο κρητικό λιμάνι χθες το πρωί. Οι ραγδαίες εξελίξεις που γνώρισε ο σύγχρονος κόσμος στον οικονομικό τομέα άσκησαν σοβαρές πιέσεις στον αγροτικό χώρο.

"Ο πολίτης θα δει καλύτερες υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας και στα νοσοκομεία και στις μονάδες κοινωνικής φροντίδας.

Δεκάδες Χανιώτες και φοιτητές πέταξαν στο πλήρωμα κόκκινη μπογιά και σκουπιδοσακούλες και δεν τους επέτρεψαν να κατέβουν από το πλοίο για να βγουν στην πόλη των Χανίων. Ο τελευταίος κυριαρχούσε παραγωγικά αλλά και κοινωνικά στην ιστορία των ανθρώπινων πολιτισμών ως το 19ο αιώνα.

Θα το νιώσει και ο ίδιος και η οικογένειά του. Μέσα σε λίγα λεπτά από την ώρα που έδεσε το ισπανικό πολεμικό πλοίο, περίπου 150 άτομα βρέθηκαν στην προβλήτα δίπλα ακριβώς στο πολεμικό και άρχισαν να αποδοκιμάζουν του Ισπανούς στρατιωτικούς.

Με τη βιομηχανική επανάσταση, η κυριαρχία αυτή άρχισε προοδευτικά να υποχωρεί σε ορισμένες περιοχές του κόσμου, οι οποίες συνοπτικά ονομάστηκαν «δυτικός κόσμος».

Αυτός είναι ο στόχος μας, ένα σύστημα υγείας και πρόνοιας ανθρωποκεντρικό, όπου στο κέντρο της πολιτικής μας είναι ο άνθρωπος και ο ασθενής".

Μπροστά στις αντιδράσεις οι Ισπανοί στρατιωτικοί υποχρεώθηκαν να αποχωρήσουν από την προβλήτα της Σούδας - στο επιβατικό λιμάνι των Χανίων και να ρίξουν άγκυρα στ' ανοιχτά.

Η Ευρώπη βρισκόταν ήδη ανάμεσα σ' αυτές, ενώ η Ελλάδα βάδιζε με ρυθμούς αργούς, «μεσογειακούς», προς την ίδια κατεύθυνση.

Με τα λόγια αυτά ο υφυπουργός Υγείας κ. Κωνσταντόπουλος περιέγραψε, κατά τη διάρκεια συνεδρίου που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη, το σχέδιο του αναπτυξιακού προγράμματος Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για την περίοδο 2007-2013.

Καθώς η κατοχή γης έπαυε προοδευτικά να είναι πηγή εξουσίας και κοινωνικού -ταξικού- κύρους, άνοιξαν οι δρόμοι για την αγροτική μεταρρύθμιση.

"Δίνουμε τεράστια σημασία στην άμβλυνση των μεγάλων περιφερειακών και κοινωνικών ανισοτήτων που υπάρχουν στο χώρο της υγείας και της πρόνοιας.

Την κατάργηση δηλαδή των μεγάλων ιδιοκτησιών και την κατάτμηση των αξιοποιήσιμων εδαφών σε μικρές παραγωγικές μονάδες, οικογενειακού χαρακτήρα, που ανταποκρίνονταν καλύτερα στις νέες παραγωγικές και κοινωνικές συνθήκες.

Θέλουμε να κλείσει η ψαλίδα που υπάρχει στις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας μεταξύ περιφέρειας και κέντρου και φυσικά μας ενδιαφέρει η ανάπτυξη των υπηρεσιών υγείας στην περιφέρεια", είπε χαρακτηριστικά ο υφυπουργός Υγείας.

Στον ελληνικό χώρο, το πρόβλημα της έγγειας ιδιοκτησίας δεν γνώρισε τις εντάσεις που παρατηρήθηκαν σε άλλα ευρωπαϊκά ή βαλκανικά κράτη.

Το σχέδιο του αναπτυξιακού προγράμματος, όπως το παρουσίασε στην ομιλία του ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Υγείας, Μελέτης Τζαφέρης, στηρίζεται σε τρεις πυλώνες:

Η προοδευτική διανομή των εθνικών γαιών που προέκυψαν από τον επαναστατικό αγώνα του 1821-1828 δημιούργησε πλήθος αγροτών με μικρές ή μεσαίες ιδιοκτησίες.

- Στην προστασία της δημόσιας υγείας και στην πρωτοβάθμια φροντίδα.

Τα λίγα εναπομείναντα «τσιφλίκια» στην Αττική και την Εύβοια δεν προκαλούσαν ιδιαίτερο πρόβλημα.

- Στη βελτίωση της ανταποδοτικότητας του υγειονομικού συστήματος.

Αργότερα όμως, η διεύρυνση του ελληνικού κράτους με τα Επτάνησα (1864), την Άρτα και τη Θεσσαλία (1881) έφερε στο προσκήνιο το ζήτημα της μεγάλης ιδιοκτησίας.

- Στην οργάνωση της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Τα «τσιφλίκια» της Θεσσαλίας αγοράστηκαν από πλούσιους Έλληνες του εξωτερικού οι οποίοι, πέρα από το γεγονός ότι διατήρησαν τον αναχρονιστικό θεσμό των κολίγων, άσκησαν πολιτικές και κοινωνικές πιέσεις για να κερδοσκοπήσουν από την παραγωγή του σιταριού.

Καινοτόμα στοιχεία

Επιδίωξαν δηλαδή την επιβολή υψηλών δασμών στο εισαγόμενο από τη Ρωσία σιτάρι, ώστε να μπορούν να καθορίζουν όσο το δυνατόν υψηλότερες τιμές για το εγχώριο, προκαλώντας μάλιστα μερικές φορές και τεχνητές ελλείψεις.

Επεσήμανε ότι οι παρεμβάσεις που θα γίνουν διακρίνονται από ορισμένα καινοτόμα στοιχεία, ενώ βασικός στόχος θα είναι η προστασία της υγείας κι όχι μόνο η διαχείριση της ασθένειας.

Ελληνίδες αγρότισσες

Ο γενικός γραμματέας της περιφέρειας Ηπείρου Δημ. Πανοζάχος, μιλώντας για την "υλοποίηση της τομεακής πολιτικής από την περιφέρεια", επεσήμανε ότι μέχρι σήμερα έχουν ενταχθεί δέκα έργα στον τομέα της υγείας προϋπολογισμού 18,3 εκατομμυρίων ευρώ και δέκα έργα στον τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης προϋπολογισμού 13,2 εκατομμυρίων ευρώ, τονίζοντας το ζητούμενο στο χώρο της υγείας είναι ο συντονισμός.

Θερισμός

Οι πρακτικές αυτές δημιούργησαν εντάσεις και οδήγησαν στην ψήφιση νόμων το 1907, οι οποίοι επέτρεπαν στην εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση να απαλλοτριώνει μεγάλες ιδιοκτησίες, ώστε να μπορεί να τις διανέμει σε ακτήμονες. Η εφαρμογή τους αποδείχθηκε δύσκολη υπόθεση και οι τριβές που προκλήθηκαν προκάλεσαν συγκρούσεις, η πιο σημαντική από τις οποίες έγινε στο χωριό Κιλελέρ (1910). Οι εξελίξεις προχώρησαν αργά μέχρι το τέλος των Βαλκανικών πολέμων (1913), οπότε το ζήτημα έγινε πιο περίπλοκο, καθώς μέσα στα νέα όρια της χώρας υπήρχαν πλέον και μουσουλμάνοι ιδιοκτήτες μεγάλων εκτάσεων. Το αποφασιστικό βήμα προς την ολοκλήρωση της αγροτικής μεταρρύθμισης έγινε στα ταραγμένα χρόνια του Α' Παγκοσμίου πολέμου και του «εθνικού διχασμού». Το 1917 η κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη αποφάσισε την ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης. Ο στόχος ήταν διπλός: αφενός η στήριξη και ο πολλαπλασιασμός των ελληνικών ιδιοκτησιών γης στις νεοαποκτηθείσες περιοχές και αφετέρου η αποκατάσταση των προσφύγων και η πρόληψη κοινωνικών εντάσεων στον αγροτικό χώρο. Με βάση αυτά τα νομοθετήματα η απαλλοτρίωση των μεγάλων αγροτικών ιδιοκτησιών έγινε δυνατή στα αμέσως μετά τον πόλεμο χρόνια, όταν η ανάγκη αποκατάστασης των προσφύγων βρέθηκε στο επίκεντρο του κρατικού ενδιαφέροντος.

Συγκομιδή ελαιοκάρπου στη Μακεδονία

Πίνακας 7 Απαλλοτριώσεις μεγάλων αγροτικών ιδιοκτησιών ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΩΝ 1917-1920 64 1921-1922 12 1923-1925 1.203

Η αναδιανομή που έγινε έφτασε στο 85% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων στη Μακεδονία και στο 68% στη Θεσσαλία. Στο σύνολο της καλλιεργήσιμης γης της χώρας το ποσοστό αυτό ανήλθε σε 40%. Μετά από λίγα χρόνια, κάτω από την πίεση του προσφυγικού προβλήματος, η αγροτική μεταρρύθμιση ολοκληρώθηκε και οδήγησε την αγροτική οικονομία της χώρας σε καθεστώς μικροϊδιοκτησίας. Με τη σειρά της η νέα κατάσταση δημιούργησε νέα προβλήματα. Οι μικροκαλλιεργητές δυσκολεύονταν να εμπορευματοποιήσουν την παραγωγή τους και έπεφταν συχνά θύματα των εμπόρων. Για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση προωθήθηκε η ίδρυση της Αγροτικής Τράπεζας, κρατικών οργανισμών παρέμβασης και παραγωγικών συνεταιρισμών. Το αγροτικό ζήτημα απέκτησε έτσι νέο περιεχόμενο, χωρίς να προκαλέσει τις εντάσεις που γνώρισαν άλλα κράτη της Ευρώπης (Ισπανία, Βουλγαρία, Ρουμανία κ.λπ.).

Η γεωργία στην Ελλάδα κατά το 19ο αιώνα «Πληροφορίας ακριβείς και θετικάς περί της καταστάσεως της ημετέρας γεωργίας δεν έχομεν, καθ' όσον ελλείπουσιν ημίν τα στοιχεία εφ' ων στηριζόμενοι δυνάμεθα να προσδιορίσωμεν την έκτασιν των καλλιεργούμενων, καλλιεγησίμων και νυν καλλιεργησίμων γαιών. Και είναι μεν αληθές ότι κατά το έτος 1836 εξεδόθη νόμος δι' ου διετάσσετο η σύνταξις προσωρινού των ιδιωτικών κτήσεων κτηματολογίου στηριζόμενου κατά μέγα μέρος επί της δηλώσεως των ιδιοκτητών, επί των τίτλων της ιδιοκτησίας αυτών και επί υπολογισμών κατά το μάλλον και ήττον υποθετικών, προσκόμματα όμως διάφορα παρεμπόδισαν την εκτέλεσιν του νόμου τούτου όστις κυρίως προυτίθετο να προετοιμάσει την οδόν της πλήρους και επιστημονικής κτηματογραφίας, της οποίας η κατάρτισις παρείχε και παρέχει εισέτι παρ' ημίν ανυπέρβλητους πρακτικός δυσχέρειας, ου μόνον ένεκα της ελλείψεως του απαιτουμένου αριθμού γεωμετρών και των προς εκτέλεσιν αυτής αδρών δαπανών, αλλά και ένεκα της αβεβαίας καταστάσεως εις ην έτι ευρίσκεται παρ' ημίν η ακίνητος ιδιοκτησία. Αι περί της γεωργικής ημών παραγωγής πολιτειογραφικαί πληροφορίαι, στηριζόμενοι κατά μέγα μέρος επί απλών διοικητικών πληροφοριών μη αποχρώντως εξηκριβωμένων, ου μόνον καθιστώσι προβληματικήν την αλήθειαν των διδομένων, αλλά φέρουσιν ενίοτε την σύγχυσιν και την ανωμαλίαν εις τον επιχειρούντα να στήριξη επ' αυτών υπολογισμούς ή να φέρη συμπεράσματα. Οφείλοντες οπωσδήποτε να στηριχθώμεν εις τα ενόντα, θέλομεν προσπαθήσει όπως αμυδρώς μόνον και όσον το δυνατόν δια κεφαλαιωδών τίνων αριθμητικών δεδομένων παραστήσωμεν την εν γένει κατάστασιν της παρ' ημίν γεωργίας. Η προ της ιδρύσεως της Βασιλείας κατάστασις της χώρας ημών ήτο τοιαύτη, ώστε η κυβέρνησις εκείνη ώφειλε τα πάντα ν' ανόρθωση και να θεραπεύση. Η γεωργία προ πάντων έχρηζε σπουδαίας μερίμνης, καθ' ότι η επί τουρκικής εξουσίας διέπουσα την ακίνητον ιδιοκτησίαν αυθαιρεσία, η πολλαχού αβεβαιότης της ιδιοκτησίας, ή και η εντελής αυτής απαγόρευσις, αί καταδυναστεύσεις και οι βαρείς φόροι είχον αφαιρέσει από τους κατοίκους τον ζήλον εκείνον προς την εργασίαν όστις κυρίως αναφαίνεται όπου η ιδιοκτησία είναι σεβαστή, και η φιλοπονία δεν θεωρείται ως νέα αφορμή καταπιέσεως και αυθαιρεσίας. Ο δε μακρός άγων ανιδρύων επί των ερειπίων και της καταστροφής την πολιτικήν αυτονομίαν, εκληροδότει εις την εγκαθισταμένην Κυβέρνησιν χωράν έρημον και ανθρώπων και κτηνών, και οικιών, πεδιάδας και αγρούς χέρσους εφ' ων παρέμειναν μόνο ίχνη δηώσεως και ολέθρου. Απέναντι τοιαύτης καταστάσεως δεν δύναται τις ειμή να ομολογήση ότι η γεωργία έκαμεν από της αυτονομίας της Ελλάδος μεγάλας προόδους στηριζόμενος προπάντων εις την ακαταμάχητον δραστηριότητα και την φιλοπονίαν του Έλληνας γεωργού, δι' ων και μόνων ηδυνήθη ν' αντιπαλαίση κατά μυρίων προσκομμάτων άτινα εγέννα η συνεχής της δημοσίας τάξεως διατάραξις και αντέτασσε σύστημα φορολογίας επαχθές και αντικείμενον εις τας αρχάς ας η επιστήμη και η ηθική καθιέρωσαν». (Α. Μανούλα, Πολιτειογραφικαί πληροφορίαι περί Ελλάδος. Αθήναι, Εθνικόν Τυπογραφείον, 1867, σ. 43-44).