2. Ο "κακός λύκος" παραφυλάει στο Internet

(από τον Τύπο)

Ο απόηχος από τη σφαγή των μαθητών στο γυμνάσιο Λίτλτον του Κολοράντο από δύο συμμαθητές τους δεν έχει σβήσει ακόμη στις ΗΠΑ, όπου κάθε μέρα 14 εκατομμύρια έφηβοι πηγαίνουν στο σχολείο. Το 40% από αυτά τα παιδιά, όπως και εκατομμύρια άλλα στον κόσμο, "σερφάρουν" συστηματικά στο Ίντερνετ, αναζητώντας κάθε είδους πληροφορίες για αθλητικά γεγονότα, για τα τροπικά δάση ή για τον "Άμλετ" ή ανταλλάσσοντας μηνύματα. Μπορούν, όμως, εξίσου εύκολα να βρουν ηλεκτρονικές σελίδες ρατσιστικού μένους ή αναλυτικές οδηγίες για την κατασκευή βομβών - δύο τομείς που ενδιέφεραν ιδιαίτερα τους ανήλικους δολοφόνους του Κολοράντο. Ή ένα site σκληρού πορνό. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι το Ίντερνετ ανοίγει τις πόρτες για τους θησαυρούς της γνώσης και της πληροφόρησης, που θεωρητικά θα έκαναν τον κόσμο μας καλύτερο. Όμως ποιος γονιός μπορεί να μένει ήσυχος, όταν το παιδί του έχει πρόσβαση σε ηλεκτρονικές σελίδες με τίτλους του είδους "Πλαστά χρήματα", "Πώς παίρνει μπρος ένα αυτοκίνητο χωρίς τα κλειδιά", "Διαρρήξεις σε σπίτια" ή "Θερμικές βόμβες"; Όλη η κουλτούρα της κοινωνίας μας, με τα σκουπίδια της μαζί, βρίσκεται εκεί. Το παραμικρό βίτσιο παρατάσσεται πλάι στον Μπαχ, στις φιλανθρωπικές δραστηριότητες και στις φωτογραφίες από τον Άρη. Μέσα στο Ιντερνέτ ανθούν εκατομμύρια λουλούδια κι άλλα τόσα ζιζάνια.