Η χρησιμότητα της διαφορετικότητας

ΦΩΤΕΙΝΗ ΤΣΑΛΙΚΟΓΛΟΥ

Η διαφορετικότητα δραπετεύει από το γνώριμό της περιθώριο. Μια καινούργια φωταγωγημένη θέση τής αντιστοιχεί. Περίοπτη, περίβλεπτη μπαίνει στο σαλόνι μας και από τη μικρή οθόνη εκπέμπει συνωμοτικά και συνένοχα χαμόγελα.

Η τηλε-φωταγωγημένη και τόσο καλά πλέον επισημασμένη διαφορετικότητα προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες.

Καθησυχάζει την ευρύτερη ομάδα ως προς τη φυσιολογικότητά της.

"Μην ανησυχείς, κοιμήσου ήσυχα τα βράδια, μόνο στα όνειρά σου θα σε διακινεί και θα σε διεγείρει το αλλόκοτο, το αφύσικο, το διαφορετικό". Και ο θεατής της διαφορετικότητας, ο καταναλωτής της εικόνας της, ησυχάζει. "Ο άλλος, το "άλλο", βρίσκεται Εκεί-Έξω-Από-Εμένα".

Και με τον τρόπο αυτόν μπορεί ανέξοδα να ταυτίζεται μυστικά μαζί του και να απολαμβάνει τις μυστικές συγγένειες που τον ενώνουν με το "διαφορετικό".

Ιδού ένας χρήσιμος τρόπος για να ενισχύεται η συνοχή της ευρύτερης ομάδας.

Ιδού ένας πολύτιμος μηχανισμός για να αρθρώνονται τα απαραίτητα τείχη ανάμεσα στο "εμείς" και τους "άλλους".

Η διαφορετικότητα, που έτσι και αλλιώς ενυπάρχει απωθημένη μέσα τον καθένα μας, εξακολουθεί να μένει Εκεί-Μέσα, καταχωνιασμένη στα βάθη του ψυχισμού.

Μόνον ως αλλότριο θέαμα μας επιτρέπεται να την απολαμβάνουμε.

Όσο για τον "διαφορετικό" που θα προσφέρει την ιστορία του στη μικρή οθόνη, δεν θα πουλήσει την ψυχή του στον διάβολο. Μήπως αυτή η ανελέητη έκθεση, στην οποία με τη θέλησή του ενδίδει, δεν είναι ένας άλλος τρόπος για να αμβλύνει (να απαρνηθεί) τη διαφορετικότητά του, να την κάνει θέαμα, δηλαδή, να μετατρέψει σε ακίνδυνο κατοικίδιο ζώο την ενορμητική της δύναμη;

Όλοι λοιπόν έχουν κάτι να κερδίσουν. Ο διαφορετικός, οι θεατές του, οι παραγωγοί του, οι σκηνοθέτες του. Οι διαφημιστές του. Φτηνά χέρια. Μαύρη, μη αμειβόμενη εργασία!.. Η χαρά του εργοδότη!..

Όλοι έχουν κάτι να κερδίσουν. Όλοι έχουν και κάτι να χάσουν.

Όμως, για τις απώλειες καλύτερα να μη ρωτά κανείς. Και πάντως όχι η μικρή οθόνη που, ως γνωστόν, βδελύσσεται τις απώλειες, τον στοχασμό και τα ερωτηματικά…