Η ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ Μια χαμογελαστή βόμβα

DAVID AARONOVITCH

Απεχθάνομαι τα ηλίθια προπαγανδιστικά τεχνάσματα και τα παιδαριώδη λάθη του στρατοπέδου που τάσσεται υπέρ του πολέμου, αγανακτώ με τον αλαζονικό και αντιπαραγωγικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει η κυβέρνηση Μπους τις ευαισθησίες των συμμάχων της. Στη σημερινή διαδήλωση θα κρατώ ένα πλακάτ με μια χαμογελαστή βόμβα που θα γράφει: «Αν όλα μπουν στη ζυγαριά, νομίζω πως αυτός ίσως είναι ο μόνος τρόπος».

Το βέβαιο είναι πως όποια άποψη κι αν επικρατήσει, οι οπαδοί της θα έχουν αίμα στα χέρια τους.

Ας μιλήσουμε πρώτα για τα δικά μου ματωμένα χέρια. Ακόμη και σ' ένα αισιόδοξο σενάριο, πολλοί Ιρακινοί στρατιώτες θα σκοτωθούν κατά τη σύγκρουση, όπως και εκατοντάδες άμαχοι. Μια έκθεση του ΟΗΕ, βασισμένη σε εκτιμήσεις της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, αναφέρει ότι 500.000 άνθρωποι θα χρειαστούν φροντίδα «σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό ως αποτέλεσμα άμεσων ή έμμεσων τραυμάτων». Είναι ακόμη οι απώλειες μεταξύ των συμμάχων, το κόστος της ανοικοδόμησης της ιρακινής υποδομής, η πιθανή αύξηση της αντιδυτικής τρομοκρατίας, ο διχασμός στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. και - πάνω απ' όλα - ο κίνδυνος της δημιουργίας μιας άκρως μονομερούς Pax Americana. Διόλου καλά όλα αυτά.

Ας δούμε τώρα τα χέρια των ειρηνιστών. Βρίσκονται στην πλευρά της ειρήνης και του φωτός, άρα πρέπει να είναι ακηλίδωτα. Κι όμως, δεν είναι. Η πλέον εμφανής κηλίδα θα είναι από τη συνέχιση του καθεστώτος του Σαντάμ. Ύστερα είναι τα περιβόητα όπλα. Μπορούμε να πάρουμε το ρίσκο και να θεωρήσουμε ότι οι Ιρακινοί δεν έχουν πραγματικά κανένα ούτε θα κατασκευάσουν; Μπορούμε πάλι να επιλέξουμε τη γαλλογερμανική προσέγγιση. Αστυνόμευση της ζώνης απαγόρευσης των πτήσεων, επέκταση της απαγόρευσης των πτήσεων, αύξηση των επιθεωρητών και, αν ο Σαντάμ δεν συνεργαστεί, συνέχιση των κυρώσεων εις βάρος του Ιράκ. Με δεδομένο ότι ο Σαντάμ ουδέποτε συνεργάστηκε οικειοθελώς με τους επιθεωρητές, παρά μόνον όταν απειλούνταν με στρατιωτική δράση, ένα σκληρό καθεστώς κυρώσεων είναι σίγουρο ότι θα επιβληθεί. Αλλά οι κυρώσεις αυξάνουν την παιδική θνησιμότητα και μερικοί μιλούν για μισό εκατομμύριο επιπλέον θανάτους παιδιών.

Μια άλλη λύση είναι ούτε πόλεμος ούτε κυρώσεις. Σ' αυτή την ειρήνη ο Σαντάμ θα παραμείνει (και ο Ουντάι, ο μεγαλύτερος γιος του, θα ετοιμαστεί να τον διαδεχθεί), η ιρακινή κυβέρνηση θα χρησιμοποιεί τα αεροπλάνα της εναντίον των Κούρδων και άλλων εξεγερμένων κατά της εξουσίας του Σαντάμ και υπάρχουν αρκετές πιθανότητες ο Ιρακινός τύραννος να επαναλάβει την κατασκευή χημικών και βιολογικών όπλων, αν την σταμάτησε ποτέ.

Θα ήθελε κανείς να υπολογίσει πόσοι άνθρωποι θα πεθάνουν σε αυτή την περίπτωση;