Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Άρθρα :: Σχόλιο

( το δικό μας delete :: 6/2/2006 17:49:39) 

Το δικό μας delete Δωμάτιο με θέα

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΛΥΣΗ

ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΝΤΑΚΤΗ ΓΙΑΝΝΗΣ Ε. ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

ΑΣΚΗΣΗ

Γράφει ο ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ

"Ναι στην ειρήνη". Τα παιδιά διαδηλώνουν στη Βαγδάτη

Να συμπληρωθεί ο πίνακας προσφοράς: Είναι λογικό, με όσα διαδραματίζονται την τελευταία εβδομάδα στη χώρα μας, οι πολίτες να μένουν άφωνοι.

Την ώρα που στην Ελλάδα τα παιδιά πέταγαν αμέριμνα τους χαρταετούς τους, εκατοντάδες μαθητές σε διάφορα σημεία της Βαγδάτης διαδήλωναν με πλακάτ που έγραφαν "Όλος ο κόσμος θέλει την ειρήνη, εσείς γιατί όχι κ. Μπους;". ΤΙΜΗ – 20 – 30 - - - 50 - - - 70 ΠΟΣΟΤΗΣ – 50 – 75 – 100 - - - 150 - -

Είναι αδιανόητο σε μια εποχή που υποτίθεται ότι έχει εδραιωθεί η δημοκρατία και το κράτος είναι σε θέση να προστατεύει και να διασφαλίζει ατομικά και συλλογικά δικαιώματα των πολιτών, να δρα ανενόχλητα το "σύγχρονο παρακράτος", λες κι είμαστε 40 χρόνια πριν.

Οι εικόνες χθες το πρωί, με τα παιδιά - αγόρια και κορίτσια - να δίνουν ένα άλλο χρώμα στη μυθική και τραγική πόλη του Αμπού Ζάφαρ Αλ Μανσούρ, ήταν συγκινητικές.

Αν γνωρίζουμε ότι η ελαστικότητα προσφοράς είναι σταθερή

Είναι πράγματι αδιανόητο μια χούφτα τραμπούκων, στο όνομα όποιων ιδεολογικών απόψεων, στο κέντρο της Αθήνας, να επιχειρούν να δολοφονήσουν τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ.

Και ακολούθησαν άλλες εικόνες με γυναίκες που διαδήλωσαν κι αυτές για ειρήνη, την ημέρα της παγκόσμιας γιορτής τους, στις 8 Μαρτίου (Σάββατο).

Και αν αληθεύει ότι σε απόσταση αναπνοής από τα γεγονότα δύο φρουροί του πολιτικού γραφείου του υπουργού Δημόσιας Τάξης σφύριζαν αδιάφορα, τότε ας μην αναζητούμε κράτος που θα εμπνέει σιγουριά και ασφάλεια στον πολίτη, αφού δεν συγκροτείται από λειτουργούς, αλλά από δημοσίους υπαλλήλους (με την κακή έννοια), που το μόνο το οποίο τους ενδιαφέρει είναι ο μισθός και τίποτα περισσότερο.

Οι σκηνές αυτές, πρωτίστως οι χθεσινές με τα παιδιά, καθήλωσαν και τους περισσότερους από εμάς τους δημοσιογράφους, που έχουμε έρθει εδώ να καλύψουμε το "θέμα" από τα πέρατα της οικουμένης.

Σε ό,τι αφορά, δε, τις υποκλοπές, είναι λογικό να προκαλούν πολιτικές αναταράξεις με απρόβλεπτες συνέπειες.

Όλους εμάς που ψάχνουμε τις τελευταίες ημέρες για ασφαλέστερο ξενοδοχείο, κυρίως εκεί όπου πάνε και οι Αμερικανοί συνάδελφοι και, προπάντων, για δωμάτιο με… θέα της πόλης στους προαναγγελθέντες βαρύτατους αμερικανοβρετανικούς βομβαρδισμούς με πυραύλους Τόμαχοκ και με βόμβες που θα ρίχνουν τα πολεμικά Β-52!

Το ότι θύματα αυτής της απίστευτης παρακρατικής δράσης είναι υπουργοί και ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε τίποτα δεν μειώνει την πολιτική ευθύνη που έχει πρωτίστως η κυβέρνηση.

Σ' αυτή την παραζάλη, οι Ιρακινοί το μόνο που κάνουν, είναι να σου λένε συνεχώς ότι "θέλουμε ειρήνη" και να ολοκληρώνουν τις τελευταίες τους προμήθειες σε τρόφιμα, αλλά και σε γεννήτριες, για να αντεπεξέλθουν στις μεγάλες διακοπές του ηλεκτρικού ρεύματος.

Δεν είναι δυνατόν επί 8 μήνες να διαχειρίζονται μια τόσο σοβαρή υπόθεση λες κι είναι ένα θέμα ιδιωτικό, που αφορά δύο-τρεις συνεργάτες του πρωθυπουργού και την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, στους κόλπους της οποίας οργανώθηκαν οι υποκλοπές.

Μέσα σ' αυτή την "κίνηση", που εμφανίζουν και οι δύο όχθες του Τίγρη, η οποία ωστόσο δεν διαταράσσει τη ζωή στην πόλη ή το τρομερό κυκλοφοριακό πρόβλημα στη Λεωφόρο Σαντούν ή στην Πλατεία Αλ Ταχρίρ, καταφθάνουν συνεχώς ακτιβιστές και ειρηνιστές από παντού.

Ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε το θέμα η κυβέρνηση σαφώς παράγει τεράστιες πολιτικές ευθύνες, αλλά συγχρόνως προκαλεί και θλίψη στους ίδιους τους πολίτες.

Ανάμεσα σ' αυτούς ήρθαν στη Βαγδάτη και

Είναι λογικό ο πολίτης να αισθάνεται απροστάτευτος και έρμαιο διαφόρων παρακρατικών εγκληματικών δράσεων.

αντιπρόσωποι του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ, μεταξύ των οποίων και οι Έλληνες Βαγγέλης Πισσίας, καθηγητής των ΤΕΙ, Μιχάλης Ντικτόπουλος, πολιτικός μηχανικός, και ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος, γιατρός της ΕΙΝΑΠ.

Η κυβέρνηση δεν έπραξε, ως όφειλε, το αυτονόητο.

Αντιθέτως, οι πρεσβείες κλείνουν.

Είτε γιατί δεν είχε συνείδηση του μεγέθους του προβλήματος, είτε διότι υποτιμά και υποβαθμίζει τον θεσμικό ρόλο πολιτικών και κρατικών οργάνων και θεσμών.

Οι Ιταλοί διπλωμάτες έφυγαν από το Σάββατο το βράδυ, παρά το ότι είχαν συμφωνήσει με την ελληνική, τη γερμανική και τη γαλλική πρεσβεία - οι μόνες ακόμα ανοιχτές της Ε.Ε. - σε περίπτωση εκκένωσης να φύγουν με κομβόι αυτοκινήτων όλοι μαζί!

Είναι απίστευτο το ότι επί 8 μήνες συσκοτίστηκαν τα πάντα.

Τι θα γίνει μέσα στις επόμενες ημέρες;

Δεν ενημερώθηκαν ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων, το κοινοβούλιο και άλλοι θεσμοί που έχουν ρόλο και λόγο.

Στο Ιράκ περιμένουν πάντα να συμβεί το χειρότερο, αν και δεν σταματούν ποτέ να εκφράζουν μια αμυδρή ελπίδα να γλιτώσουν τον πόλεμο.

Το ότι από την πρώτη στιγμή η υπόθεση παραπέμφθηκε στη δικαιοσύνη δεν σημαίνει και άφεση αμαρτιών.

Η εφημερίδα μάλιστα "Babylon", την οποία διευθύνει ο γιος του Σαντάμ Χουσεΐν, Ουντάι, πρόβαλε με ιδιαίτερο τρόπο το άρθρο του πρώην Αμερικανού προέδρου Τζίμι Κάρτερ στους κυριακάτικους "New York Times", όπου τονίζει ότι η Αμερική θα χάσει το κύρος της μέσα από έναν τέτοιο πόλεμο…

Πολλές φορές είναι λογικό η παραπομπή ενός θέματος στη δικαιοσύνη να υποκρύπτει και σκοπιμότητες. Ίσως και κάποιοι μέσα από την κυβέρνηση να επιθυμούσαν να κερδηθεί χρόνος, για να σβηστούν ολοκληρωτικά τα ίχνη αυτών που οργάνωσαν και διέπραξαν τις υποκλοπές.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή η υπόθεση θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στα πολιτικά πράγματα της χώρας μας. Αλλά πέρα από το τι θα πράξουν η κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα, θα έλεγα ότι είναι αναγκαία η αντίδραση των ίδιων των πολιτών. Δεν είναι δυνατόν να πειστούν οι πολίτες ότι τα πράγματα εξελίχθηκαν τόσο αθώα και ότι στελέχη της συγκεκριμένης εταιρείας είναι άμοιρα ευθυνών. Θα έλεγα, για να μη μας κυβερνούν αύριο απόλυτα οι αόρατες δυνάμεις των διαφόρων πολυεθνικών, να κάνουμε το δικό μας delete. Η οργάνωση ενός μποϊκοτάζ εναντίον των προϊόντων αυτής της εταιρείας από μη κυβερνητικές οργανώσεις και κινήσεις θα ήταν ένα καλό μήνυμα σε όλους αυτούς τους πράκτορες και τους πρακτορίσκους, ότι σε όλα υπάρχει και ένα όριο.