Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Άρθρα :: Κοινωνικό ρεπορτάζ

( δημιουργική απασχόληση για τα παιδιά :: 30/1/2006 19:24:46) 

ΔΗΜΟΣ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ 14 σκοτεινές ιστορίες από τον Στίβεν Κινγκ

3. Στα χρόνια του Χριστού υπήρχαν θρησκευτικές ομάδες. Τι ξέρουμε γι' αυτές και πώς εκτιμάται η δράση τους;

Δημιουργική απασχόληση για τα παιδιά

Όταν τα κλισέ γίνονται… όπλα

Αυτές προέκυψαν από δύο κυρίως λόγους: α. από τον τρόπο που ερμήνευαν τον θείο Νόμο (Τορά) και β. από τη στάση τους απέναντι στους διάφορους κατακτητές της χώρας τους.

Μία νέα δομή έθεσε ο δήμος Ωραιοκάστρου στην υπηρεσία των παιδιών και κυρίως των εργαζόμενων γονέων, με την έναρξη λειτουργίας του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ).

Κάτι κινείται εκεί πίσω στις φυλλωσιές και δεν είναι ο αέρας της νύχτας. Δεκατέσσερις σκοτεινές ιστορίες, γραμμένες από την πένα του Στίβεν Κινγκ ζωντανεύουν ξανά εφιάλτες. Ο μετρ του τρόμου έχει επιστρέψει με μια καινούργια συλλογή διηγημάτων, «Όλα είναι Δυνατά»

Στα χρόνια του Χριστού κυριότερες ήταν οι:

Το Κέντρο στεγάζεται σε ειδικά διαμορφωμένο κτίριο στην περιοχή της "Παιδόπολης" και απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας από 6 έως 12 ετών.

ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΟΥΛΗ

Φαρισαίοι.

Συγκεκριμένα, από τη 1.00 μετά το μεσημέρι έως τις 9.00 το βράδυ, οπότε και λειτουργεί καθημερινά το ΚΔΑΠ Ωραιοκάστρου, τα παιδιά απασχολούνται δημιουργικά σε διάφορες δραστηριότητες, όπως είναι η ζωγραφική, η χειροτεχνία, η μουσική, ο χορός, ο αθλητισμός και το παιχνίδι.

Ο τρόμος έχει κι αυτός τα κλισέ του. Κίνημα λαϊκών με ηγέτες ικανούς ραβίνους.

"Με τη λειτουργία του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών σε κτίριο της Παιδόπολης πραγματοποιούμε ένα ακόμη σημαντικό βήμα ανάπτυξης στον τομέα της κοινωνικής φροντίδας.

Τα στοιχειωμένα σπίτια, τα φαντάσματα που ζητούν εκδίκηση, τον διάβολο που θέλει να κάνει νέες γνωριμίες, το κακό που παραμονεύει σε ό,τι εμπιστεύεσαι. Η πίστη τους στηριζόταν στον Νόμο και στους Προφήτες.

Το ΚΔΑΠ θα προστεθεί και θα συμπληρώσει τις υπάρχουσες προνοιακές δομές (δημοτικοί παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, Μονάδα Κοινωνικής Μέριμνας, κ.ά.) και ευελπιστώ ότι θα προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες τόσο στα παιδιά που θα φιλοξενηθούν στο Κέντρο όσο και στους γονείς τους", ανέφερε σχετικά ο δήμαρχος Ωραιοκάστρου Νικόλαος Μπάτος.

Τίποτε πιο εκφοβιστικό από το αδιέξοδο των ιστοριών που θέλουν να σε τρομάξουν. Σέβονταν τις παραδόσεις, αλλά ήταν ανοιχτοί και προοδευτικοί στα θρησκευτικά ζητήματα.

Δηλώσεις συμμετοχής

Αυτό και μόνο θα ήταν ικανό να πνίξει σε κρύο ιδρώτα πολλούς από εκείνους που παίζουν στη γραφή τους με τα σκοτάδια. Προσπαθούσαν να τηρούν με ακρίβεια όλες τις εντολές του Θεού και να ζουν με συνέπεια την πίστη τους στην καθημερινή ζωή.

Για τη λειτουργία του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών ο δήμος Ωραιοκάστρου εξασφάλισε χρηματοδότηση, ύψους 197.000 ευρώ, μέσω του Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος (ΠΕΠ) Κεντρικής Μακεδονίας.

Να παγιδεύσει την έμπνευση - και αυτός είναι πραγματικός τρόμος. Κάποτε έφταναν σε θρησκευτικές υπερβολές.

Η χρηματοδότηση, η οποία αναμένεται να καλύψει το κόστος λειτουργίας του ΚΔΑΠ για τα προσεχή τρία χρόνια, προέρχεται κατά 75% από κοινοτική συμμετοχή μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Ταμείου (ΕΚΤ) και κατά 25% από κρατική συμμετοχή (δημόσια δαπάνη).

Με κάποιο τρόπο, που οι ειδικοί μπορούν να εξηγήσουν, ο Στίβεν Κινγκ στέκεται απέναντι απ' αυτά.

Απέναντι στους Ρωμαίους ήταν επιφυλακτικοί έως εχθρικοί.

Να σημειωθεί ότι για εγγραφές στο ΚΔΑΠ οι ενδιαφερόμενοι γονείς μπορούν να απευθύνονται στο δημαρχείο Ωραιοκάστρου καθημερινά, από τις 7.00 το πρωί έως και τις 2.30 μετά το μεσημέρι.

Στα χέρια του τα κλισέ γίνονται όπλα.

Όμως δεν υιοθετούσαν επαναστατικές πρακτικές εναντίον τους.

Το τηλέφωνο, στο οποίο μπορούν να επικοινωνούν, είναι το 23100-696347.

Βρισκόμαστε ήδη σε ένα οικείο δωμάτιο με χρωματιστά άνετα μαξιλάρια, με χαλαρωτικές μυρωδιές, με θαλπωρή.

Πολλοί ήταν ικανοί έμποροι.

Φ.Σ

Ώσπου, μπαίνει ο Στίβεν Κινγκ και σβήνει τα φώτα.

Ζούσαν και δρούσαν παντού στη χώρα.

Τίποτε δεν είναι το ίδιο πια.

Είχαν μεγάλη εκτίμηση από τον λαό στις συναγωγές των επαρχιών.

Είναι ο συγγραφέας των εκατομμυρίων πωλήσεων - ένας σούπερ σταρ των σελίδων - που και μόνο η δήλωσή του, πέρισυ, ότι η πρόθεσή του ήταν να σταματήσει να γράφει, σήκωσε κύματα διαμαρτυριών.

Όμως αυτοί περιφρονούσαν τον λαό.

Από τους αναγνώστες, τους εκδότες, τους παραγωγούς της μεγάλης οθόνης (στο τέλος του μήνα βγαίνει στους κινηματογράφους η ταινία του «Ονειροπαγίδα»).

Όταν ζούσε ο Χριστός υπολογίζεται ότι συνολικά σε όλη τη χώρα ήταν γύρω στις 6.000.

Και να 'τος πάλι, έχοντας αφήσει πια πίσω του το σοβαρό αυτοκινητικό ατύχημα (το ξόρκισε και αυτό με γραπτά αγωνίας) επιστρέφει στα προσφιλή του διηγήματα, εννιά χρόνια μετά τη συλλογή «Εφιάλτες και Ονειρότοποι».

Σαδδουκαίοι.

Η θέση του, καλά διατυπωμένη από την εισαγωγή κιόλας, λέει πως το διήγημα δεν είναι χαμένη τέχνη.

Η αριστοκρατία του ιερατείου.

«Όταν πούλησα το πρώτο μου διήγημα στο υπέροχα μακρινό παρελθόν, δηλαδή το 1968, ήδη θρηνούσα για τη σταθερή εξαφάνιση της αγοράς του διηγήματος…

Ζούσαν μόνο στην Ιερουσαλήμ και στην γύρω περιοχή.

Όλα αυτά τα χρόνια συνέχισα να γράφω διηγήματα, εν μέρει γιατί οι ιδέες εξακολουθούν να ξεπηδούν στο μυαλό μου κάπου κάπου - όμορφες, σύντομες, συμπυκνωμένες ιδέες που φωνάζουν για τρεις χιλιάδες λέξεις, ίσως για εννέα χιλιάδες, το πολύ για δεκαπέντε - και εν μέρει γιατί είναι ένας τρόπος να επιβεβαιώνω, τουλάχιστον στον εαυτό μου, πως δεν ξεπουλήθηκα, ό,τι κι αν πιστεύουν οι πιο σκληροί επικριτές μου».

Οι περισσότεροι αρχιερείς και τα μέλη του Μεγάλου Συνεδρίου προέρχονταν από αυτούς.

Μία κιόλας από τις δεκατέσσερις ιστορίες του, η «Σφαίρα του Τρόμου» έχει ήδη κάνει καριέρα στο σταρ σύστεμ της λογοτεχνίας.

Στηρίζονταν μόνον στην Πεντάτευχο, που την εξηγούσαν κατά γράμμα.

Ήταν όχι η πρώτη (αφού είχε προηγηθεί και ένα δοκίμιο του Άρθουρ Κλαρκ), αλλά σίγουρα η πιο συζητημένη έκδοση στον κυβερνοχώρο.

Ενώ ήταν πολύ συντηρητικοί, απέρριπταν τις θρησκευτικές παραδόσεις.

Όλοι έβλεπαν τη «Σφαίρα του Τρόμου» να γράφει το τέλος των βιβλίων - έτσι όπως τα ξέραμε -, με τις σελίδες και τη μυρωδιά του χαρτιού και την αρχή της εποχής του ηλεκτρονικού βιβλίου.

Ανέχονταν τους κατακτητές και συνεργάζονταν με τους Ρωμαίους.

«Κάμποσες εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι "κατέβασαν" το διήγημα και κατέληξα να κερδίσω τόσα χρήματα που ένιωσα αμηχανία», λέει ο Κινγκ.

Γι' αυτό και δεν ήταν αγαπητοί στον λαό.

Και δεν επρόκειτο παρά για μια απλή, απλούστατη ιστορία, κάποιου που κάνει οτοστόπ και τον παίρνει στο αυτοκίνητό του ένας νεκρός.

Από το 70 μ.Χ. και εξής δεν ξαναεμφανίστηκαν ποτέ.

Δύο πράγματα: ενώ τόσοι πολλοί «κατέβασαν» το διήγημα στον υπολογιστή τους, ελάχιστοι το διάβασαν.

Ζηλωτές.

Και βέβαια, το διήγημα ως είδος είναι ζωντανό όσο ποτέ.

Έμοιαζαν στην ευσέβεια με τους Φαρισαίους.

Ο πιστός αναγνώστης του Στίβεν Κινγκ μέσα στο «Όλα είναι Δυνατά» θα αισθανθεί σαν στο σπίτι του.

Μισούσαν όμως και πολεμούσαν και με όπλα τους Ρωμαίους.

Η μαγεία του συγγραφέα είναι ο απλός τρόπος της αφήγησής του, οι απλές ιστορίες, οι χαρακτήρες του.

Πίστευαν ότι με τους ένοπλους απελευθερωτικούς αγώνες τους θα συντελούσαν στο να έρθει η Βασιλεία του Θεού γρηγορότερα.

Και όλα αυτά είναι εδώ… Στο βραβευμένο στον «Διαγωνισμό Διηγήματος Ο. Χένρι» το 1996, «Ο Άντρας με το Μαύρο Κουστούμι» ένα παιδί συναντάει στο δάσος τον διάβολο, στο «Δωμάτιο Νεκροψιών 4» οι γιατροί είναι έτοιμοι να επέμβουν με τα ψαλίδια τους σε έναν ζωντανό που νομίζουν πως είναι νεκρός, ενώ ο «Θάνατος του Τζακ Χάμιλτον» είναι μια ιστορία με γκάνγκστερ. Οι «Μικρές Αδελφές της Ελούρια» ρίχνουν μια διαφορετική ματιά στους βρικόλακες, το «1.408» ανοίγει την πόρτα του σε ένα στοιχειωμένο δωμάτιο πανδοχείου και στο «Ο Ιός του Δρόμου Ταξιδεύει Βόρεια» ένας πίνακας, αγορασμένος σε δημοπρασία, αλλάζει και αποκαλύπτει πράγματα που ο ιδιοκτήτης του δεν φαντάζεται, καθώς το «Τυχερό Κέρμα» μάς βάζει στον ρεαλιστικό αλλά παράξενο κόσμο της καμαριέρας Νταρλίν. Όλα συνηθισμένα κομμάτια ζωής, που κάποια στιγμή άγγιξε το παράδοξο, το ανεξήγητο και η πένα του Στίβεν Κινγκ.

ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΚΥΝΗΓΗΤΟ

«Εκείνος έβγαλε έναν πνιχτό, οργισμένο θόρυβο - τον θόρυβο κάποιου με υπερβολικά γεμάτο στόμα- κι εγώ, φτάνοντας στην κορυφή, κοίταξα πίσω. Ερχόταν στο κατόπι μου, με τη ράχη τού σακακιού του να ανεμίζει και τη λεπτή χρυσή αλυσίδα του ρολογιού του να λαμπυρίζει στο ηλιόφως. Η ουρά του ψαριού εξείχε ακόμη από το στόμα του και μύριζα το υπόλοιπο να ψήνεται μέσα στον φούρνο του λαιμού του… («Ο Άντρας με το μαύρο κουστούμι» σελ.76)