Με νέα άλμπουμ στις αποσκευές τους Τζον Κέιλ (αριστερά) και Μπομπ Μουλντ θα τα συστήσουν απόψε στο κοινό της Θεσσαλονίκης.

3.4.7 Η ποικιλομορφία στους ανθρώπινους πληθυσμούς

Τζον Κέιλ και Μπομπ Μουλντ απόψε στη Θεσσαλονίκη

Στους πληθυσμούς του σύγχρονου ανθρώπου συνέχισαν να δρουν οι διάφοροι παράγοντες της εξέλιξης με αποτέλεσμα τη μεγάλη ποικιλομορφία του είδους μας.

Στη σκηνή του Μύλου με τα καινούργια άλμπουμ τους θα συναντηθούν οι δύο μεγάλοι μουσικοί

Στην περίπτωση της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας φαίνεται καθαρά ο ρόλος της φυσικής επιλογής.

Δύο μεγάλοι μουσικοί, ο Τζον Κέιλ και ο Μπομπ Μουλντ, συναντώνται απόψε στην Αποθήκη του Μύλου, για να θυμίσουν στο κοινό της Θεσσαλονίκης το υπέροχο παρελθόν τους, αλλά και να συστήσουν το παρόν τους, τις δύο νέες δισκογραφικές δουλειές τους.

Η δρεπανοκυτταρική αναιμία οφείλεται στην ομόζυγη κατάσταση ενός παθολογικού αλληλόμορφου βs το οποίο συνθέτει τροποποιημένη τη β αλυσίδα της αιμοσφαιρίνης Α.

Ο Τζον Κέιλ, ιδρυτικό μέλος και ηγετική μορφή -πότε στο μπάσο, πότε στη βιόλα, πότε στα κίμπορντ- μαζί με τον Λου Ριντ των θρυλικών Velvet Underground, παραγωγός των Stooges, των Modern Lovers και της Πάτι Σμιθ, έχει στις αποσκευές του το νέο του άλμπουμ "Black Acetate", το οποίο θα παρουσιάσει με ολόκληρη μπάντα.

Στην αλυσίδα αυτή το γλουταμινικό οξύ έχει αντικατασταθεί από βαλίνη.

Τη συναυλία θα ανοίξει o Μπομπ Μουλντ, πρώην τραγουδιστής και κιθαρίστας των περίφημων Husker Du και των Sugar, ο οποίος επίσης θα παρουσιάσει την καινούργια δισκογραφική δουλειά του, "Body Of Song".

Tα ερυθρά αιμοσφαίρια των ασθενών με δρεπανοκυτταρική αναιμία περιέχουν σχεδόν μόνο την παθολογική αιμοσφαιρίνη S αντί της φυσιολογικής Α.

Με περισσότερες από είκοσι κυκλοφορίες στη δισκογραφική του καριέρα ο 64χρονος Τζον Κέιλ αποτελεί μια εξέχουσα φυσιογνωμία της σύγχρονης μουσικής.

Αποτέλεσμα αυτού είναι τα ερυθρά αιμοσφαίρια να αλλάζουν σχήμα, που από στρογγυλό γίνεται δρεπανοειδές.

Από το 1968, οπότε αποχώρησε από τους Velvet Underground, συνέχισε την προσωπική του διαδρομή, αρχικά ως παραγωγός στο άλμπουμ της Nico "The Marble Index" και στο ομώνυμο ντεμπούτο των Stooges το 1969.

Οι ετεροζυγώτες για το αλληλόμορφο αυτό παράγουν ένα μικρό αριθμό δρεπανοκυττάρων και συνήθως δεν παρουσιάζουν συμπτώματα ασθένειας.

Τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε η πρώτη προσωπική του δουλειά με τίτλο "Vintage Violence".

Οι ομοζυγώτες όμως πεθαίνουν σε μικρή ηλικία και άρα δε δίνουν απογόνους.

Ο 45άρης πλέον Μπομπ Μουλντ συνεχίζει τις αναζητήσεις του σε μουσικά μονοπάτια διαφορετικά από αυτά στα οποία βάδιζαν τα συγκροτήματα με τα οποία έπαιζε.

Είναι αναμενόμενη λοιπόν, λόγω φυσικής επιλογής, η μείωση της συχνότητας του αλληλόμορφου αυτού στους πληθυσμούς, όπως έχει συμβεί για πολλά άλλα αλληλόμορφα που προκαλούν το θάνατο ή τη στειρότητα πριν από την ηλικία της αναπαραγωγής.

Τραγουδιστής, κιθαρίστας και συνθέτης των Husker Du, μίας από τις καλύτερες αμερικανικές μπάντες του '80 που άσκησαν μεγάλη επιρροή στα συγκροτήματα που σχηματίστηκαν, ακολούθησε σόλο καριέρα μετά τη διάλυση του σχήματος.

Σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής όμως το αλληλόμορφο βs παρουσιάζεται με μεγάλη συχνότητα (10-20% μεγαλύτερη από ό,τι αλλού).

Κυκλοφόρησε ορισμένες προσωπικές δουλειές, πριν σχηματίσει τους Sugar, στις αρχές του '90, με τους οποίους ηχογράφησε τρία άλμπουμ.

Η αυξημένη αυτή συχνότητα σχετίζεται με την ασθένεια της ελονοσίας που ενδημεί εκεί.

* Η συναυλία αρχίζει στις 10.30 μ.μ.

Οι ετεροζυγώτες είναι πιο ανθεκτικοί στην ελονοσία από τους φυσιολογικούς ομοζυγώτες και άρα έχουν μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα σε περιοχές με έντονο το πρόβλημα της ελονοσίας.

Τιμή εισιτηρίων: 27 ευρώ (προπώληση), 30 ευρώ (ταμείο).

Μια βαθμιαία μείωση της συχνότητας του αλληλόμορφου παρατηρείται στους Αφρικανούς που για 15 γενιές έχουν ζήσει στην Αμερική, όπου το πλασμίδιο της ελονοσίας δεν υπάρχει.

Προπώληση στο Μύλο και σε κεντρικά δισκοπωλεία.

Εικόνα 3.30: α) Δρεπανοειδή ερυθρά αιμοσφαίρια, β) κατανομή αλληλόμορφου δρεπανοκυτταρικής αναιμίας (βs), γ) κατανομή ελονοσίας

ΥΠΟΓΡΑΦΗ

Όπως σε κάθε βιολογικό είδος με μεγάλη εξάπλωση, έτσι και στον άνθρωπο υπάρχουν μορφολογικές διαφορές μεταξύ των πληθυσμών ως προς το χρώμα της επιδερμίδας, το χρώμα και το σχήμα των μαλλιών, το σχήμα των κοπτήρων, το ανάστημα κτλ.

Δ.ΝΤ.

Οι διαφορές αυτές βασίζονται στη διαφορετική κατανομή των αλληλόμορφων, καθώς τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν οι ανθρώπινοι πληθυσμοί υποβάλλονται στη δράση όλων εκείνων των παραγόντων που προκαλούν πληθυσμιακή γενετική διαφοροποίηση.

Έτσι από τις διαφορές αυτές μεταξύ των πληθυσμών κάποιες είναι αποτέλεσμα των δυνάμεων της φυσικής επιλογής, ενώ κάποιες είναι αποτέλεσμα άλλων μηχανισμών της εξέλιξης, όπως για παράδειγμα η τυχαία απόκλιση στις συχνότητες των αλληλόμορφων, σε συνδυασμό με τις γεωγραφικές απομονώσεις.

Ίσως κάποια χαρακτηριστικά που εμφανίστηκαν ως μεταλλάξεις να απέκτησαν προσαρμοστική σπουδαιότητα και ως αποτέλεσμα της φυσικής επιλογής να παγιώθηκαν και να εξαπλώθηκαν σε πληθυσμούς που ζούσαν σε διάφορα περιβάλλοντα. Ως παραδείγματα τέτοιας δράσης της φυσικής επιλογής με προσαρμοστική σημασία αναφέρονται τα ακόλουθα:

• Ο λόγος του μήκους των άκρων προς το μέγεθος του σώματος φαίνεται ότι μεταβάλλεται ανάλογα με τη θερμοκρασία. Έτσι είναι μικρότερος στις βόρειες περιοχές και μεγαλύτερος στις τροπικές. Η διαφορά αυτή εξηγείται ως προσαρμογή κατά της απώλειας θερμότητας από το δέρμα.

• Οι διαφορές στο χρώμα του δέρματος φαίνεται να σχετίζονται μάλλον (δεν υπάρχει ομόφωνη γνώμη) με το βαθμό έκθεσής του στις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου. Είναι γνωστό ότι οι υπεριώδεις ακτίνες ενεργοποιούν το μηχανισμό του δέρματος για την παραγωγή μελανίνης, η οποία απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της υπεριώδους ακτινοβολίας. Αυτός ο μηχανισμός μπορεί να θεωρηθεί προστατευτικός, γιατί είναι γνωστό ότι η παρατεταμένη έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία σχετίζεται με διάφορους τύπους καρκίνου του δέρματος. Οι σκουρόχρωμες λοιπόν επιδερμίδες προέκυψαν ως προσαρμογή κατά της υπεριώδους ακτινοβολίας. Βέβαια η υπεριώδης ακτινοβολία είναι απαραίτητη στον άνθρωπο για το σχηματισμό της βιταμίνης D, η οποία χρειάζεται για την ανάπτυξη των οστών, και άρα σε περιοχές με περιορισμένη ηλιοφάνεια το σκούρο χρώμα της επιδερμίδας δε θα ήταν ευνοϊκό για την προσαρμογή των πληθυσμών.

Βέβαια θα ήταν λάθος να γενικεύσουμε και να συμπεράνουμε ότι όλες οι διαφορές μεταξύ των πληθυσμών είναι αποτέλεσμα προσαρμοστικών διαδικασιών. Πολλά χαρακτηριστικά πρέπει να αποδοθούν σε τυχαίες αποκλίσεις στη συχνότητα εμφάνισης των αλληλόμορφων.