Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Απόψεις :: Κοινωνικό ρεπορτάζ

( διχάζει το απθ η διά βίου εκπαίδευση :: 24/1/2006 19:43:09) 

Διχάζει το ΑΠΘ η διά βίου εκπαίδευση

Έπεσε 80% περισσότερη βροχή από τον μέσο όρο των τελευταίων ετών και το στοίχημα που πρέπει να μπει είναι πώς θα αξιοποιηθεί αυτό το νερό

Η άδεια ηδονή του ποδοσφαίρου

"Τρικυμιώδης" αναμένεται να είναι η σημερινή συνεδρίαση της συγκλήτου

Βροχές και χιόνια γεμίζουν τα ποτάμια

MARIO VARGAS LLOSA

Την ίδρυση ή όχι ινστιτούτου διά βίου εκπαίδευσης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης θα αποφασίσουν σήμερα τα μέλη της συγκλήτου.

Η στάθμη των νερών στα ποτάμια θεωρείται ιδανική για εξτρίμ σπορ

Πριν από μερικά χρόνια παρακολούθησα μια εξαιρετική διάλεξη του λαμπρού βραζιλιάνου ανθρωπολόγου Ρομπέρτο ντα Μάτα, όπου ο επιστήμων εξηγούσε ότι η δημοτικότητα του ποδοσφαίρου εκφράζει μια έμφυτη επιθυμία για νομιμότητα, ισότητα και ελευθερία. Η συνεδρίαση αναμένεται να είναι "τρικυμιώδης" εξαιτίας των αντιδράσεων φοιτητών αριστερών παρατάξεων, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι με τον τρόπο αυτό δρομολογείται η ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΝΩΛΑΣ

Το επιχείρημα του ήταν έξυπνο και διασκεδαστικό.

Στη συνεδρίαση ξεχωρίζει η εισήγηση του πρύτανη Γιάννη Αντωνόπουλου, που εν ολίγοις προτείνει να δεχτεί η σύγκλητος την υποβολή του τεχνικού δελτίου για τη διαμόρφωση της ιδρυτικής απόφασης ΙΔΒΕ, η οποία τέλος Μαΐου με αρχές Ιουνίου θα έλθει πάλι στο ανώτατο όργανο του πανεπιστημίου για τελική έγκριση των κανόνων λειτουργίας, καθώς και των προγραμμάτων για το 2006-2007.

Τα ποτάμια της Ελλάδας γέμισαν… νερό. Οι βροχοπτώσεις - ρεκόρ των τελευταίων μηνών - είχαν ως αποτέλεσμα τη συγκέντρωση πολλαπλάσιας ποσότητας νερού στις κοίτες των ποταμών, σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι. Οι καθηγητές Υδρολογίας μάλιστα επισημαίνουν ότι οι στάθμες των ελληνικών ποταμών θα ανέβουν ακόμα περισσότερο τον επόμενο μήνα, όταν θα αρχίσουν να λειώνουν τα - πολλά - χιόνια που καλύπτουν τα βουνά.

Υποστήριζε ότι το κοινό θεωρεί το ποδόσφαιρο ένα είδος πρότυπης κοινωνίας - μιας κοινωνίας που διέπεται από σαφείς και απλούς νόμους που ο καθένας κατανοεί και παρατηρεί και οι οποίοι, αν παραβιαστούν, θα σημάνουν την άμεση τιμωρία των ενόχων.

"Είναι προφανές ότι η συμμετοχή ή όχι του πανεπιστημίου μας στη διαδικασία θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό και τη μελλοντική θέση και εικόνα του στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Η ποσότητα της βροχής που έπεσε τον χειμώνα ήταν τόσο μεγάλη ώστε ορισμένοι από τους επτά μεγαλύτερους υδροηλεκτρικούς σταθμούς της ΔΕΗ συγκέντρωσαν έως και επτά φορές περισσότερο νερό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Το γήπεδο ποδοσφαίρου είναι χώρος ισότητας που αποκλείει την ύπαρξη ευνοιοκρατίας και προνομίων.

Και αυτό επειδή η διά βίου εκπαίδευση κερδίζει συνεχώς έδαφος", αναφέρει ο κ. Αντωνόπουλος.

Στον σταθμό Πλαστήρα του ποταμού Ταυρωπού η συγκέντρωση του νερού έφθασε, τον Ιανουάριο, τα 55 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού. Εδώ στο γρασίδι με τις διαχωριστικές λευκές γραμμές, ο καθένας εκτιμάται γι' αυτό που είναι για την ικανότητα, την αφοσίωση, την εφευρετικότητα και την αποτελεσματικότητα του.

Τα πλεονεκτήματα

Τον Ιανουάριο του 2002 η αντίστοιχη συγκέντρωση ήταν 12 εκατομμύρια ενώ τον ίδιο μήνα του 2000 η ποσότητα νερού δεν ξεπερνούσε τα 10 εκατομμύρια. Τα ονόματα, το χρήμα και η επιρροή δεν μετρούν διόλου όταν πρέπει κανείς να βάλει γκολ και να κερδίσει τις επευφημίες και τα χειροκροτήματα των θεατών στις κερκίδες.

Παράλληλα ο πρύτανης στην εισήγησή του επισημαίνει τα ακόλουθα σημεία:

Ο Αχελώος είναι ο ποταμός με το περισσότερο νερό αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα αφού ο ταμιευτήρας της επιχείρησης ηλεκτρισμού σε αυτόν διαθέτει 762 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού. Ο παίκτης ποδοσφαίρου ασκεί τη μόνη μορφή ελευθερίας που εκχωρεί η κοινωνία στα μέλη της χωρίς να κινδυνεύει να διαλυθεί: να κάνουν ό,τι τους αρέσει εφόσον αυτό δεν απαγορεύεται από κανόνες που όλοι αποδέχονται.

- Δεν πρόκειται για "πανεπιστήμιο μέσα στο πανεπιστήμιο".

Η ΔΕΗ υπολογίζει συνολικά την ποσότητα του νερού που συγκεντρώθηκε φέτος στους σταθμούς της πέντε φορές μεγαλύτερη από το 2000.. Αυτό τελικώς ξυπνά τα πάθη στα πλήθη που σε ολόκληρο τον κόσμο συρρέουν στα γήπεδα, παρακολουθούν ποδοσφαιρικούς αγώνες στην τηλεόραση και μαλώνουν για τα είδωλα του ποδοσφαίρου: ο κρυφός φθόνος, η ασυνείδητη νοσταλγία για έναν κόσμο που σε αντίθεση με αυτόν στον οποίο ζουν -που είναι γεμάτος αδικίες, διαφθορά, ατιμία και βία- τους προσφέρει αρμονία, δικαιοσύνη και ισότητα.

Ουσιαστικά θα γίνεται η ίδια δουλειά που και τώρα κάνουν ορισμένα τμήματα σε συνεργασία με φορείς.

"Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά αφού η βροχή φέτος ήταν 80% περισσότερη σε σύγκριση με τον μέσο όρο των τελευταίων ετών", λέει η κ. Μαρία Μιμίκου, υδρολόγος και επικεφαλής στην Εθνική Τράπεζα Υδρολογικής και Μετεωρολογικής Πληροφορίας του Πολυτεχνείου. Θα μπορούσε αυτή η ωραία θεωρία να είναι αληθινή;

- Η σύγκλητος θα εγκρίνει η ίδια τους "κανόνες του παιχνιδιού", ένας από τους οποίους προφανώς θα είναι και τα προσόντα όσων θα μπορούν να διδάξουν.

Ενώ ο επιστημονικός συνεργάτης του Αστεροσκοπείου, μετεωρολόγος κ. Κώστας Λαγουβάρδος, υπογραμμίζει ότι "σε ορισμένα σημεία της χώρας ο φετινός χειμώνας ήταν ο πιο βροχερός και ο πιο κρύος από το 1929". Μακάρι, διότι τίποτε δεν θα ήταν θετικότερο για το μέλλον της ανθρωπότητας, από πλήθη που τρέφουν στις καρδιές τους ανάλογα αισθήματα πολιτισμού.

- Θα υπάρξει "οικονομία κλίματος", γιατί θα λειτουργεί μία κεντρική μονάδα διοικητικής υποστήριξης.

Η αξιοποίηση.

Όπως όμως συμβαίνει συνήθως, η πραγματικότητα ξεπερνά τη θεωρία -αποδεικνύοντας ότι αυτή είναι ελλιπής.

- Θα δοθεί δυνατότητα σε πανεπιστημιακούς να προσφέρουν επιμόρφωση σε θέματα που δεν απευθύνονται αναγκαστικά σε αγορά εργασίας.

Όπως επισημαίνει πάντως ο αναπληρωτής καθηγητής στον τομέα Υδάτινων Πόρων στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο κ. Δημήτρης Κουτσογιάννης "το στοίχημα που πρέπει να βάλουμε τώρα είναι το πώς θα αξιοποιήσουμε αυτό το νερό".

Οι θεωρίες είναι πάντα λογικές, πνευματικές (ακόμη και αυτές που πρεσβεύουν τον παραλογισμό και την τρέλα) στην κοινωνία όμως, στην ανθρώπινη συμπεριφορά, το υποσυνείδητο, το παράλογο και ο αυθορμητισμός παίζουν πάντα έναν ρόλο, αναπόφευκτο και ανυπολόγιστο.

- Η συμμετοχή ή όχι του ΑΠΘ δεν είναι δυνατόν να επηρεάσει την "πίτα" της χρηματοδότησης, δεδομένου ότι το ποσό για τη διά βίου εκπαίδευση θα είναι ούτως ή άλλως το ίδιο.

Πάντως τον επόμενο μήνα - με το λειώσιμο του χιονιού - οι υδρολόγοι περιμένουν ότι οι στάθμες των ποταμών, και κατ' επέκταση οι συγκεντρώσεις του νερού στους ταμιευτήρες, θα ανέβουν.

Γράφω αυτές τις γραμμές καθισμένος σε μια κερκίδα του γηπέδου Nou Camp, μερικά λεπτά πριν από την έναρξη του αγώνα Αργεντινής - Βελγίου, με τον οποίο θα αρχίσει αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο (Ισπανία 1982).

Ίσα ίσα θα "χάσει" από το να μη συμμετάσχει.

"Το επόμενο τρίμηνο θα είναι ιδανικό και για τους λάτρεις των εξτρίμ σπορ στα ποτάμια", τονίζει από τη δική του πλευρά ο εκπαιδευτής ράφτινγκ κ. Τάκης Μπαλάσκας.

Οι οιωνοί είναι θετικοί: ένας λαμπρός ήλιος, ένα εντυπωσιακό πολύχρωμο πλήθος που ανεμίζει ισπανικές, καταλανικές, αργεντίνικες και μερικές βελγικές σημαίες θορυβώδη πυροτεχνήματα μια γιορτινή ατμόσφαιρα και χειροκροτήματα για τους χορούς και τις γυμναστικές επιδείξεις που προθερμαίνουν την ατμόσφαιρα πριν από την έναρξη του αγώνα.

Είναι άλλο η διεκδίκηση της αύξησης της γενικής χρηματοδότησης, "με την οποία όλοι συμφωνούμε και κρίνουμε απαραίτητη".

"Η στάθμη των νερών θεωρείται φέτος ιδανική για ράφτινγκ, καγιάκ, και κανό". Αυτός ο κόσμος είναι πολύ πιο εντυπωσιακός από αυτόν που βρίσκεται έξω από το γήπεδο και τον κόσμο που χειροκροτεί τους χορούς και τα σχέδια που διαγράφουν με τα σώματα τους χιλιάδες νέοι στο γρασίδι. Ένας κόσμος χωρίς πολέμους όπως αυτούς στον Νότιο Ατλαντικό και στο Λίβανο, τους οποίους το Παγκόσμιο Κύπελλο υποβίβασε στη δεύτερη θέση στο μυαλό χιλιάδων οπαδών ανά τον κόσμο και αυτοί όπως και εμείς εδώ στις κερκίδες, δεν θα σκέφτονται, για τις επόμενες δύο ώρες, τίποτε άλλο παρά μόνο τις πάσες και τις μπαλιές των 22 παικτών των ομάδων της Αργεντινής και του Βελγίου, στον εναρκτήριο αγώνα της διοργάνωσης.

Ίσως η εξήγηση αυτού του σύγχρονου εντυπωσιακού φαινομένου, του πάθους για το ποδόσφαιρο -του αθλήματος που έχει αναχθεί σε θρησκεία με τους περισσότερους οπαδούς- είναι ενδεχομένως λιγότερο περίπλοκη από ό,τι πιστεύουν οι κοινωνιολόγοι και οι ψυχολόγοι. Το ποδόσφαιρο μπορεί απλώς να προσφέρει στους ανθρώπους αυτό που με δυσκολία έχουν: μια ευκαιρία να διασκεδάσουν, να ενθουσιαστούν, να νιώσουν έντονες συγκινήσεις που σπανίως τους προσφέρει η ρουτίνα της καθημερινότητας.

Η επιθυμία για διασκέδαση, για απόλαυση, είναι η πλέον θεμιτή φιλοδοξία - ένα δικαίωμα εξίσου ισχυρό με την επιθυμία για τροφή και εργασία. Για πολλούς, σύνθετους λόγους, το ποδόσφαιρο σήμερα καλύπτει αυτές τις ανάγκες πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο άθλημα. Όσοι από εμάς απολαμβάνουν το ποδόσφαιρο δεν εκπλήσσονται από τη μεγάλη δημοτικότητα του ως τρόπου συλλογικής διασκέδασης. Υπάρχουν, ωστόσο, πολλοί που το καταλαβαίνουν και το επικρίνουν. Το θεωρούν αξιοθρήνητο διότι, όπως ισχυρίζονται, διαβρώνει και φτωχαίνει τις μάζες - τις αποσπά από τα σημαντικά ζητήματα. Όσοι σκέφτονται όμως με αυτό το τρόπο ξεχνούν ότι είναι σημαντικό να διασκεδάζει κανείς.

Ξεχνούν, επίσης ότι αυτό που χαρακτηρίζει τη διασκέδαση, όσο έντονη και ενδιαφέρουσα και αν είναι (και ένας καλός αγώνας ποδοσφαίρου είναι απίστευτα έντονος και ενδιαφέρων), είναι το ότι είναι εφήμερη, μη υπερβατική και αβλαβής. Ένα πείραμα όπου το αποτέλεσμα εξαφανίζεται ταυτόχρονα με την αιτία. Ο αθλητισμός, για όσους τον αγαπούν, είναι η αγάπη για τη μορφή, ένα θέαμα που δεν υπερβαίνει τη φυσική, την αισθητηριακή, τη στιγμιαία συγκίνηση. Ένα θέαμα που σε αντίθεση με ένα βιβλίο ή ένα έργο σπάνιο αφήνει ίχνη στη μνήμη και δεν εμπλουτίζει ούτε φτωχαίνει τη γνώση. Αυτή είναι και η γοητεία του, είναι συναρπαστικό και κενό. Γι' αυτό ακριβώς έξυπνοι και ανόητοι, καλλιεργημένοι και ακαλλιέργητοι μπορούν να απολαύσουν εξίσου το ποδόσφαιρο. Αλλά αρκετά για τώρα. Οι ομάδες βγαίνουν στον αγωνιστικό χώρο. Ο Βασιλιάς έφθασε. Το Παγκόσμιο Κύπελλο έχει επισήμως αρχίσει. Το παιχνίδι αρχίζει. Αρκετά με το γράψιμο. Ας διασκεδάσουμε και λίγο.

Ο Mario Vargas Llosa είναι συγγραφέας.