Επρεπε ή όχι να προηγηθεί διάλογος; Το πνεύμα του τόνου

Α. Ανάγνωση κατανόηση του κειμένου

Το επόμενο ερώτημα πρέπει να είναι: Η ΔΕΘ ανήκει στην Α.Ε. ή στην πόλη της Θεσσαλονίκης;

Επίκαιρα

1. Ποια εφόδια θεωρούν οι νέοι της Ευρώπης ότι τους είναι χρήσιμα, για να σταδιοδρομήσουν;

Ενταση και αντιδράσεις προκάλεσε το σχέδιο ανάπλασης της ΔΕΘ, που χθες παρουσιάστηκε από τη διοίκηση της Α.Ε.

ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

2. Στο κείμενο διατυπώνεται η άποψη ότι «ο κόσμος αλλάζει».

O δήμαρχος Θεσσαλονίκης υποστήριξε ότι η "αξιοποίηση" θα καταφέρει το τελειωτικό χτύπημα στα δοκιμαζόμενα ήδη εμπορικά καταστήματα της Θεσσαλονίκης. Εις το εξής θα ανήκω συνταξιοδοτικά εκεί που ανήκουν οι περιπτεράδες.

Να εντοπίσεις τα παραδείγματα, με τα οποία στηρίζει ο συγγραφέας την άποψη αυτή.

Το -προϋπολογισμού 203,9 εκατ. ευρώ- σχέδιο για τον εκσυγχρονισμό της ΔΕΘ περιλαμβάνει τη δημιουργία 58.500 τ.μ. στεγασμένου σύγχρονου εκθεσιακού χώρου πλήρως αξιοποιήσιμου έναντι των σημερινών 42.000 τ.μ. Θα είμαι κατά κάποιο τρόπο φούρναρης, κορνιζάς, ράφτης, θα κρατώ λογιστικά βιβλία, θα πουλώ καλλυντικά, κεριά, μπομπονιέρες, κεραμικά ή θ' ανοίξω μαγαζί με ΛΟΤΤΟ.

3. Να παρατηρήσεις τις διαφορές στις αντιλήψεις για το επαγγελματικό μέλλον ανάμεσα στους Έλληνες νέους και σε νέους άλλων Ευρωπαϊκών χωρών.

Στόχος του πλάνου σύμφωνα με τη διοίκηση είναι να καταστήσει τη ΔΕΘ κινητήρα ανάπτυξης για την ευρύτερη περιοχή και να αυξήσει την αναγνωρισιμότητα της Θεσσαλονίκης.

Στα επόμενα 35 χρόνια θα πληρώνω το ΤΕΒΕ (καμιά απολύτως αντίρρηση) για να πάρω σύνταξη στα 100 χρόνια μου.

Τι θα ήθελες να σχολιάσεις;

Φιλοδοξία αποτελεί η διασφάλιση του ρόλου της ως πόλης των εκθέσεων και των συνεδρίων, λειτουργώντας σε ένα σύγχρονο πλαίσιο εφάμιλλο των ευρωπαϊκών.

Αν όμως διακόψω στα 75 μου, τα χρήματα χάνονται. Το νέο εκθεσιακό κέντρο θα προσφέρει 3.380 θέσεις στάθμευσης, που θα προστεθούν στις 450 υπάρχουσες του συνεδριακού κέντρου "Ι. Βελλίδης". Ούτε τα πήρε ούτε τα είδε το κράτος τρομοκράτης και νταβατζής. Επίσης στο σχέδιο προβλέπονται η δημιουργία ή η δέσμευση χώρου για ξενοδοχείο 300 κλινών, η κατασκευή πολυχώρου ψυχαγωγίας, γραφείων και καταστημάτων, όπως για παράδειγμα ανθοπωλείων, περιπτέρων, καταστημάτων ειδών δώρων. Τα χρόνια με δίδαξαν ότι οποιοδήποτε επίθετο, έστω και το πιο σκληρό ή πρόστυχο αν χρησιμοποιήσεις για να στολίσεις την έννοια κράτος, ουδείς σου δίνει σημασία. Στο πλαίσιο αυτό ο πρόεδρος της ΔΕΘ διευκρινίζει ότι δεν πρόκειται να δημιουργηθεί ακόμη ένα εμπορικό κέντρο -εξάλλου καταστήματα θα δημιουργηθούν μόνο στους κόμβους του μετρό, όταν με το καλό αυτό κατασκευαστεί- αλλά ένας πόλος έλξης επισκεπτών, που θα τονώσουν με τη σειρά τους το εμπορικό κέντρο της πόλης. Θα σε μπαγλαρώσουν μόνο αν αναφέρεις ονομαστικά υπουργούς, πρωθυπουργούς και τα τούτοις όμοια.

Δεν συμφωνεί με αυτό ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, ο οποίος υποστηρίζει ότι το χτύπημα θα είναι μεγάλο για τους εμπόρους του κέντρου, οι οποίοι ήδη δοκιμάζονται από τα περιφερειακά πολυκαταστήματα. Κάθε φορά με τον σταυρό στο χέρι να μην τολμήσει κανείς και υψώσει φωνή εναντίον του κράτους σου, να μην κλέψεις στην εφορία ούτε δραχμή, να είσαι συνεπής, να σέβεσαι τους νόμους, τους θεσμούς και τα πρόσωπα, να υψώνεις τη σημαία στις εθνικές επετείους και να κλαις, να διαβάζεις τα απομνημονεύματα των αγωνιστών και να κλαις, να διαβάζεις την αθλιότητα και το μακελειό του εμφυλίου και να κλαις, να ανάβεις κάθε πρωί το κεράκι σου στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας για εκείνους που δεν θυμάται κανένας κερατάς και να κλαις.

Βλέποντας το ζήτημα με τη στενή επιχειρηματική διάσταση, η ΔΕΘ είναι Α.Ε., η έκταση της ανήκει και στους χώρους της ό,τι θέλει πράττει. Φτάνει. Βλέποντάς το με την ευρύτερη πολιτική διάσταση, η ΔΕΘ είναι ενταγμένη στον ιστό της πόλης, αποτελεί -ιστορικά- αναπόσπαστο τμήμα της και οι όποιες αλλαγές την επηρεάζουν. Και ο πόλεμος επί θύρας. Φρονούμε λοιπόν ότι παρόμοια μεγαλόπνοα σχέδια θα μπορούσε να τα δει κανείς αρχικά μεν θετικά, η υλοποίησή τους ωστόσο ή μη θα έπρεπε να προϋποθέτει τη διεξαγωγή διαλόγου μεταξύ των φορέων της πόλης, ώστε η τελική απόφαση να αποτελεί προϊόν συναίνεσης, προκειμένου να αποφεύγονται οι αντιπαραθέσεις, που τελικά δεν οδηγούν πουθενά. Παλιά έβαζαν και καμιά βόμβα και σφίγγανε κάπως τα πράγματα. Τώρα πια δεν φοβάται κανείς.