Η τελευταία συνέντευξη του ζωγράφου που έφυγε Στο στόχαστρο για τους λαθρομετανάστες

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ ΤHOMSON (ΤΟΜΣΟΝ) ΚΑΙ Η ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΟΥ e/m

Οι παλαιοί συντάκτες του δικαστικού ρεπορτάζ θυμούνται ακόμη το δικαστή Παπανάκο.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Σχ. 4.21

Ανακριτής του Γ΄ τμήματος.

Σε τρίωρη… "ανάκριση" για τον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Φίλιππο Πετσάλνικο και τον υπουργό Δημόσιας Τάξης κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη εξελίχθηκε χθες το πρωί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η παρουσίαση του προγράμματος δράσης των δύο υπουργείων κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε. Αν και από την εποχή του Faraday υπέθεταν την ύπαρξη ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων μέσα στα άτομα, μόλις στο τέλος του προηγούμενου αιώνα (1897), ο J. J. Thomson απόδειξε πειραματικά την ύπαρξη ενός τέτοιου σωματιδίου, του ηλεκτρονίου.

Το γραφείο του βρισκόταν στο δεύτερο όροφο, σε ένα από τα κτίρια της οδού Εθνικής Αμύνης, που αργότερα κατεδαφίστηκαν.

Ένας Δανός ευρωβουλευτής, αφού περιέγραψε τη χώρα μας, αλλά και τη γειτονική μας Ιταλία, σαν "ξέφραγα αμπέλια", όπου οι δουλέμποροι δρουν ανενόχλητοι, ζήτησε λεπτομέρειες για τις προτάσεις αντιμετώπισης του φαινομένου από την πλευρά της ελληνικής προεδρίας.

Το πείραμα του Thomson έγινε στο εργαστήριο του Cavendish του πανεπιστημίου του Cambridge, με μια συσκευή σαν αυτή που φαίνεται στο σχήμα 4.21.

Οι συντάκτες έμπαιναν στο γραφείο του και τον χαιρετούσαν με σεβασμό.

Ο Ιταλός ευρωβουλευτής Σαχτίνι έκανε λόγο για "κατεπείγουσα ανάγκη" ριζικής αντιμετώπισης του φαινομένου, προσθέτοντας σε αυστηρό ύφος ότι "όλοι οι Ιταλοί έχουν εξαντλήσει πλέον τα όρια ανοχής", ενώ άλλοι ευρωβουλευτές από βορειοευρωπαϊκές χώρες ζήτησαν να καταρτιστεί άμεσα ειδικό πρόγραμμα αστυνομικού χαρακτήρα για τη διαφύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε., το οποίο θα χρηματοδοτήσουν κυρίως οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, που ζουν άμεσα το πρόβλημα.

Εικ. 4.10 J.J.Thomson (1856-1940). Αγγλία. Από τους σημαντικότερους φυσικούς της τελευταίας εκατονταετίας. Οι εργασίες του συνέβαλαν ουσιαστικά στην ανάπτυξη της σύγχρονης ατομικής φυσικής. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ (1906).

Ύψωνε το απρόμαλλο κεφάλι του, χαμογελούσε και ύστερα απευθυνόταν στο γραμματέα του:

Εισαγόμενη εγκληματικότητα

Μέσα σε ένα καθοδικό σωλήνα, στον οποίο επικρατεί υψηλό κενό, ηλεκτρόνια που προέρχονται από μια πυρακτωμένη κάθοδο, επιταχύνονται από τη διαφορά δυναμικού V ανάμεσα στην κάθοδο και τις ανόδους Α και Α΄ και σχηματίζουν μια δέσμη.

"Έχουμε τίποτα να δώσουμε στα παιδιά;

Ευρωβουλευτές από την Ισπανία στάθηκαν ιδιαίτερα στο ζήτημα της εισαγόμενης εγκληματικότητας, για το οποίο η χώρα μας βρέθηκε πάλι στο στόχαστρο, στη βάση τού ότι σημαντικό ποσοστό των εγκληματικών ομάδων που δρουν στην Ε.Ε. προέρχεται από βαλκανικές χώρες και διακινείται μέσω Ελλάδας, ενώ πολλές ερωτήσεις αφορούσαν τα ζητήματα της εμπορίας γυναικών και της παιδικής πορνογραφίας.

Σύμφωνα με το θεώρημα έργου-ενέργειας η κινητική ενέργεια που θα αποκτήσουν τα ηλεκτρόνια είναι ίση με το έργο της δύναμης του ηλεκτρικού πεδίου [pic] ή [pic] (4.14) όπου e το φορτίο του ηλεκτρονίου κατ’ απόλυτη τιμή.

". Εννοούσε καμιά υπόθεση που παρουσίαζε ενδιαφέρον και για την οποία θα μπορούσαν να γραφούν ορισμένα στοιχεία, χωρίς να παραβιαστεί η δεοντολογία.

Στη συνεδρίαση ετέθη και το ζήτημα της εφαρμογής της απόφασης-πλαισίου της Ε.Ε. για την τρομοκρατία (με τον ορισμό της έννοιας της τρομοκρατίας, τη λίστα τρομοκρατικών αδικημάτων κ.ά.) και της απόφασης για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης που αλλάζει το καθεστώς έκδοσης κατηγορουμένων. Η δέσμη των ηλεκτρονίων εισέρχεται σε ένα φίλτρο ταχυτήτων, σαν αυτό που περιγράψαμε προηγουμένως, και στη συνέχεια πέφτει σε μια οθόνη, στο άκρο του σωλήνα, η οποία είναι καλυμμένη με υλικό που φθορίζει.

Υπήρξε εξαίρετος δικαστής, υπέροχος άνθρωπος, συνετός οικογενειάρχης.

Ο κ. Χρυσοχοΐδης έκανε αναφορά στην υπόθεση της 17Ν σημειώνοντας ότι "η Ελλάδα εξάρθρωσε μια τρομοκρατική οργάνωση που δρούσε σχεδόν 30 χρόνια, χωρίς να θίξει κανένα ατομικό δικαίωμα· Στο σημείο που τα ηλεκτρόνια πέφτουν πάνω στην οθόνη το φθορίζον υλικό φωτοβολεί.

Τα ίδια συναισθήματα προκαλούσε αργότερα ο γιος του, ο γιατρός και ζωγράφος Πάνος Παπανάκος, αγαπητός φίλος πολλών δημοσιογράφων, που τους επηρέαζε πάντοτε με την ευγένειά του, με τη γλυκύτητα του χαρακτήρα του και με τη μετριοφροσύνη του.

απεναντίας, τιμώντας τη δημοκρατία…". Τα ηλεκτρόνια διέρχονται χωρίς απόκλιση από το φίλτρο ταχυτήτων μόνο όταν η ταχύτητά τους είναι [pic] ή σύμφωνα με την (4.14) όταν [pic] από όπου βρίσκουμε ότι [pic].

Πέθανε πριν από λίγες ημέρες.

Ειδικές εξετάσεις

Οι ποσότητες [pic], [pic] και [pic] μπορούν να μετρηθούν και έτσι να προσδιοριστεί το πηλίκο [pic].

Στην τελευταία του συνέντευξη, σε συνεργάτιδα της "Μακεδονίας", είχε τονίσει μεταξύ άλλων τα εξής:

Οι δύο Έλληνες υπουργοί από κοινού απάντησαν στα ερωτήματα της Επιτροπής Ελευθεριών και Δικαιωμάτων των Πολιτών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - και το θερμό χειροκρότημα των 100 και πλέον ευρωβουλευτών, που συμμετείχαν στην ειδική συνεδρίαση, έδειξε ότι μάλλον πέρασαν με… καλό βαθμό τις εξετάσεις.

Ο Thomson βρήκε ότι το πηλίκο αυτό έχει πάντοτε την ίδια τιμή, ανεξάρτητα από το υλικό της καθόδου ή οποιαδήποτε άλλη συνθήκη του πειράματος.

"Όταν τελειώνει μια σχέση είναι σα να τελειώνει μια ζωή, είναι δηλαδή ένας θάνατος.

Από αντίστοιχες "εξετάσεις" των υπόλοιπων αρμόδιων επιτροπών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα περάσει, άλλωστε, μέσα στην εβδομάδα σχεδόν όλο το Υπουργικό Συμβούλιο, όπως συμβαίνει με κάθε χώρα που αναλαμβάνει το τιμόνι της Ε.Ε.

Το γεγονός αυτό έδειξε ότι τα σωματίδια της δέσμης, τα οποία τώρα πια ονομάζονται ηλεκτρόνια, είναι κοινό συστατικό όλης της ύλης.

Οι θάνατοι αυτοί σωρεύονται.

Έτσι, στον Thomson αποδίδεται η ανακάλυψη του ηλεκτρονίου.

Κάθε φορά που τελειώνει κάτι, που πεθαίνει ένας δικός μας, ένας φίλος, ή που τελειώνει μια όμορφη σχέση, μια εκδρομή, ένα ταξίδι, είναι σα να στήνεις, χωρίς να το καταλαβαίνεις, ένα σταυρό.

Μια αποδεκτή σήμερα τιμή του πηλίκου αυτού είναι [pic]

Οι σταυροί αυτοί όσο πάνε μακραίνουν, για να έρθει η ηλικία που δε βλέπεις πια τίποτε άλλο από σταυρούς.

Ο Thomson απέδωσε τη μεγάλη τιμή του πηλίκου στη ΄΄μικρότητα της μάζας m ή στο μεγάλο φορτίο e, ή σε ένα συνδυασμό και των δύο΄΄.

Αυτό είναι πολύ οδυνηρό".

Δεκαπέντε χρόνια αργότερα ο Millikan υπολόγισε το στοιχειώδες ηλεκτρικό φορτίο.

Αν ζούσε ο αξέχαστος επιστήμονας και καλλιτέχνης, θα άρχιζε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση, με τους φίλους του δημοσιογράφους, πάνω στις απόψεις του αυτές.

Η τιμή του e και η τιμή του πηλίκου που υπολόγισε ο Thomson έκαναν δυνατό τον προσδιορισμό της μάζας του ηλεκτρονίου.

Είναι θάνατος όταν τελειώνει μια σχέση;

Μια αποδεκτή σήμερα τιμή της μάζας του ηλεκτρονίου είναι [pic].

Μήπως προσλαμβάνει άλλη μορφή, με ζωντανά ή θαμπά χρώματα, στη μνήμη;

Για την εργασία του ο Thomson τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ.

Η γειτονιά των παιδικών χρόνων, ο δρόμος, το ευρύτερο περιβάλλον, εμπειρίες, ημέρες όμορφες και εποχές δύσκολες, κάποτε περνούν και φεύγουν. Ωστόσο, δεν λησμονούνται. Ούτε πεθαίνουν.

Γιατί να βάλεις σταυρό σε μια σχέση που δεν συνεχίζεται; Αν μεσολάβησαν γεγονότα δυσάρεστα, τα θυμάσαι με θλίψη. Αν, αντίθετα, υπήρξε μια ανατολή όλο φως, που έσβησε μέσα σε μια χρυσοκόκκινη δύση, τη θυμάσαι με συγκίνηση και νοσταλγία. "Μια εκδρομή, ένα ταξίδι…". Σωστά. Με πρόσωπα νεανικά γύρω σου, μάτια που λάμπουν, ατέρμονες συζητήσεις, επιχειρήματα, διαφωνίες και όνειρα. Το μελαχρινό κορίτσι δίπλα σου να κρατά το χέρι σου, λίγο φοβισμένα, πολύ τρυφερά, με χτυποκάρδι, ενώ απέναντι το ξανθό κορίτσι να γέρνει με κλειστά τα μάτια στον ώμο του νεαρού. Και γύρω οι άλλοι νέοι με πρόσωπα γελαστά, πλημμυρισμένοι από ενθουσιασμό και αμεριμνησία. Ένας πίνακας όλο φως. Δεν χάνεται, όπως δεν χάνεται ένα όμορφο έργο της εικαστικής τέχνης, όπως το δικό σου έργο, καλλιτέχνη!

Κι έπειτα οι δυσκολίες, ο αγώνας, η επιτυχία, η αποτυχία, η απογοήτευση, μέσα σ' ένα κόσμο αλλοπρόσαλλο, σε λεωφόρους ελεύθερες και μονοπάτια παγιδευμένα, ανάμεσα σε "φιλικούς" εχθρούς και αδιάφορους οικείους, να αγωνίζεσαι για να φθάσεις στην κορυφή και όταν το κατορθώσεις να σε πνίγει το λαχάνιασμα. Το μυαλό θολώνει. Η ζωή αποκτά ταχύτατους ρυθμούς. Δεν έχεις τη δυνατότητα να στοχαστείς, να φέρεις μπροστά σου πρόσωπα αγαπημένα, να κρίνεις ποιοι σε έβλαψαν και ποιοι στάθηκαν στο πλευρό σου. Εικόνες, χιλιάδες εικόνες… Κάποια απ' αυτές "παγώνει" όπως συμβαίνει με το βίντεο. Προβάλλει μόνη της μπροστά σου. Αν είναι γκρίζα, προσπαθείς να την αποδιώξεις. Αν είναι φωτεινή, έχεις ένα σύντομο χρονικό διάστημα για ν' αρχίσεις μια "σιωπηλή συνομιλία".

Αργότερα, καθώς ο καιρός περνά, έχεις τη δυνατότητα να σκεφθείς, να ονειροπολήσεις, να επιστρέψεις στο παρελθόν και να φέρεις παραστάσεις που δεν έσβησαν, πρόσωπα που αγάπησες και χάθηκαν αδικαιολόγητα, γεγονότα που έζησες έντονα, χαμόγελα, χρώματα, κι ένα απέραντο ορίζοντα, που τώρα το αγγίζεις, ενώ παλιά φάνταζε μακρινός και σ' έκανε να πιστεύεις πως ο χρόνος που θα τον πλησίαζες θα ήταν μεγάλος. Σε πλημμυρίζει η νοσταλγία. Χάθηκαν πολλά, αλλά μένει ακόμη κάτι να δεις και γι' αυτό γίνεσαι ολιγαρκής.

Κι ακόμη είναι εκείνη η δύναμη που στιγμές στιγμές σε κάνει να αισθάνεσαι όπως πριν πολλά χρόνια, να ονειρεύεσαι, να βγαίνεις στους δρόμους και να μελετάς ανθρώπους. Έχεις τη δυνατότητα να δεις, μπορείς να κρίνεις, αισθάνεσαι τη χαρά και τη λύπη που προκαλούν οι εξελίξεις, εμφανίζονται μπροστά σου κι άλλες εικόνες. Δεν βλέπεις σταυρούς.

Πρέπει να ήταν πολύ θλιμμένος ο καλλιτέχνης, όταν έδινε τη συνέντευξη.

Β.