Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ 133,1 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ

Τα παιδιά των ανίερων τραυμάτων

Βασικά στοιχεία του μαθήματος

ΔΑΝΕΙΚΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ με εκρηκτική αύξηση

ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ

- Πάντοτε οι άνθρωποι έκαναν και κάνουν διακρίσεις μεταξύ τους: κατά φυλή, εθνικότητα, θρησκεία, κοινωνική τάξη κ.ά.

* ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΑ

Η οργή είναι κόκκινη.

Και ανάλογα με αυτές συμπεριφέρονται υπέρ ή εναντίον των άλλων.

Ο ρυθμός ανόδου των συνολικών πιστώσεων ανήλθε στο 19,4%, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος.

Αίμα. - Ο Ιησούς με την παραβολή του σπλαχνικού Σαμαρείτη ανέτρεψε αυτές τις διακρίσεις και δίδαξε να βλέπουμε με ευαισθησία τον κάθε άνθρωπο, ιδιαίτερα όταν βρίσκεται σε ανάγκη, και να προσφέρουμε έμπρακτη αγάπη.

Η χρηματοδότηση προς τους ιδιώτες αυξήθηκε 30,3% και τα στεγαστικά δάνεια να διατηρούν τα πρωτεία, λόγω επιβολής του ΦΠΑ στα ακίνητα από 1.1.2006

Αναβλύζει από το ανίερο τραύμα.

- Έτσι φανερώθηκε ζωντανά και παραστατικά ότι οι άνθρωποι, που ζουν κατά το πνεύμα της Βασιλείας του Θεού, μπορούν να γίνουν μια κοινωνία έμπρακτης αγάπης από όλους προς όλους, χωρίς διακρίσεις.

* ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΑ

Η πληγή δεν επουλώνεται ποτέ.

Σημαντική αύξηση της τάξεως του 29,5% και στα καταναλωτικά δάνεια, σε σύγκριση με το 2004.

Ποτέ δεν κλείνει.

Το ποσό που αφορά δανεισμό μέσω πιστωτικής κάρτας ξεπέρασε τα 7,4 δισ. ευρώ. μείωση των καθαρών χορηγήσεων στη βιομηχανία και στη γεωργία, επιτάχυνση σε τουρισμό και ναυτιλία

Πάντα ανοιχτή.

ΣΕΛΙΔΑ 37

«Ποτέ».

ΩΣ ΠΡΩΤΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

«Πάντα».

Η ΟΤΟΕ απάντησε με 24ωρη απεργία στην αδιαλλαξία των έξι τραπεζών

Δυο λέξεις.

Κλειστές οι τράπεζες την Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου.

Δυο βαριές αποσκευές.

Η Ομοσπονδία προτίθεται να προσφύγει στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας, ενώ ζητά την συμπαράσταση των πολιτικών κομμάτων

Θα τις σέρνει μαζί του.

ΣΕΛΙΔΑ 4

«Ποτέ» δεν θα τις αφήσει πίσω του. ΟΥΔΕΝ ΝΕΟΤΕΡΟΝ… «Πάντα» θα τις κουβαλάει. Όσο καθυστερεί τόσο "μεγαλώνει" ο ανασχηματισμός Εντός του. Τελευταίες εκτιμήσεις αναφέρουν πως δεν θα είναι "διορθωτικός", αλλά "γενναίος".

Η οργή είναι κόκκινη.

Μικρότερο και πιο λειτουργικό σχήμα ζήτησε ο Β. Μεϊμαράκης

Ο τρόμος μαύρος.

ΣΕΛΙΔΑ 5

Η ψυχούλα λευκή. ΛΙΛΙΠΟΥΤΕΙΟΙ ΔΩΡΗΤΕΣ Ένα άγραφο χαρτί θα γεμίσει αιφνιδίως από τα ορνιθοσκαλίσματα της φρίκης. Δύο αδελφάκια φωτεινό παράδειγμα για τους ενήλικες «Ποτέ» δεν θα ξεχάσει εκείνες τις στιγμές. Συγκέντρωσαν χίλια ευρώ, λέγοντας κάλαντα τις γιορτές των Χριστουγέννων και προσέφεραν το ποσό για ανάγκες συνομίληκών τους στη Σχολή Τυφλών. «Πάντα» θα σέρνει τις αλυσίδες τους. Θα τιμηθούν σήμερα το απόγευμα «Ποτέ». ΣΕΛΙΔΑ 9 «Πάντα»…

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ Ο οδηγός του σχολικού βίασε ένα τετράχρονο παιδί. Τελικά, αυξήσεις 3% στον δημόσιο τομέα Και πάλι: Το υπουργείο Οικονομίας ανακοίνωσε αιφνιδίως την εισοδηματική πολιτική για το 2006. Ο ΟΔΗΓΟΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΒΙΑΣΕ ΕΝΑ ΤΕΤΡΑΧΡΟΝΟ ΠΑΙΔΙ. Αύξηση 4% στους συνταξιούχους δημοσίου και 7% στους συνταξιούχους ΟΓΑ και δικαιούχους του ΕΚΑΣ Ένας σαραντάχρονος άντρας. ΣΕΛΙΔΑ 35 Ένα μωρό.

ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟ ΟΛΙΣΘΗΜΑ ΣΤΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑ

Ένα μωράκι.

Με ψεύτικο πέναλτι έχασε ο Απόλλων

Έπαιρνε κάθε πρωί το καλαθάκι του, τα μίκι μάους του κι έμπαινε στο σχολικό με τα άλλα παιδιά.

Μόνο ο ρέφερι Φινοκαλιώτης είδε παράβαση στο μαρκάρισμα του Μουράφσκι και ο αγώνας κρίθηκε από το εύστοχο κτύπημα του Μπούσι.

Πήγαινε στο νηπιαγωγείο.

Ο ΑΡΗΣ νίκησε 2-1 την Λοκομοτίβ Σόφιας, με κορυφαίο τον Πορτογάλο Κόστα

Να παίξει.

Κάθε Σάββατο στη "Μακεδονία" η αδέσποτη, απομυθοποιητική άποψη του "Αντιφωνητή".

Να γελάσει.

Τα πράγματα -θρακικά, εθνικά, διεθνή- όχι διαβασμένα ανάποδα στον καθρέφτη των ΜΜΕ, αλλά ιδωμένα μέσα από το πιθάρι του Διογένη της Θράκης

Να μουντζουρώσει με πολύχρωμους μαρκαδόρους σπιτάκια, συννεφάκια, ήλιους χρυσούς κι ολοστρόγγυλους.

Ανοικτή η "ΑGROTICA".

Ο ήλιος έδυσε.

Τα εγκαίνια της 21ης "AGROTICA" έγιναν χθες στη Θεσσαλονίκη από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Ευάγγελο Μπασιάκο.

Τα σύννεφα τον εξόρισαν από την παιδική ζωγραφιά.

Από το σύνολο των εκθετών, 557 είναι Έλληνες και 687 ξένοι, οι οποίοι προέρχονται ή αντιπροσωπεύουν 32 χώρες.

Σκοτείνιασε ο ουρανός, τα 'φτυσε ο γαλάζιος μαρκαδόρος.

H Έκθεση είναι ανοικτή τις καθημερινές και την Κυριακή από τις 10:00 έως τις 19:00 και το Σάββατο από τις 10:00 έως τις 20:00.

Μαύρισε η λευκή ψυχούλα. Τέσσερα χρόνια. Μόνο τέσσερα χρόνια ζωής - κι η ζωγραφιά χίλια κομμάτια. Η καρδούλα ξέφτια, κουρέλια και θρύψαλα.

Το παιδί δεν είναι το μόνο. Αλλά το παιδί είναι μόνο. Γιατί δεν ξέρει. Δεν κατανοεί. Δεν κρίνει. Δεν αποκωδικοποιεί. Φοβάται. Απλά. Χαρακώνεται. Ισόβια. Αυτή την ισόβια κάθειρξη τη χρεώνεται το θύμα. Όχι ο θύτης. Το θύμα το τετράχρονο. Και τρέμει. Κι αναρωτιέται. Μήπως έφταιξε; Μήπως ήταν άτακτο και το τιμώρησαν μ' αυτόν τον τρόπο; Μήπως ήταν «κακό παιδάκι»; Μήπως να μην το πει στη μαμά γιατί θα το μαλώσει;

Τεσσάρων χρόνων. Οκτώ. Δέκα. Δεκατριών. Θύτες δάσκαλοι. Καθηγητές. Οδηγοί λεωφορείων. Επιστάτες. Ναι, είναι διαστροφή. Ναι, είναι αρρώστια. Ψυχική νόσος. Ναι. Ναι, ναι, εντάξει, τα ξέρουμε αυτά, γαμώτο, δεν είμαστε ηλίθιοι, δεν γεννηθήκαμε χθες, τα ξέρουμε, τα μάθαμε, τα εμπεδώσαμε, άι στο διάολο πια.

Όμως, η οργή είναι κόκκινη. Σε χρόνο μηδέν, πετάει στα τσακίδια όσα διδαχτήκαμε. Όσα κι εμείς προσπαθούμε να διδάξουμε στα παιδιά μας. Για μια κοινωνία με «ανθρώπινο πρόσωπο» - λες και το ανθρώπινο πρόσωπο είναι και ό,τι καλύτερο σ' αυτήν τη ζωή. Για δικαιοσύνη. Χωρίς ακρότητες. Χωρίς θανατικές ποινές. Χωρίς αυτοδικίες. Όχι, μάτια μου, δεν πρέπει να παίρνουμε εμείς τον νόμο στα χέρια μας. Υπάρχουν οι αρμόδιοι. Που δικάζουν. Που φυλακίζουν. Που αποφυλακίζουν.

Στην άλλη πλευρά του σπασμένου καθρέφτη, οι γονείς. Ο πατέρας. Η μάνα. Η οδύνη. Η κραυγή. Το μετέωρο χέρι. Ανάμεσα σε θύτη και θύμα. Να οπλιστεί; Να χαϊδέψει; Να σκοτώσει; Να επουλώσει;

Η οργή είναι κόκκινη. Ο τρόμος μαύρος. Η ψυχούλα ολόλευκη. Και το βλέμμα… Το βλέμμα που ξεχειλούσε χρώματα και θαύματα - γεμίζει τραύματα. Γεμίζει. Αδειάζει. Νεκρώνει. Κατεβάζει ρολά. Για πάντα.

Ποιος αντέχει να αντικρύσει ένα παιδί χωρίς βλέμμα; Ένα παιδί που μπορεί να μην είναι το μόνο. Αλλά είναι μόνο. Με μόνη ζοφερή παρέα του μέλλοντός του ένα «ποτέ». Ένα «πάντα»…