Τέτοια βράδια αξίζουν πολλά ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ

Δ. Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ

Πόσο καιρό είχαμε τη χαρά, ν' απολαύσουμε ποδόσφαιρο, όμορφα γκολ, μια μεγάλη νίκη, όπως έγινε με την επιβλητική επικράτηση του Ηρακλή με την ΑΕΚ;

Πιστοί φίλοι…

Η Ορθοδοξία βλέπει τις παγκόσμιες θρησκείες ως συμπαθείς προσπάθειες αναζήτησης του θεού, παρά το γεγονός ότι μπορεί να διαφωνεί με τον τρόπο, με τον οποίο πραγματοποιούν αυτή την αναζήτηση, επειδή λείπει από αυτές το κατ' εξοχήν κέντρο της πίστης, ο Χριστός. Πόσο καιρό είχαμε να χαρούμε παιχνίδι;

ΣΙΛΑ ΑΛΕΞΙΟΥ

Πιστεύει ότι όλες οι θρησκείες, αν συνεργασθούν, μπορούν να μειώσουν τη βία, το μίσος ανάμεσα στους ανθρώπους, να συμβάλουν στην ειρήνη και τη συνεργασία των λαών της γης. Όσο κι αν προσπαθήσαμε να θυμηθούμε κάτι ενδιαφέρον, το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό…

Πλησιάζουν τους 300 και δεν αποκλείεται, έως τη στιγμή που θα κληθούν να εξεταστούν, να καταμετρηθούν πολύ περισσότεροι.

Η ιεραποστολική εργασία σε περιβάλλοντα άλλων θρησκειών δε γίνεται, αν δεν το αποδεχθούν ή δεν το ζητήσουν ελεύθερα οι άνθρωποι των περιοχών αυτών.

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ του Σάββα Κωφίδη, των "παιδιών" του, της ομάδας που έφτιαξε με τόσο μεράκι, κόπο, υπό αντίξοες διοικητικές συνθήκες, αλλά πάνω σε καθαρά ποδοσφαιρικές αρχές και θεμέλια, κατάφερε να μας θυμίσει, επιτέλους, πώς είναι το καλό ποδόσφαιρο. Οι μάρτυρες υπεράσπισης συναγωνίζονται αριθμητικά τους μάρτυρες κατηγορητηρίου. Μας έδειξε ότι υπάρχουν και βραδιές που αξίζει να τις… θυσιάσεις για την μπάλα. Και ως αυτόκλητοι διατηρούν την υπεροχή στον αυθορμητισμό.

ΟΙ ΦΙΛΑΘΛΟΙ του Ηρακλή μπορούν να περπατούν με ψηλά το κεφάλι, βάσει της αγωνιστικής εικόνας που έδειξε η ομάδα.

Τουτέστιν οι κατηγορούμενοι για τα εγκλήματα της 17Ν έχουν φίλους.

Ήταν, άλλωστε, από τις ελάχιστες φορές που πήγαν μαζικά στο γήπεδο, στήριξαν την ομάδα και έφυγαν… υπερήφανοι και με τους τρεις βαθμούς της νίκης.

Έστω κι αν… έπεσαν από τα σύννεφα (όπως δήλωναν έπειτα από κάθε σύλληψη), παρέμειναν πιστοί.

Συνήθως, στο παρελθόν, το έργο είχε αρνητική κατάληξη.

Η σιωπή που διαδέχθηκε την κατάπληξη, υποδήλωνε περίσκεψη.

ΟΥΔΕΙΣ έχει το δικαίωμα, αυτήν τη στιγμή, να οικειοποιηθεί το ποδοσφαιρικό "χρυσάφι" που επέδειξε ο Ηρακλής.

Προϊόντος του χρόνου, με τα ήθη… εξημερωμένα - ακόμη και απέναντι σε δηλωμένους τρομοκράτες - οι δισταγμοί αμβλύνθηκαν.

Ουδείς άλλος, πλην του Κωφίδη, του τεχνικού τιμ και των παικτών.

Άλλωστε εκείνοι θα μιλήσουν για τα πρόσωπα που γνώριζαν.

Αυτοί έχουν το δικαίωμα ν' απολαύσουν την επιτυχία τους και να συνεχίσουν να στέλνουν το μήνυμα, αυτό που στέλνουν από το ξεκίνημα της φετινής περιπέτειας.

Τα υπόλοιπα… ας τα βρει το δικαστήριο.

ΘΑ ΕΙΝΑΙ έγκλημα αν χαθεί (και) αυτή φουρνιά των "κυανόλευκων", αν απολεσθεί τόσο ταλέντο. Κυρίως, θα ήταν αυτοκαταστροφικό να εκλείψουν όλοι εκείνοι οι λόγοι και οι αφορμές που αναζητούμε όλοι μας, προκειμένου να συνεχίσουμε να αγαπάμε το ποδόσφαιρο… Όπως παλιά.