Διάλογος ανάμεσα στη Θεσσαλονίκη και σ' έναν κάτοικό της Η ήττα της ειρήνης

Μαθαίνω ότι:

ΘΕ.: Τα τελευταία χρόνια δεν πάμε καλά με τους Έλληνες.

Ο θρίαμβος του Λικούντ, βαρύ χτύπημα για το ειρηνευτικό στρατόπεδο στο Ισραήλ

- Συνταγματικές είναι οι σχέσεις μεταξύ ενός γλωσσικού στοιχείου και άλλων στοιχείων που προηγούνται ή ακολουθούν μέσα στην ίδια συντακτική ενότητα, φράση, πρόταση. Τάχα με αγαπάνε!

ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ

Οι σχέσεις αυτές αναπτύσσονται στον οριζόντιο άξονα: στο συνταγματικό άξονα. Δε λέω.

Δάκρυα στα μάτια των Ισραηλινών, και όχι μόνον, "περιστερών" έφερε η νίκη του Αριέλ Σαρόν στις εκλογές της Τετάρτης. Όπως δήλωσε, ωστόσο, ο Άμραμ Μίτζνα, ο ηγέτης των Εργατικών, "η πολιτική είναι ένας μαραθώνιος. Και είμαστε ακόμη στα πρώτα χιλιόμετρα του αγώνα".

Ναι, με αγαπάνε.

Ράφα, Ισραήλ. Παλαιστίνιοι μεταφέρουν αγόρι τραυματισμένο από ισραηλινά πυρά. Οι σφαίρες δεν σταμάτησαν να πέφτουν ούτε χθες στη Λωρίδα της Γάζας

Το πιστεύω.

Το τέλος της ψηφοφορίας σήμανε στο Ισραήλ την αρχή μιας μακράς και αβέβαιης ως προς την έκβασή της περιόδου διαπραγματεύσεων για τον σχηματισμό κυβερνητικού συνασπισμού.

Αλλά μόνο για το στενό, δικό τους, ατομικό συμφέρον!

Το Λικούντ διπλασίασε σχεδόν την εκλογική του δύναμη, αποσπώντας 38 έδρες, χρειάζεται ωστόσο εταίρους για να κυβερνήσει και αντιμετωπίζει πολλαπλά προβλήματα.

Για να γεμίσουν τις τσέπες τους μερικοί.

Οι Εργατικοί, οι οποίοι υπέστησαν τη μεγαλύτερη ήττα στην ιστορία τους χάνοντας τις έξι από τις 25 έδρες που διέθεταν στην απερχόμενη Κνεσέτ, επανέλαβαν χθες πως "δεν πρόκειται να χρησιμεύσουμε ως φύλλο συκής για τις αποτυχημένες πολιτικές τού Σαρόν".

Μ' έχουν αλλάξει τον αδόξαστο, που λέμε.

Και από το κεντρώο κοσμικό κόμμα Σινουί, το οποίο ανεδείχθη σε τρίτη δύναμη με 15 έδρες και αναμένεται να διαδραματίσει ρόλο-κλειδί στις διαπραγματεύσεις, ανακοινώθηκε πως "δεν πρόκειται να λειτουργήσουμε ως η αριστερή πτέρυγα μιας δεξιάς κυβέρνησης".

Το 1997 μ' έκαναν και Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης!

Τα σενάρια

Φάγανε, όμως, δικοί μας και Αθηναίοι, που το "παίζαν με τα κόμματα, με τους εργολάβους και τα "διαπλεκόμενα", όπως λέτε.

Ο ηγέτης του Σινουί Γιόσι Λαπίντ δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να συμμετάσχει το κόμμα του προσωρινά σε μία έκτακτη κυβέρνηση, την οποία θα επέβαλε ένας πόλεμος εναντίον του Ιράκ.

ΚΑΤ.: Κακό είναι αυτό;

Σε μια τέτοια περίπτωση, λένε οι αναλυτές, πιθανότατα θα άλλαζαν στάση και οι Εργατικοί.

Κάνανε θέατρα, ανασκεύασαν το "Βασιλικό", το "Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος", έκαναν καινούργιο "Θέατρο Κήπου" στο πάρκο της ΧΑΝΘ, αγόρασαν και διαμόρφωσαν κτίρια και αίθουσες, όπως το "Ολύμπιο" στην πλατεία Αριστοτέλους κτλ., φέρανε τους "Γιου Του", θιάσους, τραγουδιστές, κάνανε φιέστες κ.ά….

Προς το παρόν, πάντως, ο Μίτζνα δεν φαίνεται διατεθειμένος να εισακούσει την έκκληση του Ισραηλινού προέδρου να παραμερίσει τους ενδοιασμούς του και να συνεργαστεί με τον Σαρόν.

Λίγο είναι;

Και εφόσον δεν παραμεριστεί ο ίδιος, κάτι που δεν δίστασε να ζητήσει ο ηγέτης του Σινουί, ο Σαρόν φαίνεται καταδικασμένος να σχηματίσει μια κυβέρνηση με ακροδεξιά, θρησκευτικά κόμματα - μία κυβέρνηση η οποία θα μετατρέψει το Ισραήλ σε παρία, θα το φέρει σε σύγκρουση με τον μεγαλύτερο σύμμαχό του, τις ΗΠΑ, και όπως προέβλεψε στους "New York Times" ένα στέλεχος του Λικούντ "δεν πρόκειται να αντέξει ούτε χρόνο".

ΘΕ.: Καλά όλ' αυτά.

Ο εξτρεμισμός

Ξόδεψαν, όμως, πολλά και όπως λένε πολλοί περισσότερα απ' όσα θα έπρεπε και ανεξέλεγκτα.

Όμως, όσο επισφαλής και να είναι η νίκη του Αριέλ Σαρόν, δεν παύει να αποτελεί μια ήττα για την ειρήνη και το ειρηνευτικό στρατόπεδο του Ισραήλ.

Το πιο σπουδαίο είναι, ότι δεν έδωσαν δραχμή για τους κατοίκους μου.

"Ο πολιτικός χάρτης στο Ισραήλ είναι πλέον τελείως διαφορετικός και αντανακλά σημαντικά υπόγεια ρεύματα στην ισραηλινή κοινωνία - περισσότερο εξτρεμισμό, περισσότερο φανατισμό και απόρριψη των μεθόδων του Εργατικού Κόμματος και της Αριστεράς", δήλωσε ο Νταβίντ Γκροσμάν, Ισραηλινός συγγραφέας και δημοσιογράφος, ο οποίος ταυτίζεται με το ειρηνευτικό στρατόπεδο.

Για σας.

"Μακροπρόθεσμα, το αποτέλεσμα των εκλογών είναι τραγικό", δήλωσε ο Γιαρίβ Όπενχαϊμερ, από την οργάνωση Ειρήνη Τώρα.

Ρήμαξαν το πράσινο.

Παράλληλα, ο Όπενχαϊμερ εξέφρασε την ελπίδα που μοιράζονται όλες οι ισραηλινές περιστερές: ότι οι Εργατικοί και ο πρώην εταίρος τους στην ειρηνευτική προσπάθεια, το αριστερό Μερέτζ, θα επανεδραιώσουν την ισχύ τους από τη θέση της αντιπολίτευσης, αφήνοντας τον χρόνο και την πολιτική του Σαρόν να λειτουργήσουν υπέρ τους.

Πάει το πάρκο της ΧΑΝΘ.

Προειδοποιούν οι ξένοι ηγέτες

Κάψανε τα δάση μας!

"Ένα βαρύ πλήγμα για την ειρηνευτική προσπάθεια".

Ξέρετε με πόσους κόπους και θυσίες οι προηγούμενες γενιές των κατοίκων μου φύτεψαν με τα χέρια τους όλους τους γύρω μου λόφους για να τους απολαμβάνετε εσείς, οι τωρινοί;

Κάπως έτσι χαρακτήρισε την νίκη του Αριέλ Σαρόν στις εκλογές της Τετάρτης σύσσωμος ο αραβικός κόσμος, με πρώτους φυσικά τους Παλαιστινίους αλλά με εξαίρεση την Αίγυπτο, ο πρόεδρος της οποίας τηλεφώνησε προσωπικά στον Σαρόν για να τον συγχαρεί και συμφώνησε να συναντηθεί μαζί του μετά το σχηματισμό νέας κυβέρνησης στο Ισραήλ.

Και, το χειρότερο, κανένας υπεύθυνος δεν ανέλαβε ευθύνες, που έπρεπε τουλάχιστον να παραιτηθούν μερικοί.

Πρόθυμος να συναντηθεί ("και σήμερα ακόμη!") με τον Σαρόν εμφανίστηκε και ο Αραφάτ, έλαβε όμως αρνητική απάντηση.

Ζητούσαν, μάλιστα, μερικοί και ρέστα!

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, πάντως, εισέπραξε προειδοποιητικά μηνύματα να αφήσει στην άκρη την αδιαλλαξία του παρελθόντος και να κάνει πράξη τις "επώδυνες παραχωρήσεις" τις οποίες έχει εξαγγείλει από κάθε σημείο του κόσμου - από την Ευρώπη, όπως και από τις ΗΠΑ.

Εσείς, ψοφοδεείς, όπως σας κατάντησαν, τι αντίδραση είχατε;

Εξ ονόματος της ΕΕ, ο Χαβιέρ Σολάνα τον κάλεσε να φροντίσει ώστε η νέα κυβέρνηση της οποίας θα ηγηθεί "να εργασθεί υπέρ της μόνιμης ειρήνευσης στην Μέση Ανατολή".

Ο δήμος μας και οι γύρω δήμοι τι κάνατε;

Και ο Τζορτζ Μπους δεν παρέλειψε να επισημάνει κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής τους συνομιλίας "τη σημασία της δημιουργίας ενός παλαιστινιακού κράτους".

πρέπει να ντρέπεστε, τουλάχιστο!

ΚΑΤ.: Τι να κάναμε;

ΘΕ.: Τουλάχιστο να ζητούσατε την παραίτηση όλων των υπευθύνων και να τους φέρνατε στη δικαιοσύνη! Πού είναι οι νομικοί σας;

ΚΑΤ.: Έχεις απόλυτα δίκιο, "Θε" μου! Μήπως μόνο αυτό είναι;

ΘΕ.: Αναρίθμητα! Οι θόρυβοι, η τρομακτική ηχορύπανση από τα αυτοκίνητα, τα μηχανάκια και τις μηχανάρες, που δεν σέβονται τίποτε! Ακόμη και τα απορριμματοφόρα του δήμου τα μεσάνυχτα! Ούτε λογαριάζουν τη διατάραξη της κοινής ησυχίας! Ντροπή! Και δεν έγινε τίποτε, με την ευκαιρία της "Πολιτιστικής Πρωτεύουσας" γι' αυτά! Ούτε για τα καυσαέρια, ούτε για τη στάθμευση των αυτοκινήτων, ούτε για τα σκουπίδια, που βρομάει ο τόπος, ούτε για τα δεκάδες παγκάκια στα πάρκα, που εγκαταλείπονται σάπια και τελείως καταστραμμένα. Αυτά όλα δεν μετρούν στον πολιτισμό; Και είναι πολιτισμός μόνο τα θέατρα και οι εργολάβοι; Είναι! Αλλά με υποβαθμισμένη στο έπακρο τη ζωή των κατοίκων μιας πόλης, μπορεί αυτά να λέγονται πολιτισμός; Όχι!

ΚΑΤ.: Έτσι είναι. Αυτό είναι κατάντια! Και φταίμε κι εμείς, που δεν αντιδρούμε!

ΘΕ.: Οι μαγαζάτορες, μόνο να κερδίζουν ξέρουν; Οι άρχοντές σας -και δικοί μου- δεν τα βλέπουν όλα αυτά; Ούτε τα μαγαζιά τους και τους πελάτες τους δεν προσέχουν, για το "παρκάρισμα", τα σκουπίδια μπροστά τους! Οι άρχοντες στο δήμο, στη Βουλή και στην κυβέρνηση, έτσι θα αφήσουν το όνομά τους στην ιστορία; Έτσι θα ζητήσουν ξανά την ψήφο σας; Τα κόμματα, ούτε τα εκτιμάει κανείς! Οι ίδιοι το λένε! Τι κάνουν όμως; Δε θέλουν ή δε μπορούν; Εγώ λέω ότι και θέλουν και μπορούν! Αλλά δεν κάνουν εκείνο που πρέπει! Αλλά και σεις δεν βοηθάτε1

Κατ.: Καλά λένε όλοι, "Θε" μου, ότι είσαι σοφή και δυνατή! Πραγματικά, όλοι θέλουμε, για σένα και, φυσικά, και για μας, αφού σ' αγαπούμε και μας αγαπάς. Και μπορούμε, λέω κι εγώ. Αλλά τι πρέπει να κάνουμε;

ΘΕ.: Εσείς οι κάτοικοί μου, αλλά και όλοι οι Έλληνες, που φορολογείστε, είστε οι εργοδότες όλων των υπαλλήλων, δημοσίων και δημοτικών, δημάρχων και υπουργών και βουλευτών και του προέδρου της Βουλής και της Δημοκρατίας ακόμη, και ότι αυτοί και όλοι κι ο κ. Μπαμπινιώτης, καθηγητής πανεπιστημίου και όλοι οι καθηγητές, πληρώνονται, αδρά και μάλιστα σε εποχή λιτότητας, για να σας υπηρετούν. Αλλιώς, να απολύονται! Πού ακούστηκε υπάλληλος να κάνει κακό στον εργοδότη του και ο εργοδότης του να τον προσκυνάει και να μην τον απολύει; Αν σας πουν ότι κάθε τέσσερα χρόνια έχετε αυτό το δικαίωμα, να τους πείτε να τα πουν σε μένα αυτά! Τέλος, να χωνέψετε όλοι ότι τα διαπλεκόμενα, οι φωτιές στα δάση, οι καταχρήσεις εξουσίας και τόσα και τόσα άλλα δεινά στην πατρίδα μας, όπως δικτατορίες κλπ., οφείλονται σχεδόν αποκλειστικά στη μη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά και στην αδιαφορία τους γι' αυτά, για την οποία κύριοι υπεύθυνοι είναι οι πολιτικοί και τα κόμματα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ

Καθηγητής πανεπιστημίου