Παράλληλη Αναζήτηση
Έξι σκόπελοι για τη δίκη
Νίκος Καρούζος
"Παρανοϊκή υστερία"
Σωρεία ενστάσεων από τους συνηγόρους υπεράσπισης της 17Ν
Ξεχωριστή περίπτωση αποτελεί εκείνη του Νίκου Καρούζου (1926-1990), από το Ναύπλιο, ο οποίος διακρίθηκε για τη θετική του στάση απέναντι στην ελληνορθόδοξη παράδοση, ειδικότερα στις τρεις πρώτες συλλογές του (Ποιήματα 1961, Η έλαφος των άστρων, 1962 και Ο υπνόσακος, 1964).
Ο παράγων τηλεθέαση δεν άφησε ασυγκίνητα και τα κρατικά κανάλια
Υποστηρικτής της Αριστεράς στη διάρκεια του Εμφυλίου ο Καρούζος στην τελευταία δεκαετία της ζωής του αποκήρυξε το μαρξισμό.
Υπερβολή σε όλο της το μεγαλείο.
Η ποίηση του, εξομολογητική και ελλειπτική, είναι πυκνή και επηρεασμένη από τον Παπαδιαμάντη και τον Καβάφη.
Οπωσδήποτε δημιουργήθηκαν προβλήματα λόγω των πρόσφατων καιρικών φαινομένων στην Κεφαλονιά και στα Τέμπη.
Έξι νομικά ζητήματα θα "βασανίσουν" τους δικαστές του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας πριν αρχίσει ουσιαστικά η ακροαματική διαδικασία για τη δίκη της 17Ν.
Ο Τάκης Σινόπουλος θεωρεί ότι η ποίηση του Καρούζου εκφράζει την επιθυμία της λύτρωσης του ανθρώπου από την αγωνία της εποχής «αποδιώχνοντας το άγχος με τη χάρη της αγάπης».
Από το σημείο αυτό μέχρι τα καιρικά φαινόμενα να μονοπωλούν επί μία ολόκληρη εβδομάδα τα δελτία ειδήσεων, ακόμη και αυτά των κρατικών καναλιών, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων είναι διατεθειμένοι με την έναρξη της διαδικασίας - το πρωί της ερχόμενης Δευτέρας - να θέσουν σωρεία δικονομικών ενστάσεων που θα απασχολήσουν το δικαστήριο επί σειρά ημερών. Πόσο μάλιστα όταν η εβδομάδα που μας πέρασε ήταν γεμάτη από σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις. Η ανάπτυξή τους από τους υπερασπιστές και των 19 φερομένων ως μελών της τρομοκρατικής οργάνωσης, καθώς και η αναφορά στα ίδια ζητήματα από τους συνηγόρους πολιτικής αγωγής, θα καθυστερήσει την εξέταση του πρώτου εκ των περίπου 335 μαρτύρων κατηγορητηρίου. Απεναντίας για τα ελληνικά κανάλια υπήρχε μόνο η τηλεοπτική κάλυψη του χιονιά και των συνεπειών του σκορπίζοντας πανικό και φόβο, προκειμένου να τσιμπήσουν λίγη τηλεθέαση παραπάνω.
Τα σημαντικότερα θέματα που θα τεθούν είναι τα εξής: ο χαρακτηρισμός των πράξεων ως πολιτικών, η αναρμοδιότητα του δικαστηρίου, η μη νόμιμη σύνθεση του δικαστηρίου, ο περιορισμός της δημοσιότητας της δίκης, οι ειδικές συνθήκες διεξαγωγής της δίκης και η ακυρότητα της προανακριτικής διαδικασίας.
Η τρίχα να γίνεται τριχιά, ακριβώς γιατί πρέπει να βγάλουμε θέμα και μάλιστα εντυπωσιακό.
1. Πολιτικό έγκλημα
Αυτός είναι ο βασικός γνώμονας με τον οποίο κινούνται σήμερα τα κανάλια.
Όσον αφορά τον χαρακτηρισμό των πράξεων, είναι ήδη γνωστό ότι τόσο η πλειοψηφία των κατηγορουμένων όσο και οι συνήγοροί τους, αλλά και εκπρόσωποι πολλών κοινωνικών φορέων, υποστηρίζουν ότι οι ενέργειες της 17Ν δεν έχουν αμιγώς ποινικό χαρακτήρα, αλλά, λόγω των κινήτρων τους, ανήκουν στη σφαίρα του πολιτικού εγκλήματος.
Αρνητική εντύπωση μας προκάλεσε το γεγονός ότι την τακτική των ιδιωτικών καναλιών ακολούθησαν κατά πόδας και τα κρατικά κανάλια, τα οποία μπορεί μεν να είδαν με περισσότερη ψυχραιμία το όλο ζήτημα, ωστόσο ο παράγων τηλεθέαση δεν τα άφησε ασυγκίνητα.
Για την ενίσχυση της θέσης αυτής η υπεράσπιση θα καταθέσει στο δικαστήριο σειρά αποφάσεων που έχουν εκδοθεί κυρίως με αφορμή υποθέσεις έκδοσης κατηγορουμένων.
Το ότι υπάρχει πρόβλημα οργάνωσης, συντονισμού και διασύνδεσης μεταξύ πολιτικών υπηρεσιών είναι γεγονός.
2. Αναρμόδιο το δικαστήριο
Και αυτό είναι που πρέπει να αναδειχθεί και να αντιμετωπιστεί.
Η ένσταση περί αναρμοδιότητας του δικαστηρίου συνδέεται με την προηγούμενη, καθώς αν τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορούνται οι 19 προσλάμβαναν πολιτικό χαρακτήρα, τότε, σύμφωνα με το Σύνταγμα, θα έπρεπε να δικαστούν από Μεικτό Δικαστήριο, δηλαδή από τακτικούς και λαϊκούς δικαστές (ενόρκους) και όχι από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, όπως θεσμοθετήθηκε με τον ισχύοντα αντιτρομοκρατικό νόμο, τον οποίο - ούτως ή άλλως - η πλευρά των κατηγορουμένων θεωρεί αντισυνταγματικό.
Όχι να βρίσκουμε την ευκαιρία, για να πολιτικολογούμε και να κάνουμε φθηνή δημοσιογραφική αντιπολίτευση στην όποια κυβέρνηση και πολιτική ηγεσία.
Κατά την άποψη των συνηγόρων υπεράσπισης στη δίκη θα είχε έτσι λόγο και η κοινή γνώμη και μάλιστα τον "πρώτο", αφού οι ένορκοι υπερέχουν αριθμητικά έναντι των τακτικών δικαστών στις συνθέσεις των Μεικτών Ορκωτών Δικαστηρίων.
Αλλά βέβαια, τηλεθέαση θέλουν…
3. Η επιλογή των δικαστών
Η σύνθεση του δικαστηρίου, η οποία προέκυψε έπειτα από κλήρωση στην οποία, για πρώτη φορά, δεν μετείχαν όλοι οι δικαστές του Εφετείου της Αθήνας, αλλά ένας αριθμός προεπιλεγμένων από τους συναδέλφους τους (50 συνολικά πρόεδροι Εφετών και Εφέτες) ως ικανότερων να διεξαγάγουν τη συγκεκριμένη δίκη, θεωρείται παράνομη από τους συνηγόρους υπεράσπισης, με το σκεπτικό ότι οι κατηγορούμενοι στερούνται έτσι του φυσικού τους δικαστή.
4 Η τηλεοπτική κάλυψη
Η απαγόρευση τηλεοπτικής κάλυψης της δίκης με νομοθετική ρύθμιση, η οποία θεσπίστηκε ειδικά για τη συγκεκριμένη υπόθεση, χαρακτηρίζεται από την υπεράσπιση ως περιστολή της αρχής της δημοσιότητας της ακροαματικής διαδικασίας. Υπενθυμίζουμε ότι, σύμφωνα με τα μέχρι πρότινος ισχύοντα, η απαγόρευση της τηλεοπτικής κάλυψης επιβαλλόταν από το δικαστήριο μόνο έπειτα από αίτημα κάποιου εκ των διαδίκων. Διαφορετικά, επιτρεπόταν η παρουσία τηλεοπτικών συνεργείων μέσα στην αίθουσα.
5 . Η "απομόνωση" των κατηγορουμένων Αντισυνταγματική θεωρούν τη χωροταξική μελέτη της δικαστικής αίθουσας, όσον αφορά το αλεξίσφαιρο τζάμι που έχει τοποθετηθεί γύρω από τον χώρο των εδωλίων των κατηγορουμένων. Κι αυτό γιατί, κατ' αρχήν, εμποδίζει την επικοινωνία τους με τους συνηγόρους τους, αλλά κυρίως επειδή συνιστά διαφορετική μεταχείριση των 19 έναντι όλων των άλλων κατηγορουμένων. 6. Οι προανακριτικές ομολογίες
Για την ακυρότητα της προανακριτικής διαδικασίας έχει ήδη γίνει πολύς λόγος από τη στιγμή που οι κατηγορούμενοι ανέθεσαν σε δικηγόρους την υπεράσπισή τους. Καθώς, όπως είναι γνωστό, κατά τις απολογίες που έδωσαν αμέσως μετά τη σύλληψή τους ενώπιον των αξιωματικών της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας και του εισαγγελέα Ιω. Διώτη, δεν είχαν τη δυνατότητα διορισμού συνηγόρου. Ως εκ τούτου, η υπεράσπιση διετύπωσε εξαρχής την άποψη ότι η προανακριτική δικογραφία δεν θα έπρεπε να συμπεριληφθεί στη δικογραφία βάσει της οποίας θα εκδικαστεί η υπόθεση. Άλλωστε η πλειοψηφία των κατηγορουμένων έχει ανακαλέσει ή ανασκευάσει τις αρχικές ομολογίες και, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των δικηγόρων τους, το δικαστήριο οφείλει να μην τις λάβει υπ' όψιν του.
Τα "όπλα" των δικαστών
Επί των ενστάσεων που θα υποβληθούν, οι δικαστές δεν είναι υποχρεωμένοι να αποφανθούν αμέσως. Έχουν τη δυνατότητα εκ του νόμου να επιφυλαχθούν και να αποφασίσουν με την πρόοδο της διαδικασίας. Πάντως για τα περισσότερα ζητήματα, όπως είναι ο χαρακτηρισμός των πράξεων, η αρμοδιότητα του δικαστηρίου και η εγκυρότητα της προανακριτικής διαδικασίας, έχει ήδη αποφανθεί το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών με το βούλευμα που εξέδωσε για την παραπομπή των κατηγορουμένων σε δίκη. Το συγκεκριμένο βούλευμα έχει καταστεί αμετάκλητο με απόφαση του Αρείου Πάγου όπου προσέφυγαν οι "Θεσπρωτοί" κατηγορούμενοι. Η απόρριψη από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της αναίρεσης του παραπεμπτικού βουλεύματος συνιστά νομολογία, την οποία θα επικαλεστούν οι δικαστές του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, προκειμένου να αντικρούσουν τις ενστάσεις της υπεράσπισης.
