Συνέδριο για τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας

β) Το βαρυτικό πεδίο

Αρχίζει αύριο στην Πολυτεχνική σχολή της Θεσσαλονίκης

Ο μαθητής που σπρώχνει το θρανίο του, ή ο αέρας που κινεί το ιστιοφόρο, λέμε πως ασκεί δύναμη.

Νέες τεχνικές αξιοποίησης εναλλακτικών πηγών ενέργειας, τα ηλιακά συστήματα, η αιολική ενέργεια και η εκμετάλλευσή της, η αξιοποίηση των γεωθερμικών πεδίων και η ενέργεια από τα θαλάσσια κύματα θα είναι μερικά από τα ζητήματα που θα αναλυθούν στη διάρκεια του 8ου εθνικού συνεδρίου για τις ήπιες μορφές ενέργειας που αρχίζει στις 29 Μαρτίου και ολοκληρώνεται στις 31 Μαρτίου στην Πολυτεχνική σχολή της Θεσσαλονίκης.

Όταν προσπαθούμε να κατεβάσουμε το δεμένο με νήμα χαρταετό, λέμε πάλι πως ασκούμε δύναμη.

Τα θέματα αιχμής αφορούν και φέτος την αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας, της αιολικής και των φωτοβολταϊκών, ενώ θα τεθούν και οι σχετικά νέες κατευθύνσεις στην έρευνα, όπως η νανοτεχνολογία και οι ενέργειες εφαρμογών, η βιομάζα και η παραγωγή βιοκαυσίμων.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, αυτός που ασκεί δύναμη και αυτός που τη δέχεται, έχουν μεταξύ τους επαφή, η οποία είναι άμεση στα πρώτα δύο παραδείγματα και έμμεση στο τρίτο.

Το Ινστιτούτο Ηλιακής Τεχνικής είναι επιστημονικός οργανισμός με έδρα τη Θεσσαλονίκη.

Τέτοιες δυνάμεις άμεσης ή έμμεσης επαφής που προέρχονται από την καθημερινή μας εμπειρία τις αποδεχόμαστε χωρίς καμία δυσκολία.

Στους καταστατικούς σκοπούς του περιλαμβάνονται:

Πώς όμως να κατανοήσουμε την έλξη που ασκεί η Γη σε όλα τα σώματα ή ακόμη καλύτερα, την έλξη που ασκεί η Γη στη Σελήνη ή στους τεχνητούς δορυφόρους;

- Η ανάπτυξη μεθόδων και τεχνολογίας χρησιμοποίησης ΑΠΕ.

Με άλλα λόγια, πώς να αντιληφθούμε το μηχανισμό με τον οποίο ασκούνται δυνάμεις από μακριά, χωρίς καμία επαφή, όπως είναι παραδείγματος χάρη η βαρυτική έλξη;

- Η ενημέρωση σε θέματα χρήσης και αξιοποίησης ΑΠΕ.

Όπως έλεγε ο Νεύτωνας, “είναι αδιανόητο, η άψυχη ύλη (Γη), να δρα και να επηρεάζει μία άλλη (Σελήνη), χωρίς αμοιβαία επαφή.

- Η διεθνής διασύνδεση και ανταλλαγή τεχνολογίας στον τομέα των ΑΠΕ.

Η βαρυτική έλξη ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη, πρέπει να προκαλείται από ένα μέσο για το οποίο δεν ξέρω αν είναι υλικό ή άυλο”.

- Η επεξεργασία επιλογών ενεργειακής πολιτικής με στόχο τη χρήση ΑΠΕ.

Σήμερα στη Φυσική έχει γίνει αποδεκτή η έννοια του βαρυτικού πεδίου, με την οποία προσπαθούμε να περιγράψουμε τις βαρυτικές έλξεις.

Στο πλαίσιο αυτών των στόχων το ΙΗΤ οργάνωσε επτά εθνικά συνέδρια για τις ήπιες μορφές ενέργειας, τα οποία προσέλκυσαν το ενδιαφέρον των επιστημόνων από όλη την Ελλάδα και σημείωσαν μεγάλη επιτυχία.

Με τον όρο βαρυτικό πεδίο, εννοούμε το χώρο γύρω από μία οποιαδήποτε μάζα Μ, ο οποίος έχει αποκτήσει την ιδιότητα να ασκεί δύναμη σε κάθε άλλη μάζα m, που θα βρεθεί στο χώρο αυτό.

Σε όλα τα συνέδρια συμμετείχαν με εργασίες περισσότεροι από 100 ειδικοί επιστήμονες, ενώ τα παρακολούθησαν περισσότερα από 500 άτομα.

Τη μάζα Μ, στην οποία αποδίδουμε τη δημιουργία του πεδίου, θα την ονομάζουμε πηγή του πεδίου, και την m, που δέχεται τη δύναμη, υπόθεμα (Eικ. 1.4.2).

Τηλέφωνο επικοινωνίας για το συνέδριο 2310 99 60 87 και στην ιστοσελίδα http://www.vergina.eng.auth.IHT/index_gr.htm

Το χρωματικό φόντο γύρω από την πηγή και το υπόθεμα, είναι ένας τρόπος με τον οποίο αποδίδουμε την ιδιότητα του χώρου να ασκεί δυνάμεις (Eικ. 1.4.2.). Αν ως πηγή του πεδίου θεωρήσουμε τη μάζα της Γης, ο χώρος γύρω από αυτή ονομάζεται βαρυτικό πεδίο της Γης. Αυτός ο χώρος ασκεί βαρυτική έλξη σε κάθε σώμα που βρίσκεται μέσα σε αυτόν και που μπορεί να είναι ένα οποιοδήποτε αντικείμενο ή η Σελήνη ή κάποιος από τους μακρινούς πλανήτες. Η δύναμη αυτή κατευθύνεται πάντα προς το κέντρο της Γης και ονομάζεται βάρος του σώματος (Eικ. 1.4.3). Είναι σημαντικό να επισημάνουμε, πως χρειάστηκε η διορατικότητα ενός Νεύτωνα, για να αντιληφθούμε ότι αυτή η δύναμη είναι υπεύθυνη για την πτώση των σωμάτων αλλά και για την περιφορά της Σελήνης γύρω από τη Γη. Η ιδέα του βαρυτικού πεδίου της Γης, αφενός μεν περιγράφει την άσκηση των βαρυτικών έλξεων που ασκεί η Γη από μακριά σε όλα τα σώματα, αφετέρου δε υποστηρίζει πως ανάμεσα στη Γη, ως πηγή του πεδίου, και σε κάθε άλλο σώμα, ως υπόθεμα υπάρχει αλληλεπίδραση. Με άλλα λόγια, δεν μπορούμε να μιλάμε για την επίδραση, αλλά μόνο για την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην πηγή και στο υπόθεμα (Eικ. 1.4.3).