ΚΑΜΠΙΓΚ ΤΟΥ ΕΟΤ ΣΤΗ ΣΚΟΤΙΝΑ ΠΙΕΡΙΑΣ Πανάκριβη η… δωρεάν Παιδεία για τους "μετανάστες" φοιτητές

Μικρό εργαστήριο

Διαχειριστές των… διαχειριστών

16.000 εγκαταλείπουν τις σπουδές τους κάθε χρόνο γιατί δεν αντέχουν το βαρύ κόστος της φοίτησης μακριά από το σπίτι τους

- Χρησιμοποιήστε μια κυλινδρική μπαταρία και σύρμα 10 cm για να ανάψετε μια μικρή λάμπα.

Ένα από τα μεγαλύτερα και ομορφότερα κάμπιγκ της Βόρειας Ελλάδας παραχωρήθηκε από τον ΕΟΤ στη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, η οποία όρισε διαχειριστή την Χ.Α.Ν και το Σώμα Ελλήνων Οδηγών. Συνδιαχείριση και ξεκαθάρισμα του ιδιοκτησιακού ζητά ο δήμος Ανατολικού Ολύμπου.

Το όνειρό τους πραγματοποιήθηκε. Μπήκαν, επιτέλους, στο Πανεπιστήμιο. Όχι όμως στην πρώτη τους επιλογή. Κι έτσι, κατέληξαν να σπουδάζουν σε άλλες πόλεις. Για να συνειδητοποιήσουν αμέσως ότι μετά την εκπλήρωση των ονείρων ακολουθεί η σκληρή πραγματικότητα. Τώρα, οι περισσότεροι από τους περίπου 100.000 φοιτητές που σπουδάζουν εκτός του τόπου διαμονής τους βιώνουν μια ιδιότυπη εσωτερική εξορία.

- Κάντε ένα σχήμα των δυνατών τρόπων σύνδεσης της μπαταρίας με τη λάμπα και διακρίνετε με ποιους ανάβει η λάμπα.

Περίπου 600 στρέμματα, πευκόφυτα και παρά θιν' αλός, καταλαμβάνει στην παραλία της Σκοτίνας το κάμπιγκ του ΕΟΤ, του Εθνικού Οργανισμού Τουρισμού, που εξυπηρετούσε για χρόνια, με τις καλύτερες κατασκηνωτικές υποδομές, τις ανάγκες χιλιάδων Ελλήνων για φθηνές διακοπές.

Με λίγες εξαιρέσεις εκείνων που δεν αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα, είναι οι "εξόριστοι της εκπαίδευσης", σκορπισμένοι στις περίπου… 50 ελληνικές πόλεις (!) που φιλοξενούν τα 420 υπάρχοντα Τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ.

Είναι δυνατόν να ανάψει η λάμπα χωρίς να συνδέσετε δυο σημεία της;

Από πέρυσι, το κάμπιγκ άλλαξε χέρια, ρόλο και… όψη.

Οι φοιτητές που, μαζί με τις οικογένειές τους, βιώνουν τη μετατροπή του ονείρου σε αγωνία.

Οι λάμπες (και οι υπόλοιπες ηλεκτρικές συσκευές) στο σπίτι σας έχουν δυο σημεία σύνδεσης;

Στην είσοδο μια μεγάλη ταμπέλα φέρει το όνομα "Διεθνές Κέντρο Νεότητας".

Φοιτητικές στέγες ελάχιστες και κακές.

Γιατί κατά τη γνώμη σας χρειάζονται δυο;

Στο εσωτερικό, καταστραμμένα μπαγκαλόου, σκουριά και απόβλητα στην άμμο από τα ραγίσματα του βιολογικού καθαρισμού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι συνολικά οι υπάρχουσες εστίες καλύπτουν μόλις 8.000 φοιτητές.

Αν αντικαταστήσετε το μεταλλικό σύρμα με σπάγκο μπορείτε να ανάψετε τη λάμπα;

Ο νέος διαχειριστής του κάμπιγκ φαίνεται πως δεν έδειξε τη δέουσα ευαισθησία για το χώρο.

Όσο για την ποιότητα των συνθηκών διαβίωσης στις εστίες, σε πολλές περιπτώσεις, ως γνωστόν, είναι κακή.

Γιατί;

Ποιος είναι ο νέος διαχειριστής;

Οικονομικές ενισχύσεις από το κράτος που δεν επαρκούν.

Σύμφωνα με τον ΕΟΤ, είναι η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, στην οποία παραχώρησε την χρήση και διαχείριση του κάμπιγκ για 20 χρόνια.

Μόνο η σίτιση, η δωρεάν διανομή συγγραμμάτων, τα μειωμένα εισιτήρια και η απουσία διδάκτρων δεν βοηθούν όσο χρειάζεται.

Σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, διαχειριστής είναι το Διεθνές Κέντρο Νεότητας, ένας φορέας που δημιουργήθηκε από δυο φορείς, τη ΧΑΝ - τη Χριστιανική Αδελφότητα Νέων και το Σώμα Ελλήνων Οδηγών.

Επιδοτήσεις ενοικίων μόνο για εκείνους με εξαιρετικά χαμηλό οικογενειακό εισόδημα.

Η μεταβίβαση της διαχείρισης από τον ΕΟΤ προς τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, το περσινό καλοκαίρι, δεν είχε συναντήσει παρά τις διαμαρτυρίες της Ένωσης Κατασκηνωτών Κάμπιγκ Βόρειας Ελλάδας.

Φοιτητικά δάνεια που κοστίζουν πανάκριβα.

Μετά τη λήξη της σεζόν και αφού είχε ήδη δώσει δείγμα γραφής ο νέος διαχειριστής, οι διαμαρτυρίες πλήθυναν σε τέτοιο βαθμό που ο δήμαρχος της περιοχής, ο δήμαρχος του "καποδιστριακού" δήμου του Ανατολικού Ολύμπου, χαρακτήρισε τις δραστηριότητες του κάμπιγκ "ύποπτες"!

Κόστος ζωής και διαμονής στις "φοιτητουπόλεις" υπέρογκο.

Υπηρέτες τριών αφεντάδων!

Μια γκαρσονιέρα σε "φοιτητούπολη" μπορεί να ενοικιάζεται ακόμα και για 250-300 ευρώ.

Αν ο χαρακτηρισμός "ύποπτες δραστηριότητες" είναι βαρύς και αναπόδεικτος μέχρι στιγμής, το επίθετο "μπερδεμένες" μπορεί κάλλιστα και αποδεδειγμένα να τις χαρακτηρίσει.

Και οι περισσότερες "φοιτητικές στέγες" είναι μικρά και παραμελημένα διαμερίσματα - σύμφωνα μάλιστα με έρευνα του ΕΚΚΕ, ένα στα τρία δεν διαθέτει καλοριφέρ.

Ένα χρόνο μετά τη μεταβίβαση της χρήσης του κάμπιγκ, παραμένουν εκεί πέντε υπάλληλοι του ΕΟΤ, υπηρέτες τριών "αφεντάδων"!

Υποτροφίες με το σταγονόμετρο, με ποσά που δεν επαρκούν - και μόνο για τους άριστους.

Ο ΕΟΤ είχε υπολογίσει πως παραχωρώντας το κάμπιγκ στη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς παραχωρούσε και τους υπαλλήλους.

Από τους περίπου 100.000, σύμφωνα με επεξεργασία στοιχείων από τον Χρήστο Κάτσικα, οι 25.000 είναι "εξόριστοι" στην… Αθήνα (δηλαδή φοιτητές που κατάγονται από την περιφέρεια) κι άλλοι τόσοι στη Θεσσαλονίκη, 5.000 στην Πάτρα, 4.000 στα Ιωάννινα και ισάριθμοι στη Θράκη, περίπου 3.000 στην Κρήτη, 2.500 στο Αιγαίο, 1.500 στη Θεσσαλία και κάπου 800 στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.

Και αφού τους άφησε απλήρωτους για αρκετούς μήνες, αναγκάστηκε να παραδεχθεί πως δεν μπορεί να τους "ξεφορτωθεί" μαζί με το κάμπιγκ. Ωστόσο, δεν έχει, όπως δείχνουν τα πράγματα και άλλο αντικείμενο απασχόλησης για αυτούς.

Με αποτέλεσμα, κάθε χρόνο τουλάχιστον 16.000 από αυτούς, οι οποίοι κανονικά θα έπρεπε να τελειώνουν τις σπουδές τους, να υπολογίζεται πως τις εγκαταλείπουν.

Έτσι, οι υπάλληλοί του παραμένουν στο κάμπιγκ, "υπηρετώντας" τη ΧΑΝ και τις προσκοπίνες, αφού αυτοί έχουν αναλάβει τη διαχείρισή του.

Κύριος λόγος εγκατάλειψης η ανάγκη βιοπορισμού και η αδυναμία να αντεπεξέλθουν στο κόστος σπουδών…

Όσο για τους νέους διαχειριστές, δεν έχουν κανένα λόγο να μη δεχτούν τις υπηρεσίες των υπαλλήλων και όχι μόνο.

Και για όσοι δεν εγκαταλείπουν, ακόμα και οικογένειες με εισοδήματα θεωρούμενα ως μέσα και υψηλά ακόμα, αναγκάζονται να βαρυγκωμούν και να κάνουν σοβαρές περικοπές εξόδων, αν συμβεί να έχουν 2-3 παιδιά ταυτόχρονα στις διάφορες εκπαιδευτικές βαθμίδες.

Η ΧΑΝ, με έγγραφό της, ζήτησε πρόσφατα και τις υπηρεσίες του δήμου Ανατολικού Ολύμπου, αιτούμενη να μεριμνήσει για την απομάκρυνση των ξεριζωμένων δέντρων, που προκάλεσαν μεγάλες ζημιές πέφτοντας πάνω στις σκεπές των μπαγκαλόου του κάμπιγκ.

Πόσο μάλλον η πλειονότητα των οικογενειών, που έχουν μέσα προς χαμηλά εισοδήματα…

Και καταπατήσεις!

Με αποτέλεσμα, η κατ' ευφημισμόν "δωρεάν" Τριτοβάθμια Εκπαίδευση να κοστίζει από 5.500-7.000 ευρώ τον χρόνο, για κάθε "μετανάστη"-φοιτητή και η Ελλάδα να είναι η τελευταία χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο θέμα της οικονομικής ενίσχυσης των φοιτητών και των οικογενειών τους…

Ο δήμος Ανατολικού Ολύμπου ανταποκρίθηκε τελικά στο έγγραφο της ΧΑΝ και έστειλε συνεργείο να απομακρύνει τα ξεριζωμένα δέντρα.

5.500-7.000 ευρώ κοστίζει ετησίως στην οικογένειά του ο "ξενιτεμένος"

"Θεωρήσαμε επιβεβλημένο να επέμβουμε", λέει ο δήμαρχος Δημήτρης Βράνος, "γιατί εκτιμούμε ότι ο χώρος είναι περιουσία των δημοτών μας".

Για κάθε 10 ευρώ που παίρνει "χαρτζιλίκι" από την οικογένειά του ένας "εξόριστος" φοιτητής, δίνει τα 4 σε ενοίκιο!

Το ποιος είναι ιδιοκτήτης αυτής της περιουσίας των 600 στρεμμάτων, πάντως, δεν είναι και τόσο ξεκάθαρο.

Το 40% του συνολικού κόστους ζωής ενός φοιτητή σε ξένη πόλη υπολογίζεται πως ξεπερνά το κόστος του ενοικίου του αν δεν μείνει σε εστία, αλλά σε ενοικιαζόμενο διαμέρισμα.

Ο ΕΟΤ, από την έρευνα που συνεχίζει ο δήμος, φαίνεται να έχει στην κατοχή του περίπου 250 στρέμματα τα οποία του είχαν παραχωρηθεί το 1976 από το δασαρχείο.

Από έρευνα σε 140 μετανάστες φοιτητές στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Αιγαίου, Θεσσαλονίκης, Πατρών, Θράκης και στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο στο χρονικό διάστημα Φεβρουαρίου - Απριλίου 2002, προκύπτει ότι το μηνιαίο κόστος κατά μέσον όρο ανά φοιτητή υπερβαίνει τα 560 ευρώ.

Πριν από μερικά χρόνια, επί χούντας, ο ΕΟΤ είχε καταφέρει με απαλλοτριώσεις να γίνει ιδιοκτήτης μερικών ακόμη στρεμμάτων γης, ενώ υπάρχει και μια αγορά από την κοινότητα Σκοτίνας.

Αυτό σημαίνει ότι ετησίως το κόστος ζωής των φοιτητών που βρίσκονται εκτός τόπου κατοικίας ανέρχεται σε 5.500 - 7.000 ευρώ και το συνολικό κόστος των σπουδών με μέση χρονική διάρκεια τέσσερα έως πέντε χρόνια σε περίπου 24.000-35.000 ευρώ.

Ο ΕΟΤ, τα προηγούμενα χρόνια, δεν τήρησε τη δέσμευσή του να δώσει απασχόληση στους ντόπιους, εξιλεώθηκε ωστόσο ανεβάζοντας το τζίρο των μαγαζιών της περιοχής, καθώς οι κατασκηνωτές του κάμπιγκ αγόραζαν τα είδη πρώτης ανάγκης και τα τρόφιμα από τα γύρω μαγαζιά.

"Θα αναγκαστώ να τα παρατήσω"

Σήμερα, οι ανάγκες τροφοδοσίας του Διεθνούς Κέντρου Νεότητας εξυπηρετούνται από κέτεριγκ της Θεσσαλονίκης, ξεσηκώνοντας την αγανάκτηση των ντόπιων επιχειρηματιών.

Στο πρόσωπό της εκφράζεται η αγωνία δεκάδων χιλιάδων νεαρών φοιτητών που κατάγονται από οικογένειες με περιορισμένα εισοδήματα και πέρασαν σε σχολή εκτός του τόπου διαμονής τους.

Αλλά, δεν είναι μόνο ο αποκλεισμός των μαγαζιών, που ενοχλεί τους κατοίκους της περιοχής.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αντιμετωπίζουν πραγματικό δίλημμα ζωής: να εγκαταλείψουν τις σπουδές…

Όπως λένε, τα παιδιά τους δε μπορούν ούτε καν να παίξουν στην παραλία και τις παιδικές χαρές του κάμπιγκ, αφού επιτρέπεται η είσοδος μόνο στους αλλοδαπούς -στην πλειοψηφία τους- νέους, που έχουν δικαιώματα στο κάμπιγκ, μέσα από προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η 19χρονη Δήμητρα Σωτηρίου ζει την "εξορία" της εκπαίδευσης για τα καλά.

Αυτά τα ευρωπαϊκά προγράμματα είναι και ο λόγος που η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς παραχώρησε τη διαχείριση στη ΧΑΝ και τις προσκοπίνες, αφού η ίδια, ως πρόσωπο δημοσίου δικαίου, δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί από την κοινότητα.

Δυο φορές έδωσε εξετάσεις, σε δύο Πανεπιστήμια πέρασε, αλλά αν δεν γίνει δεκτή εφέτος η αίτηση μετεγγραφής της στο Πάντειο ώστε να μπορεί να ζει με την αδελφή της, καθώς δεν έχει οικονομική δυνατότητα να ζει μόνη, θα εγκαταλείψει εντελώς το Πανεπιστήμιο.

Τα σχέδια του δήμου

Την πρώτη φορά η Δήμητρα, που κατάγεται από τη Λάρισα αλλά ζει στην Αθήνα, πέρασε στο Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών στη Φλώρινα.

Ο δήμαρχος Ανατολικού Ολύμπου, πάντως, δεν φαίνεται διατεθειμένος να παραχωρήσει αμαχητί την τεράστια αυτή έκταση, "για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων, για τις οποίες δεν έχει γνώση ο δήμος".

Καθώς τα οικογενειακά της εισοδήματα είναι πλήρως ανεπαρκή, πήγε και παρακολούθησε μαθήματα για ένα χρόνο, φιλοξενούμενη αρχικά σε μια φίλη της.

Και ετοιμάζεται να κατέβει στην Αθήνα, για να ζητήσει από τη Νέα Γενιά, συνδιαχείριση, σε πρώτη φάση, του κάμπιγκ.

Το ενοίκιο (για δυάρι) ήταν 140.000 δραχμές (!) κι όταν της ζητήθηκε κάποια στιγμή να συμβάλει, άντεξε για λίγο μόνο.

Για το μέλλον έχει άλλα σχέδια καθώς ο χώρος του κάμπιγκ μπορεί να σημάνει και την αρχή της κοινής πορείας των κατοίκων των δημοτικών διαμερισμάτων.

Το "χαρτζιλίκι" της για να ζει, δεν ήταν μεγαλύτερο από όσο δίνει κανείς σε παιδί Δημοτικού.

Είναι ένας χώρος "ουδέτερος" -δεν ανήκε σε καμία κοινότητα- και η δημιουργία εκεί ενός εμπορικού, πολιτιστικού και αθλητικού κέντρου, θα σηματοδοτούσε και την απαρχή της κοινής συνείδησης των δημοτών του καποδιστριακού δήμου του Ανατολικού Ολύμπου.

Έτσι ξαναέδωσε την επόμενη χρονιά εξετάσεις με το 10% για τη Σχολή Κοινωνιολογίας, προσπαθώντας να περάσει στην Αθήνα.

Για την ώρα, προσπαθεί να βγάλει άκρη με το ιδιοκτησιακό, ψάχνοντας στα κιτάπια ενός διαλυμένο ΕΟΤ.

Για λίγα μόρια, πέρασε στο Ρέθυμνο.

Το αν θα μπορέσει και η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς να διαλύσει τις υποψίες που πλανώνται για τη σημερινή διαχείριση του κάμπιγκ και των ευρωπαϊκών κονδυλίων, αλλά και για την επιλογή των συγκεκριμένων φορέων, ίσως το μάθουμε την επόμενη εβδομάδα, μετά τη συνάντηση του δημάρχου.

Αμέσως έκανε αίτηση μετεγγραφής στο Πάντειο, η οποία κρίνεται σε λίγες μέρες.

"Αν δεν γίνει δεκτή, θα εγκαταλείψω. Δυστυχώς η οικογένεια δεν έχει δυνατότητα να με καλύψει για σπουδές σε άλλη πόλη. Έψαξα επιδοτήσεις ενοικίων και εστίες, όμως τίποτα. Υποτροφίες δίνουν μόνο στους άριστους, δάνειο δεν θα μπορέσω να το πληρώσω. Έτσι, δεν μένει παρά να τα παρατήσω…". Άραγε, την ακούει κανείς;

"Ουραγοί" της Ευρώπης στις οικονομικές ενισχύσεις

Σε όλη την Ευρώπη, σύμφωνα με στοιχεία του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πληροφοριών για την Εκπαίδευση "Ευρυδίκη", τα οποία αναφέρονται στο 1998, οι φοιτητές και οι σπουδαστές λαμβάνουν διαφόρων ειδών οικονομικές ενισχύσεις. Από τα 11 εκατομμύρια των Ευρωπαίων φοιτητών, το 30% λαμβάνει οικονομική ενίσχυση με μορφή επιχορηγήσεων και το 12% δανειοδοτείται, ενώ το κονδύλι που προορίζεται για τον σκοπό αυτό αναλογεί περίπου στο 1/5 της δημόσιας δαπάνης για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση κατά μέσο όρο. Εκτός από μία χώρα, όπου οι παροχές είναι τόσο λίγες ώστε οι δαπάνες οικονομικής ενίσχυσης φοιτητών ως προς το σύνολο δαπανών για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση υπολείπονται κατά… 90% από τον κοινοτικό μέσο όρο. Σε όλες τις χώρες, το κράτος ξοδεύει για να ενισχύσει κάθε φοιτητή ποσά που κατά μέσο όρο στην Ε.Ε. υπολογίζονται σε 1.090 ευρώ τον χρόνο. Εκτός από μία, η οποία ξοδεύει μόλις… 43 ευρώ, δηλαδή το ένα εικοστό πέμπτο του κοινοτικού μέσου όρου. Το θετικό στη χώρα αυτή, που είναι η Ελλάδα, είναι ότι δεν ζητεί δίδακτρα και παρέχει δωρεάν συγγράμματα. Όμως δίδακτρα δεν υπάρχουν ούτε στη Γερμανία, τη Σουηδία, την Αυστρία, τη Δανία και τη Φινλανδία. Η Ελλάδα, λοιπόν, εμφανιζόταν το 1998 να δαπανά ποσοστό 0,01% επί του ΑΕΠ για την οικονομική ενίσχυση των φοιτητών της, όταν ο κοινοτικός μέσος όρος ήταν 0,18% και να είναι τελευταία, πίσω από την Πορτογαλία.

Τα δάνεια

Θα περίμενε κανείς, τουλάχιστον να υπάρχει τακτική χαμηλού δανεισμού από τις τράπεζες. Στις περισσότερες προβλέπεται συνδυασμός επιχορήγησης και δανείου, που σχετίζεται με το ύψος του οικογενειακού εισοδήματος του φοιτητή. Η εξόφληση γίνεται συνήθως μετά το τέλος των σπουδών. Μάλιστα σε ορισμένες χώρες (π.χ. Ολλανδία), αν η επίδοση του φοιτητή είναι πολύ καλή, το δάνειο που έλαβε μετατρέπεται σε επιχορήγηση και δεν το αποπληρώνει. Στην Ελλάδα τα σπουδαστικά δάνεια είναι έντοκα, με τόκο που στην Εθνική Τράπεζα λ.χ. κυμαίνεται (σήμερα) από 8,55%-10,1% (μόλις 10% μικρότερο από το εκάστοτε ισχύον), διάρκεια αποπληρωμής ως 60 μήνες, για ποσό έως 25.000 ευρώ και με περίοδο χάριτος 1 έτος, αλλά με καταβολή τόκων. Γι' αυτό και τα σπουδαστικά δάνεια στην Ελλάδα δεν έχουν μεγάλη έκταση. Όσο για τις επιχορηγήσεις, μόλις 3% των Ελλήνων φοιτητών παίρνουν κάποιου είδους κρατική βοήθεια, ενώ ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 29%.

Μία υποψήφια γιατρός σερβίρει στο κυλικείο

Ναυσικά Καρσαβίδου, φοιτήτρια Ιατρικής. Αποφάσισε πριν ένα χρόνο να εργαστεί, παρά τις αυξημένες απαιτήσεις των σπουδών της

"Δεν δουλεύω γιατί αποφάσισα να ζω με πολυτέλεια. Ίσα ίσα που οι απαιτήσεις της Σχολής μου είναι αυξημένες και κατά συνέπεια η δουλειά δυσχεραίνει τα πράγματα, αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Τα ενοίκια είναι πανάκριβα, οι μετακινήσεις κοστίζουν, τα βιβλία το ίδιο, οι λογαριασμοί πρέπει να πληρώνονται στην ώρα τους…".

Η Ναυσικά Καρσαβίδου είναι φοιτήτρια Ιατρικής, στο 5ο έτος, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Με καταγωγή από την Καστοριά, η Ναυσικά αποφάσισε πριν από περίπου ένα χρόνο να εργαστεί, παρά τις αυξημένες απαιτήσεις των σπουδών της. "Δεν συνηθίζεται φοιτητής ή φοιτήτρια της Ιατρικής να εργάζεται και όταν έπιασα δουλειά στο κυλικείο της Σχολής κάποιοι με αντιμετώπισαν κάπως παράξενα, ωστόσο όλα γρήγορα ξεπεράστηκαν", δηλώνει.

Η Ναυσικά μένει σε δυάρι διαμέρισμα που ενοικιάζει προς 75.000 δρχ. το μήνα ενώ για φως, τηλέφωνο, πληρώνει περίπου 60.000 δρχ. Για τα προσωπικά της έξοδα χρειάζεται μηνιαίως 100.000 - 120.000 δρχ. γι' αυτό και η δουλειά της την βοηθάει στο να τα βγάζει πέρα.

"Μετά το ξενύχτι της δουλειάς τρέχω να προλάβω τη σχολή"

ΧΑΝΙΑ

Εργάζεται ως σερβιτόρος τα τελευταία επτά χρόνια. Πολλές φορές έχει σκεφτεί ότι δεν θα καταφέρει να αντέξει τη νυχτερινή δουλειά και να είναι παράλληλα συνεπής στις υποχρεώσεις του στη σχολή του. Ωστόσο, ο Χρήστος-Ανδρέας Δελήτσικας, ο οποίος κατάγεται από την Καρδίτσα και σπουδάζει στο ΤΕΙ Χανίων, δεν έχει περιθώρια επιλογής. Για να καταφέρει να σπουδάσει και να πάρει το πτυχίο του πρέπει υποχρεωτικά να συνδυάζει δουλειά και σπουδές.

Παιδί πολύτεκνης οικογένειας, ο Χρ. Δελήτσικας λέει: "Σπουδάζουν και τα άλλα μου αδέλφια και οι γονείς μας δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στα έξοδα. Επομένως, εργάζομαι για να τα βγάζω πέρα, και μάλιστα σε μια πόλη όπως τα Χανιά, που για τα οικονομικά δεδομένα των φοιτητών είναι πανάκριβη". Ο ίδιος παραδέχεται ότι δύσκολα αντεπεξέρχεται στα καθημερινά μαθήματα στο ΤΕΙ και στη δουλειά του. "Τυχαίνει πολλές φορές να έχω μάθημα και δουλειά σχεδόν την ίδια ώρα και τρέχω να προλάβω. Βέβαια, το πιο δύσκολο είναι το ξενύχτι. Όταν φεύγεις στις 3 το πρωί από τη δουλειά και πρέπει να σηκωθείς στις 7 για να είσαι στις 8 στο ΤΕΙ, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ".