Δεν προστεύουμε τα κητοειδή ΓΝΩΜΗ

5.1 Έννοια και περιεχόμενο της κοινωνικοποίησης

Η Ε.Ε. θέτει υπό επιτήρηση της χώρα μας μαζί με άλλες επτά για τις φώκιες, τις φάλαινες και τα δελφίνια

Επιστολή προς έναν Ιρακινό διαφωνούντα

Είναι φυσικό, όταν γεννιόμαστε να μην έχουμε διαμορφωμένη προσωπικότητα και να μην είμαστε σε θέση να συμμετάσχουμε στην κοινωνική ζωή.

Υπό επιτήρηση βρίσκεται το τελευταίο διάστημα η χώρα μας, μαζί με άλλες επτά χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω μη επαρκούς παρακολούθησης και αποτελεσματικής προστασίας των πληθυσμών κητοειδών.

Δεν γνωρίζω το όνομά σου και αυτό είναι ήδη σημαντικό. Το βάδισμα, η ομιλία, η συμπεριφορά, οι σχέσεις μας με τους άλλους είναι δραστηριότητες που μαθαίνουμε μέσα από τη συμμετοχή μας σε κοινωνικές ομάδες (βλ. κεφ. 2) και θεσμούς (βλ. κεφ. 4).

Στα είδη που δεν προστατεύονται επαρκώς και στη χώρα μας περιλαμβάνονται οι φώκιες, οι φάλαινες και τα δελφίνια.

Μήπως είσαι κάποιος από τους χιλιάδες των χιλιάδων που επέζησαν των θαλάμων μαρτυρίου του Σαντάμ Χουσεΐν;

Ο πολιτισμός (βλ. κεφ. 1) που έχει κάθε κοινωνία υπάρχει πριν από το κάθε άτομο και συνεχίζει να υπάρχει και μετά από αυτό.

Η αρμόδια για το θέμα επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρεί ότι το Βέλγιο, η Γαλλία, η Ελλάδα, η Ιταλία, οι Κάτω Χώρες, η Πορτογαλία, η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν καθιέρωσαν αρκούντως αποτελεσματικά συστήματα επιτήρησης των πληθυσμών αυτών, με αποτέλεσμα οι παραπάνω χώρες να λάβουν αρχικά μια πρώτη γραπτή προειδοποίηση για την παράβαση της οδηγίας για τα ενδιαιτήματα.

Ή μήπως ένας από τους Κούρδους που δοκίμασαν τα δηλητηριώδη αέρια στο Βόρειο Ιράκ, ένας Άραβας του Νότου που ξεσπιτώθηκε με τη βία ή ένας πιστός Σιίτης που έχει κυνηγηθεί από το κόμμα Μπάαθ ή, τέλος, ένας από τους κομμουνιστές που μάχονται τη δικτατορία εδώ και δεκαετίες;

Ο πολιτισμός, αυτό το σύνολο γνώσεων, αξιών και κανόνων συμπεριφοράς, μεταβιβάζεται στο άτομο μέσα από τη διαδικασία της κοινωνικοποίησης.

Η Ελλάδα και η Ιταλία λαμβάνουν μόνο σποραδικά μέτρα επιτήρησης των ειδών αυτών και στερούνται εθνικής στρατηγικής για τις συγκεκριμένες δραστηριότητες.

Όποιος και να 'σαι, απρόσωπος αλλά υποφέροντας, βρίσκεσαι να περιμένεις πολλά χρόνια να τερματιστεί το βασίλειο του τρόμου. Με αυτόν τον τρόπο, το άτομο μαθαίνει ποιες συμπεριφορές αλλά και ποια μέσα είναι αποδεκτά και επιθυμητά από το περιβάλλον του (βλ. κεφ. 3).

Σύμφωνα με την οδηγία της Ε.Ε., όλα τα κητοειδή αντιμετωπίζονται ως «είδη κοινοτικού ενδιαφέροντος», πράγμα που σημαίνει ότι απειλούνται με εξαφάνιση, είναι ευάλωτα, σπάνια ή χρειάζονται ειδική προσοχή και αυστηρή προστασία.

Και τώρα, επιτέλους, βλέπεις να πλησιάζει η στιγμή για την οποία προσευχόσουν: η στιγμή κατά την οποία ο δικτάτορας που έχει χτίσει για τον ίδιο λαμπερά παλάτια, ο άνθρωπος που εξαίρει τον Χίτλερ και τον Στάλιν και υπόσχεται να τους μιμηθεί, ίσως υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την εξουσία. Η γνωστή σε όλους μας «φωνή της συνείδησης» αποτελεί ουσιαστικά το αποτέλεσμα της πετυχημένης κοινωνικοποίησης.

Με τη σχετική οδηγία επιβάλλεται στα κράτη-μέλη η υποχρέωση να ορίσουν ειδικές περιοχές διατήρησης για το ρινοδέλφινο και τη φώκαινα.

Έχει δικαίωμα κάποιος να αρνείται σε σένα και τους συμπατριώτες σου την απελευθέρωση από την τυραννία;

Κοινωνικοποίηση είναι η εσωτερίκευση των κοινωνικών κανόνων και αξιών, η αφομοίωση δηλαδή από το άτομο, των προτύπων συμπεριφοράς που κάθε κοινωνία ή κοινωνική ομάδα θεωρεί αποδεκτά.

Όπως είναι γνωστό και από άλλες περιπτώσεις, η διαδικασία που ακολουθείται σε περίπτωση που τα κράτη-μέλη παραβούν τις κοινοτικές οδηγίες είναι η εξής:

Ως Χιλιανός που έδωσα μάχες εναντίον της καταπιεστικής τρομοκρατίας του Πινοσέτ επί 17 χρόνια, μπορώ να καταλάβω τις ανάγκες, την αγωνία και τη βιασύνη εκείνων των Ιρακινών που δεν μπορούν να περιμένουν, δεν μπορούν να αποδεχθούν οποιεσδήποτε άλλες αργοπορίες.

Η κοινωνικοποίηση λοιπόν είναι μια διαδικασία μάθησης και μεταβίβασης από γενιά σε γενιά των αξιών, των προτύπων, των γνώσεων έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η συνέχεια του πολιτισμού κάθε κοινωνίας ή κοινωνικής ομάδας.

- Σε περίπτωση κοινοτικής παράβασης, η Επιτροπή απευθύνει στο μέλος «επίσημη προειδοποιητική επιστολή».

Αυτή η συμπάθεια για τον σκοπό σας δεν με εμποδίζει να ρωτήσω ωστόσο: δικαιολογεί αυτή η συμφορά μία εξωτερική επέμβαση από μία ξένη δύναμη με σκοπό να την τερματίσει;

φωτ. 5. 1. Η εξέλιξη ταυ ανθρώπου, σύμφωνα με τον Δαρβίνο, είναι αποτέλεσμα βιολογικών μεταβολών και κοινωνικής ζωής 5 εκατομμυρίων χρόνων. Με την κοινωνικοποίηση πραγματοποιείται ο «εξανθρωπισμός» του ατόμου. Ο Ταρζάν μπορεί να είναι ένας ωραίος μύθος, αλλά αντίστοιχες περιπτώσεις, που έχουν υπάρξει στην πραγματικότητα (όπως το παιδί της Αβινιόν που βρέθηκε στη Γαλλία το 19ο αιώνα, έχοντας χαθεί στο δάσος από βρέφος), έδειξαν ότι άτομα που αναγκάστηκαν να μεγαλώσουν απομονωμένα από την ανθρώπινη κοινωνία δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν βασικές ανθρώπινες συμπεριφορές όπως η όρθια στάση, η ομιλία, η επικοινωνία και άλλα στοιχεία του ανθρώπινου πολιτισμού. - Να συζητήσετε στην τάξη αντίστοιχα παραδείγματα από την κοινωνική πραγματικότητα.

- Εάν το μέλος δεν απαντήσει, η Επιτροπή απευθύνει «αιτιολογημένη γνώμη».

Αν και είμαι σχεδόν σ' όλη μου τη ζωή εναντίον των εξωτερικών επεμβάσεων, στη δεκαετία του 1990 σταδιακά κατάλαβα πως ίσως υπάρχουν περιστάσεις που εισβολές από ξένη χώρα ή διεθνείς συμμαχίες είναι δικαιολογημένες.

σκίτσο.5.1. Το άτομο κοινωνικοποιείται σε όλη τη διάρκεια της ζωής του με βάση τη συμμετοχή σε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες. - Να σχολιάσετε στην τάξη το σκίτσο.

- Σε περίπτωση που το κράτος-μέλος δεν συμμορφωθεί με τα παραπάνω και εξακολουθεί η παράβαση κοινοτικών διατάξεων, τότε το κράτος-μέλος της Ε.Ε. παραπέμπεται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Διστακτικά ενέκρινα την αμερικανική επιχείρηση στην Αϊτή το 1994. Ένιωσα αποτροπιασμό για τη διεθνή κοινότητα μπροστά στη γενοκτονία της Βοσνίας και της Ρουάντα. Όσο για το Κόσοβο, αν και θα προτιμούσα η στρατιωτική δράση να ήταν υπό τις εντολές του ΟΗΕ, διστακτικά κατέληξα στο αγωνιώδες συμπέρασμα ότι η εθνοκάθαρση σε τόσο μαζική έκταση δεν θα έπρεπε να είναι ανεκτή.

Φοβούμαι πως καμία από αυτές τις περιπτώσεις δεν μοιάζει με του Ιράκ. Δεν υπάρχει καμιά εγγύηση πως η αμερικανική στρατιωτική περιπέτεια θα οδηγήσει σε «καθεστωτική αλλαγή» ή στην ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή σου. Δεν είναι μόνο οι νεκροί και οι ανάπηροι Ιρακινοί - και ποιος ξέρει πόσοι από τους επιτιθέμενους - αλλά και η πιθανότητα η επιθετική αυτή ενέργεια να ξεφύγει από τον έλεγχο. Αν προσθέσουμε ότι δεν έχω πεισθεί, όπως και τόσοι άλλοι στον κόσμο, ότι ο δικτάτοράς σου έχει όλα αυτά τα όπλα μαζικής καταστροφής που πραγματικά απειλούν την ανθρωπότητα, θα πρέπει να πω ΟΧΙ στον πόλεμο.

Ο Θεός να με βοηθήσει, αλλά νοιάζομαι περισσότερο για το μέλλον αυτού του θλιβερού κόσμου παρά για το μέλλον των απροστάτευτων παιδιών σου.