Παράλληλη Αναζήτηση
ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ
Ηλέκτριση με επαγωγή
Μασάζ για το αυχενικό σύνδρομο
Έτσι είν' η ζωή
Με ένα ηλεκτρισμένο σώμα είναι δυνατό να ηλεκτρίσουμε ένα μη ηλεκτρισμένο, χωρίς τα δύο σώματα να έρθουν σε επαφή μεταξύ τους.
Όταν πλησιάσουμε μια γυάλινη ηλεκτρισμένη ράβδο στο άκρο μιας μεταλλικής μη ηλεκτρισμένης ράβδου, αυτό το άκρο ηλεκτρίζεται θετικά και το άλλο άκρο αρνητικά (Εικ. 4.32).
Σεμινάρια στους ταξιτζήδες!
Η μεταλλική ράβδος μένει ηλεκτρισμένη όσο η γυάλινη ράβδος βρίσκεται κοντά σε αυτή.
Οι παθήσεις που συνήθως αποκαλούμε με το γενικό όρο Αυχεναλγία, Αυχενικό Σύνδρομο, Αυχενοβραχιόνιο σύνδρομο, είναι στην πράξη τα συμπτώματα της αυχενικής δισκοπάθειας και της αυχενικής σπονδυλοαρθροπάθειας.
Μα οι ταξιτζήδες είναι οι ίδιοι καθηγητές συμπεριφοράς.
Λέμε, λοιπόν, ότι η μεταλλική ράβδος ηλεκτρίστηκε με επαγωγή, δηλαδή χωρίς επαφή.
Στην αυχενική δισκοπάθεια εμφανίζεται αρχικώς δυσλειτουργία με διαταραχές της μοριακής σύνθεσης του μεσοσπονδυλίου δίσκου που μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη αυτού και σχηματισμό δισκοκήλης ή προοδευτική αστάθεια μεταξύ των δύο σπονδύλων, αρθρίτιδα και σχηματισμό οστεοφύτων.
Δεν το ξέρουν ευτυχώς, θα ζητούσαν παραπάνω επίδομα. Και οι μονωτές ηλεκτρίζονται με επαγωγή.
Καταλήγει δηλαδή, στην αυχενική σπονδυλοαρθροπάθεια.
Αλλά διδάσκουν νυχθημερόν κανόνες προσαρμογής, επιβίωσης και επικοινωνίας, σε μικρούς και μεγάλους. Έτσι εξηγείται γιατί μια ηλεκτρισμένη ράβδος έλκει μικρά κομμάτια χαρτί, ένα ηλεκτρισμένο μπαλόνι κολλάει στον τοίχο κτλ.
Η εκφύλιση αυτή ανευρίσκεται σε άτομα ηλικίας 15 έως 40 ετών, δεν είναι, λοιπόν, μία γεροντική πάθηση.
Ή έστω μη επικοινωνίας, όταν ας πούμε εσύ σηκώνεις το χέρι στο διερχόμενο ταξί και σκύβεις μπροστά και φωνάζεις δυνατά (και ταυτοχρόνως σεμνά, ίσως και λίγο ένοχα) το όνομα του προορισμού σου.
Με επαγωγή ηλεκτρίζονται τόσο οι αγωγοί όσο και οι μονωτές.
Ο λόγος που η δισκοπάθεια προσβάλει συνήθως συγκεκριμένα μεσοσπονδύλια διαστήματα, είναι η αυξημένη κινητικότητα της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης σ' αυτό το επίπεδο, καθώς και οι αυξημένες υδραυλικές πιέσεις.
Όταν συχνά το ταξί δεν σταματά, δεν γυρίζει καν το κεφάλι ο οδηγός, τότε καταλαβαίνεις τη μεγάλη αλήθεια.
Οι αγωγοί ωστόσο ηλεκτρίζονται με επαγωγή πολύ εντονότερα από τους μονωτές.
Ως παράγοντες κινδύνου έχουν κατηγορηθεί η συχνή άρση βάρους στην εργασία, το κάπνισμα τσιγάρου και οι καταδύσεις.
Δεν έχει όλος ο κόσμος διάθεση και ενέργεια να απαντά στις ερωτήσεις και τα αιτήματά σου, έτσι είν' η ζωή.
Αντιθέτως, δε φαίνεται να υπάρχει συσχέτιση με τη συχνότητα που κουνάμε το κεφάλι ή το χρόνο που περνάμε σε καθιστή θέση στην εργασία μας, το κάπνισμα πούρου ή πίπας, τη συμμετοχή σε άλλα αγωνίσματα.
Η ζωή είναι γενικώς σκληρή κι ανάλγητη και δεν σέβεται τους κανόνες.
Η διατροφή επίσης δε φαίνεται να συμμετέχει.
Η ζωή είναι βαριά και κουρασμένη σαν τους ταξιτζήδες, με φωνή βραχνή από το κάπνισμα, το οποίο απαγορεύεται για σένα, αλλά όχι και για εκείνον και δεν σηκώνει κουβέντα παραπάνω, ούτε μύγα στο σπαθί της.
Η αυχενική σπονδυλοαρθροπάθεια εμφανίζεται σε άτομα που πέρασαν τη μέση ηλικία και είναι αποτέλεσμα προηγηθείσης δισκοπάθειας, γενικευμένης οστεοαρθρίτιδας, κακώσεων της αυχενικής μοίρας σπονδυλικής στήλης ή άλλων παθήσεων.
Θέλει προσεκτικά να περπατάς και ήσυχα να πηγαίνεις.
Σύμφωνα με τις τελευταίες στατιστικές το 40% τουλάχιστον του πληθυσμού υπέφερε μία φορά στη ζωή του από αυχεναλγία.
Θέλει να ανέχεσαι πολλούς και διάφορους στο ίδιο όχημα και να μην νομίζεις ότι παραστριμώχνεσαι όσο υπάρχει ακόμα χώρος.
Τα συμπτώματα και στις δύο παθήσεις, στα αρχικά κυρίως στάδια είναι ίδια.
Θέλει ως την τελευταία στιγμή να νιώθεις ευγνωμοσύνη για την τύχη σου, που πηγαίνεις καθιστός και συχνά με μουσική, στον άδικο αυτό κόσμο όπου άλλοι στριμώχνονται ή περιμένουν μάταια στη στάση των λεωφορείων.
Άλγος στον αυχένα με αντανάκλαση στους ώμους, τις ωμοπλάτες, το πρόσθιο τοίχωμα του θώρακα.
Πολλά πράγματα για τους μη κανόνες της πόλης μας μαθαίνει κανείς στο ταξί, πληρώνοντας μόνο τη διαδρομή.
Ινιακή κεφαλαλγία.
Και τώρα ιδού.
Δυσκολία στις κινήσεις και δυσκαμψία της αυχενικής μοίρας σπονδυλικής στήλης.
Αυτούς τους δασκάλους της ζωής, τους πρυτάνεις της καθημερινότητας, θα τους καθίσουν στο θρανίο να τους αλλάξουν στυλ.
Μείωση της αισθητικότητας, μούδιασμα στα δάκτυλα, έκπτωση της μυικής ισχύος, είναι αποτέλεσμα πίεσης νευρικών ριζών από δισκοκήλες ή οστεόφυτα.
Αδικία.
Σε προχωρημένες καταστάσεις εμφανίζονται διαταραχές της βάδισης, επεισόδια απώλειας της συνείδησης κτλ.
Αλλά έτσι είν' η ζωή.
Ο ίλιγγος, τέλος, σε σπάνιες μόνο περιπτώσεις έχει σαν αιτία του παθήσεις της αυχενικής μοίρας σπονδυλικής στήλης παρά τα όσα λέγονται.
Θεραπεία των παθήσεων αυτών με συντηρητικά μέσα δεν υπάρχει. Η φαρμακευτική αγωγή και η φυσικοθεραπεία δεν είναι παρά συμπτωματική αντιμετώπιση των επώδυνων επεισοδίων, τα οποία καλώς ή κακώς θα επαναλαμβάνονται στο χρόνο με διαφορετικής διάρκειας και έντασης συμπτώματα.
Η χειρουργική αντιμετώπιση είναι απαραίτητη μόνο σε ένα ελάχιστο αριθμό ασθενών και, πλέον με την εμπειρία που έχουν αποκτήσει ορισμένοι ορθοπεδικοί χειρουργοί, τα ποσοστό επιτυχίας είναι μεγάλα και το αποτέλεσμα οριστικό.
Προληπτικά μέτρα για το περιορισμό των κρίσεων είναι κυρίως η αποφυγή άρσης βαρών και η διακοπή καπνίσματος τσιγάρου.
Συνιστάται, επίσης, το θαλάσσιο κλίμα, επειδή είναι σταθερό, γιατί αυτοί που πάσχουν από οστεόφυτα είναι ευαίσθητοι στις μεταβολές του καιρού και η ελάττωση βάρους για τους παχύσαρκους.
