Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Αθλητικά :: Έρευνα

( ερευνες καταρριπτουν τα στερεοτυπα ) 

ΕΡΕΥΝΕΣ ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΟΥΝ ΤΑ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΨΗ Κεφάλαιο 3 - ΟΠΤΙΚΗ

Οι γυναίκες μιλάνε λιγότερο από τους άνδρες

Δημοκρατία των κουμπιών;

Ουράνιο Τόξο:

Η γλώσσα, ως μέσο έκφρασης, χρησιμοποιείται διαφορετικά από άνδρες και γυναίκες, δείχνουν μελέτες κοινωνιογλωσσολόγων -

Η πολιτική και η ψηφιακή επικοινωνία στις μέρες μας

Χρώματα στον ουρανό.

Αντίθετα με την επικρατούσα αντίληψη, οι γυναίκες δεν μιλούν πολύ, διακόπτουν λιγότερες φορές το συνομιλητή τους, χρησιμοποιούν περισσότερα "ίσως" και ερωτηματικά, σε αντίθεση με το άλλο φύλο, που αρέσκεται στις προσταγές και, ενίοτε, στις βρισιές

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ

Ποια είναι η προέλευσή τους;

Αν νομίζατε μέχρι σήμερα ότι οι γυναίκες μιλούν περισσότερο από τους άντρες, κάνετε λάθος.

Αγαπητέ αναγνώστη Βγες απ' τις πληροφορίες που είσαι θαμμένος χρόνια Παν. Καραβασίλη, Η νέα βία

Γιατί το ουράνιο τόξο εμφανίζεται όταν συνυπάρχει το ηλιακό φως με τις σταγόνες της βροχής;

Κοινωνιολογικές έρευνες έχουν δείξει ότι κάποιες στερεότυπες απόψεις που έχουμε σχετικά με την επικοινωνιακή ικανότητα των δύο φύλων, δεν ισχύουν πια. Προεδρεύουμε της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στο κεφάλαιο αυτό: θα μάθουμε για το φως και τις ιδιότητές του όπως η ευθύγραμμη διάδοση, η διάθλαση, η ανάλυση.

Αυτή τη διαπίστωση έκανε η ερευνήτρια του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας Ρούλα Τσοκαλίδου σε ομιλία που έδωσε στο πλαίσιο του προγράμματος "Αφιέρωμα στις σχέσεις των φύλων", που οργάνωσε η επιτροπή κοινωνικής πολιτιστικής δραστηριότητας Βιολογικού του ΑΠΘ.

Των ευρωπαϊκών δημοκρατιών.

Έτσι θα καταλάβουμε τη διαδικασία σχηματισμού του ουράνιου τόξου.

Συγκεκριμένα, η κ. Τσοκαλίδου ανέφερε ορισμένα στοιχεία που προέκυψαν μέσα από έρευνες κοινωνιογλωσσολόγων.

Σε πολλά μπορούμε να συνεισφέρουμε κατά τη διάρκεια αυτού του εξαμήνου.

- Οι γυναίκες καταλαμβάνουν λιγότερο δημόσιο χώρο και χρόνο από τους άντρες.

Ίσως όμως θα ήταν σημαντικό εάν ξανανοίγαμε τον διάλογο (έστω και δικτυακά) για τον ορισμό, το περιεχόμενο, την ποιότητα της σύγχρονης Δημοκρατίας.

Στις μεταξύ τους δηλαδή συνομιλίες, είναι αυτές που προτείνουν λιγότερα θέματα προς συζήτηση, μιλούνε λιγότερο χρόνο και συχνά τα θέματα που επιλέγουν θεωρούνται δευτερεύοντα (προσωπικά), σε αντίθεση με τα θέματα των αντρών (αθλητικά, πολιτικά).

Μιας δημοκρατίας "των ψηφιακών κουμπιών" ή των hi-tec χειριστών.

- Οι άντρες φαίνεται να διακόπτουν τους συνομιλητές τους περισσότερο από τις γυναίκες.

Ως ψηφιακή δημοκρατία νοούμε τη χρήση της πληροφορίας, της επικοινωνιακής τεχνολογίας και όλων των Media, με στόχο την ενδυνάμωση της πολιτικής δημοκρατίας και της συμμετοχής των πολιτών στις δημοκρατικές διαδικασίες.

- Οι γυναίκες εκφράζουν μεγαλύτερη υποστήριξη στη συνομιλία, πρώτον με τη χρήση λέξεων και επιφωνημάτων που δηλώνουν ότι παρακολουθούν τους συνομιλητές τους, και δεύτερον με τη διαρκή οπτική επαφή με αυτόν που έχει το λόγο.

Μιας δημοκρατίας χωρίς περιορισμούς (χρόνου, χώρου και άλλων φυσικών/τεχνητών εμποδίων) που συμπληρωματικά (και όχι ως υποκατάστατα) χρησιμοποιεί τα νέα αυτά μέσα για την ενίσχυση των ανάλογων παραδοσιακών πρακτικών.

Συχνά, οι άντρες μένουν τελείως σιωπηλοί ως ακροατές και συνηθίζουν να μην κοιτάζουν το συνομιλητή τους.

Η ψηφιακή δημοκρατία (ως ηλεκτρονική δημοκρατία, ως κυβερνο-δημοκρατία και εντέλει ως τηλε-δημοκρατία) συνδυάζει εικονική και οργανική πραγματικότητα, χωρίς όμως ούτε να συγκροτεί μια νέα, αθηναϊκού τύπου Αγορά πολιτών ούτε να προσβλέπει σε μια ουτοπική άμεση δημοκρατία των μη-δημοκρατικών (ή μη-εκδημοκρατισθεισών) δομών και λειτουργιών.

- Οι γυναίκες χρησιμοποιούν περισσότερες εκφράσεις δισταγμού ή έμμεσης αντιμετώπισης των θεμάτων, όπως το "ίσως".

Μολονότι η ταχύτερη και μεγαλύτερη πληροφόρηση, η επικοινωνία χωρίς διαμεσολάβηση του Κράτους και η διευκόλυνση παροχής υπηρεσιών παρέχουν φανερά πλεονεκτήματα για την πολιτική συμμετοχή όλων ή των περισσοτέρων πολιτών, οι δομικές ανισότητες, τα οικονομικά συμφέροντα, το άδυτο των πραγματικών κέντρων λήψης των αποφάσεων δεν υποχωρούν και δεν εκχωρούν τη διαχείριση της κατάστασης στους χρήστες της ψηφιακής δημοκρατίας.

Χρησιμοποιούν επίσης, ερωτηματικές προτάσεις για να κάνουν δηλώσεις.

Κατά συνέπεια, τα Media παρακολουθούν τα συστήματα δημοκρατίας και τις απόψεις των πολιτών για τη δημοκρατία και δεν διαμορφώνουν αυτά μοντέλα δημοκρατίας.

- Οι άντρες κάνουν μεγαλύτερη χρήση των καταφάσεων ή των προσταγών για τις δικές τους τοποθετήσεις ή επιθυμίες.

Η πολιτική κουλτούρα μιας νομικής, ανταγωνιστικής, πλουραλιστικής, συμμετοχικής, δημοψηφισμιακής ή φιλελεύθερης δημοκρατίας θα καθορίσει εντέλει τα πλαίσια και το περιεχόμενο κάθε interactive επικοινωνίας, κάθε πακέτου πληροφοριών, κάθε exit poll ή tele-poll.

- Οι άντρες χρησιμοποιούν περισσότερες βρισιές και τολμηρή γλώσσα για να εκφράσουν τις διαθέσεις τους, ενώ οι γυναίκες κάνουν μεγαλύτερη χρήση της γλωσσικής νόρμας (ακολουθούν τους γραμματικούς κανόνες).

Η άποψη για την εγκαθίδρυση ενός Νέου Ψηφιακού Έθνους (New Digital Nation), όπου όλοι οι πολίτες είναι πλήρως ενημερωμένοι και έχουν πρόσβαση σε όλα τα Media, είναι φενάκη.

- Στις προσωπικές τους διαπραγματεύσεις (κυρίως με τη σύντροφό τους), οι άντρες συχνά χρησιμοποιούν τη μέθοδο της σιωπής και αποφεύγουν να εκφράσουν τον τρόπο που νιώθουν και σκέφτονται.

Το ίδιο ισχύει με τα ηλεκτρονικά συστήματα mini-populus, που θα ενισχύουν τη μη-πολιτική συμμετοχή των μη-πληροφορημένων πολιτών.

- Η χρήση των εκφράσεων (ναι, μάλιστα, μμ) από τις γυναίκες, ερμηνεύεται συχνά ως συμφωνία με τα λεγόμενα του συνομιλητή, ενώ η έλλειψη αυτών από το λόγο των αντρών, σημαίνει για τις συνομιλήτριές τους, έλλειψη προσοχής.

Τα Media δεν φέρνουν τη Δημοκρατία.

- Η χρήση των ερωτηματικών προτάσεων από τις γυναίκες ερμηνεύεται ως επιθυμία για περισσότερες πληροφορίες.

Δεν αλλάζουν το πολιτικό σύστημα ούτε τους πολιτικούς θεσμούς.

Επίσης, οι γυναίκες συχνά μιλάνε ταυτόχρονα για να δείξουν τη συμμετοχή και το ενδιαφέρον τους στο θέμα συζήτησης, κάτι που οι άντρες θεωρούν διακοπή κι αγένεια.

Δεν είναι ανεξάρτητες δυνάμεις, που εργάζονται υπέρ ή κατά της Δημοκρατίας.

- Η μετάβαση από ένα θέμα συζήτησης προς ένα άλλο γίνεται από τις γυναίκες σταδιακά και βάσει των προηγούμενων λεγομένων των συνομιλητριών τους.

Το αν θα χρησιμοποιηθούν για να ικανοποιηθούν αιτήματα πολιτών ή να εξυπηρετηθούν ιδιωτικά συμφέροντα καταναλωτικού χαρακτήρα, περισσότερο σχετίζεται με το πόσο αδύναμη είναι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, παρά με το πόσο ισχυρά είναι τα ίδια.

Οι άντρες από την άλλη πλευρά, δεν αφιερώνουν παρά λίγο χρόνο στο κάθε θέμα και αλλάζουν θέματα γρήγορα και απότομα, με συνέπεια οι συνομιλήτριές τους να νιώθουν ότι εκείνοι αδιαφορούν.

Οι κίνδυνοι, βέβαια, δεν λείπουν.

- Οι γυναίκες συζητούν ανοιχτά τις προσωπικές τους εμπειρίες και θέματα με σκοπό να τις μοιραστούν και να αποσπάσουν κάποια διαβεβαίωση ή παρηγοριά.

Πρώτος απ' όλους η επιβολή μιας πανοπτικής ιεραρχημένης κοινωνίας, που ενισχύει τους ήδη ισχυρούς (και με βάση τις νέες τεχνολογίες).

Οι άντρες πάλι, συχνά θεωρούν τις προσωπικές συζητήσεις επικίνδυνες ή περιττές και όταν συμμετέχουν αναλαμβάνουν συμβουλευτικό κυρίως ρόλο.

Δεύτερος η είσοδος στον ιδιωτικό χώρο και η παραβίαση ατομικών δικαιωμάτων.

- Οι γυναίκες ως ακροάτριες σε μια συνομιλία υιοθετούν ενεργό ρόλο με την ενθάρρυνση και των υπόλοιπων συνομιλητών, ώστε να πάρουν μέρος στη συζήτηση.

Ο τρίτος, η δημιουργία νέας δομικής ανισότητας των πλουσίων/φτωχών (με κριτήριο την πρόσβαση στην πληροφορία).

Καταλήγοντας, η κ. Τσοκαλίδου ανέφερε ότι "η καλύτερη κατανόηση των διαφορών αυτών που αναφέραμε, είναι απαραίτητη για την καλύτερη διαπραγμάτευση των διαπροσωπικών μας σχέσεων".

Το "δικαίωμα του να γνωρίζω" συνιστά δημοκρατική αξία και είναι ασύμβατο με αυταρχικές νομοθεσίες, προβολή μονοδιάστατων "αληθειών", εξάρτηση από ανεξέλεγκτα κέντρα εξουσίας.

Κάτια Παπαδοπούλου

Φρουρός του δημοσίου συμφέροντος δεν μπορεί και δεν πρέπει ν' αφήσουμε να γίνουν τα Media. Δημόσιο συμφέρον είναι ό,τι εξυπηρετεί τους στόχους ολόκληρης της κοινωνίας και όχι ενός μέλους της. Για τις (όποιες) αποκλίσεις φταίμε όμως εμείς οι πολίτες. Οι θεσμοί μας έχουν φθαρεί και κρύβονται έντεχνα πίσω από την (προσχηματική) ευθύνη και (δυσ)λειτουργία των ΜΜΕ.

Δεν καταστρέφουν τα ψηφιακά συστήματα τη Δημοκρατία. Η Δημοκρατία αυτοϋπονομεύεται όταν αναγνωρίζει σ' αυτά την (ανομιμοποίητη) τέταρτη εξουσία και όταν αντικαθιστά τις ορατές λειτουργίες της από υπόγεια αδιαφανή δίκτυα. Άρα και στην ψηφιακή δημοκρατία "η τήρηση των αρχών και αξιών επαφίεται στη σύνεση, την ενότητα και την αντίσταση των Ελλήνων". Αυτή ας είναι μία πρόταση ελευθερίας και προς τους Ευρωπαίους.