Συμφραστικός Πίνακας Λέξεων στο Ποιητικό Έργο του Γ. Σεφέρη
Αναζήτηση για: "ανασ"
26 εγγραφές [1 - 10] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- ανάσα (12)
-
Π035 062 020 σε λίκνισε και που γυρεύεις| τούτη την ώρα της αμάχης, μέσα στην αλογίσια ανάσα,|
Π067 095 014 κι αν σμίξαμε την ανάσα μας με την ανάσα| εκείνου του ανθρώπου| κι αν κλείσαμε τα μάτια
Π067 095 014 κι αν σμίξαμε την ανάσα μας με την ανάσα| εκείνου του ανθρώπου| κι αν κλείσαμε τα μάτια
- ανάσαινε (1)
-
Π016 029 012 ανάγνωσμα σ' ένα παλιό ευαγγέλιο| το μίλημά σου ανάσαινε κι η ανάλαφρη φωνή:|
- ανασαίνει (5)
-
Π024 048 014 μας έφερνε πολύ κοντά στο κύμα που ανασαίνει| ίσως να τους γυρεύουμε γιατί γυρεύουμε
Π048 085 002 σε νικήσει| το χαμόγελο που ανασαίνει πλάι σου, πάει να σκύψει και δε συγκατανεύει|
Π087 133 016 αν τ' αφουγκραστείς θα την ακούσεις πώς ανασαίνει·| πρόσεξε μην τ' ανοίξεις προτού
Π142 254 005 ανασαίνει και ψιμύθια κάθε πτυχή του σώματός του.| Μπήκε στην Κύπρο
Μ026 055 007 ασυνάρτητη, κατακάθι αηδίας,| όταν κανείς δεν ανασαίνει αλήθεια σαν του λείψει|
- ανάσαινες (1)
-
Π034 060 002 ανάσαινες, σαν ένα δέντρο, μέσα στο ήσυχο φως,| μέσα στη διάφανη πηγή κοίταξα
- ανασαίνοντας (3)
-
Π023 046 014 ανασαίνοντας με ρυθμό| και το αίμα τους κοκκίνιζε ένα δέρμα υποταγμένο.| Κάποτε
Π027 052 012 Μετακινώντας τσακισμένες πέτρες, ανασαίνοντας| τη δροσιά του πεύκου πιο δύσκολα
Τ039 071 034 νεκρού βασιλιά στη ράχη| και τα ρουθούνια του που ανοιγοκλούν ανασαίνοντας αηδία.|
- ανασαίνουμε (1)
-
Π116 192 018 άλλες, τούτες τις πλαγιές κοντά μας·| πως ανασαίνουμε όπως μπορούμε ν' ανασάνουμε|
- ανασαίνουν (2)
-
Π039 067 008 βλέπω τα δέντρα που ανασαίνουν τη μαύρη γαλήνη των πεθαμένων| κι έπειτα τα χαμόγελα,
Τ036 067 006 τι να τα κάνουν τα λουλούδια; Και ανασαίνουν τα κυπαρίσσια| κι ανάμεσό τους εκείνα
- ανάσανα (1)
-
Π068 096 009 Άνοιξα την καρδιά μου κι ανάσανα!| Στο πέλαγο ανατρίχιαζε το χρυσό δέρας.|
- ανασάνεις (2)
-
Π025 049 013 το 'χει κόψει από τις ώρες σου.| Δε θ' ανασάνεις· το χώμα κι ο χυμός των δέντρων|
Π095 149 001 Ανάμεσα σε δυο πικρές στιγμές δεν έχεις καιρό μήτε ν' ανασάνεις| ανάμεσα στο πρόσωπό σου
- ανασάνουμε (2)
-
Π029 055 014 την Κυριακή σαν κατεβούμε ν' ανασάνουμε| βλέπουμε να φωτίζουνται στο ηλιόγερμα|
Π116 192 018 άλλες, τούτες τις πλαγιές κοντά μας·| πως ανασαίνουμε όπως μπορούμε ν' ανασάνουμε|