Συμφραστικός Πίνακας Λέξεων στο Ποιητικό Έργο του Γ. Σεφέρη

Επιλογές αναζήτησης

Αναζήτηση για: "ανασ"

26 εγγραφές [1 - 10]
ανάσα (12)

Π035 062 020   σε λίκνισε και που γυρεύεις| τούτη την ώρα της αμάχης, μέσα στην αλογίσια ανάσα,|

Π067 095 014   κι αν σμίξαμε την ανάσα μας με την ανάσα| εκείνου του ανθρώπου| κι αν κλείσαμε τα μάτια

Π067 095 014   κι αν σμίξαμε την ανάσα μας με την ανάσα| εκείνου του ανθρώπου| κι αν κλείσαμε τα μάτια

ανάσαινε (1)

Π016 029 012   ανάγνωσμα σ' ένα παλιό ευαγγέλιο| το μίλημά σου ανάσαινε κι η ανάλαφρη φωνή:|

ανασαίνει (5)

Π024 048 014   μας έφερνε πολύ κοντά στο κύμα που ανασαίνει| ίσως να τους γυρεύουμε γιατί γυρεύουμε

Π048 085 002   σε νικήσει| το χαμόγελο που ανασαίνει πλάι σου, πάει να σκύψει και δε συγκατανεύει|

Π087 133 016   αν τ' αφουγκραστείς θα την ακούσεις πώς ανασαίνει·| πρόσεξε μην τ' ανοίξεις προτού

Π142 254 005   ανασαίνει και ψιμύθια κάθε πτυχή του σώματός του.| Μπήκε στην Κύπρο

Μ026 055 007   ασυνάρτητη, κατακάθι αηδίας,| όταν κανείς δεν ανασαίνει αλήθεια σαν του λείψει|

ανάσαινες (1)

Π034 060 002   ανάσαινες, σαν ένα δέντρο, μέσα στο ήσυχο φως,| μέσα στη διάφανη πηγή κοίταξα

ανασαίνοντας (3)

Π023 046 014   ανασαίνοντας με ρυθμό| και το αίμα τους κοκκίνιζε ένα δέρμα υποταγμένο.| Κάποτε

Π027 052 012   Μετακινώντας τσακισμένες πέτρες, ανασαίνοντας| τη δροσιά του πεύκου πιο δύσκολα

Τ039 071 034   νεκρού βασιλιά στη ράχη| και τα ρουθούνια του που ανοιγοκλούν ανασαίνοντας αηδία.|

ανασαίνουμε (1)

Π116 192 018   άλλες, τούτες τις πλαγιές κοντά μας·| πως ανασαίνουμε όπως μπορούμε ν' ανασάνουμε|

ανασαίνουν (2)

Π039 067 008   βλέπω τα δέντρα που ανασαίνουν τη μαύρη γαλήνη των πεθαμένων| κι έπειτα τα χαμόγελα,

Τ036 067 006   τι να τα κάνουν τα λουλούδια; Και ανασαίνουν τα κυπαρίσσια| κι ανάμεσό τους εκείνα

ανάσανα (1)

Π068 096 009   Άνοιξα την καρδιά μου κι ανάσανα!| Στο πέλαγο ανατρίχιαζε το χρυσό δέρας.|

ανασάνεις (2)

Π025 049 013   το 'χει κόψει από τις ώρες σου.| Δε θ' ανασάνεις· το χώμα κι ο χυμός των δέντρων|

Π095 149 001   Ανάμεσα σε δυο πικρές στιγμές δεν έχεις καιρό μήτε ν' ανασάνεις| ανάμεσα στο πρόσωπό σου

ανασάνουμε (2)

Π029 055 014   την Κυριακή σαν κατεβούμε ν' ανασάνουμε| βλέπουμε να φωτίζουνται στο ηλιόγερμα|

Π116 192 018   άλλες, τούτες τις πλαγιές κοντά μας·| πως ανασαίνουμε όπως μπορούμε ν' ανασάνουμε|

< Προηγούμενο   [1] 2 3   Επόμενο >
Μετάβαση στη σελίδα:Βρες