• ① insatiable, voracious, ravenous (syn αδηφάγος 1, ακόρεστος 1, ανεχόρταγος, απύτιαστος, λαίμαργος, ant χορτασμένος, χορτάτος):
  • αχόρταστη πείνα |
  • οι ρίζες του απλώθηκαν κάτω από το χώμα δυνατές κι αχόρταγες (Myriv) |
  • poem ακολουθούσανε, Oλέγ, το σκυθικό σου άτι | πάντα για αίμα αχόρταστοι, πάντ' απ' αυτό χορτάτοι (Palam)

• ② unsated, unsatisfied, ungratified (syn ανικανοποίητος2 1, ant ικανοποιημένος):
  • αγαπητικό δεν έπιασα, ώσπου μαράθηκαν παράκαιρα τα σωθικά μου από την αχόρταστη φλόγα (Karagatsis) |
  • η εξύψωση του βιοτικού επίπεδου πολλαπλασιάζει τις ανάγκες των ατόμων, που μένουν αχόρταγες (Evelpidis)

• ⓐ insatiable, unsatisfiable, ungratifiable, unquenchable (syn ακόρεστος 2, ανεχόρταγος, απρόφταστος 2, ασύφταστος):
  • αχόρταγος έρωτας, πόθος |
  • αχόρταστη δίψα, περιέργεια, φιλοδοξία |
  • αχόρταστο μίσος, πνεύμα |
  • αχόρταστη αναζήτηση του πλούτου |
  • αχόρταστη λαχτάρα για λευτεριά |
  • δεν ήμουνα ζώο ή πέτρα, παρά άνθρωπος με ζεστή σάρκα κι αχόρταστη ψυχή (Kazantz) |
  • ν' αντιμετωπισθούν οι αχόρταστες απαιτήσεις των κατακτητών (Vacalop) |
  • τη ζούσε [τη θάλασσα] μ' όλες τις αίσθησές του τεντωμένες με αδηφαγία, ακοίμητες και αχόρταστες (Myriv) |
  • αχόρταστη ανάγκη να βυθίζεται στην πολυτέλεια των σαλονιών (Papantoniou)

• ③ insatiable, eager, avid, desirous (syn άπληστος2 2):
  • αχόρταγος αναγνώστης |
  • αχόρταστη έρευνα, προσοχή |
  • αχόρταστα μάτια |
  • στήσαμε αφτί αχόρταστοι ν' ακούσουμε (Myriv) |
  • όσο στενεύαν οι μέρες, τόσο οι άντρες του πληρώματος γίνονταν αχόρταστοι για τη γυναίκα (Venezis)

• ④ avaricious, greedy, covetous (syn άπληστος2 1, αρπακτικός 1b):
  • folkt οι αχόρταγοι εμπόροι δεν τους δίνανε βερεσέ μήτε αλάτι μήτε αλεύρι |
  • γεννήθηκε ~ Pωμιός και τ' αστέρια μαζί να του δώσεις, πάλε δεν του φτάνουν (Psichari) |
  • να σώσει την πατρίδα του από τους αχόρταστους Σπαρτιάτες (ChZalokostas) |
  • αγάλι αγάλια το βιος μας περνούσε και πάλι σε κείνα τα χέρια τ' αχόρταστα (Panagiotop) |
  • ο Nαπολέοντας δεν ήταν διόλου ένας ~ κατακτητής (KMitropoulou)

• ⑤ of which one cannot have enough, providing unceasing enjoyment or satisfaction:
  • αυτή η πλούσια .. εισβολή των γενναίων μοτίβων .. είναι ένα θέαμα αχόρταστο για την ψυχή (Myriv) |
  • poem στην ακριβή του θάλασσα ο ήλιος θα βουτήσει | και στέκω την αχόρταστη να καμαρώσω δύση (Palam)

[fr postmed, MG (αχόρταγος), ByzG αχόρταστος ← LK (Cyranides 7, 17, 1st or 2nd c. AD), K, cpd w. (CGL) χορταστός 'satiabilis' (: χορτάζω); cf der χορταστικός 'good for feeding' (Hesych. καπανικώτερα· ἀπό τῆς φάτνης, χορταστικώτερα κλ)]