• substitutional, substitute (syn αναπληρωματικός 2, υποκατάστατος):
  • τα αναπληρωματικά έργα, π.χ. του Zολά, αποκαλύπτουν ένα τύπο διάφορο και κάποτε αντίθετο προς τον άνθρωπο-καλλιτέχνη καθώς και προς τον τρόπο της ζωής του (Papanoutsos) |
  • μια ηθική της πολιτικής, αναπληρωτική τροποποιητική της ιδιωτικής ηθικής (Despotop) |
  • ο άνθρωπος έχει και θαυμαστή δύναμη αναπληρωτική της όποιας μειονεξίας του συγκριτικά με κάποια ζώα σε ειδικές επιδόσεις του αισθησιοκινησιακού οργανισμού (id.)

• ⓐ gramm compensatory (syn αναπληρωματικός):
  • αναπληρωτική έκταση compensatory lengthening (syn αντέκταση)

• ⓑ law ~ όρκος in a civil suit, oath sworn in support of allegations considered highly probable because of the evidence presented in their support, by which oath the allegation are then considered proved

[fr MG αναπληρωματικός ← K ἀναπληρωματικός, der of *ἀναπληρωτός (: ἀναπληρῶ) for which cf απλήρωτος, δυσπλήρωτος, ευπλήρωτος etc]