• ① lacking wind, windless:
  • άπνοη νύχτα, σιωπή |
  • poem σαν τ' άπνογα πανιά του καραβιού τα στήθια του φυλλίζαν (Kazantz Od 3.83) |
  • σιγό τραγούδι ανάσανε στην ξύλινη φλογέρα |..| σαν άυλα χέρια να 'παιξαν τις άπνοες τρύπες όλες (Athanas)

• ② out of breath, breathless, exhausted:
  • άπνοο στήθος, άπνοα χείλια |
  • το σκυλί απίθωνε τη μούρη στα πόδια κ' έδειχνε άπνοο (Pasagiannis) |
  • poem κ' εκείνος ελιγώθη, | κι άλαλος, άπνογος εκείτουνταν, του κόπου αφανισμένος (Homer Od 5.457 Kaz-Kakr)

• ⓐ not breathing, lifeless, dead (syn άπνους L, πεθαμένος):
  • μια βαριά μπάλα από σακκιά είχε ξεφύγει απ' το βίντζι κι αυτός που 'χε βρεθεί κάτω είχε μείνει ~ (Levantas) |
  • poem τα κύματα | άπνοο, νεκρόν ας με ξεβράσουνε | έναν καιρό στη θεϊκή αγκαλιά σου (Skipis)

• ⓑ frail, weak (syn αδύνατος 1):
  • poem μπορεί και να 'χει δίκιο το άπνογο βασιλικό αποσπόρι (Kazantz Od 10.699)

• ③ fig lacking impetus or inspiration, stagnant, dull:
  • άπνοη εργασία, ερμηνεία, σκέψη, σύνεση, ψυχή |
  • άπνοο αντίγραφο, σχήμα |
  • μυθιστορήματα με πρόσωπα άπνοα |
  • γράφει άπνοες γραμμές |
  • βλέπω την πατρίδα βυθισμένη στο άπνοο τέλμα της μοιρολατρείας (Tsatsos, adapted) |
  • η αρετή είχε καταντήσει ξερή και άπνοη συλλογιστική κατασκευή (Papanoutsos)

[cpd w. πνοή; cf άπνους]