• 1)
  • α) Ψάρι:
    • (Ιμπ. 607·), (Ασσίζ. 240²⁹)·
  • β) (συνεκδ. το ένα αντί για τα πολλά):
    • πλήθος οψάριν έπιασαν, μικρά τε και μεγάλα (Ιμπ. 608· Πεντ. Έξ. VII 21)·
  • γ) (σε παρομοίωση):
    • Έχεις με χιλιομπέρδευτο σαν ψάριν εις το δίκτυ (Ch. pop. 202· Ερωτόκρ. Δ́ 24)·
  • δ) (σε σχ. υπερβολής):
    • μηδέ στο γιαλό τόσα δεν είναι ψάρια … όσά 'χε η δόλια μου καρδιά … βάσανα (Ερωφ. Ά 262· Πανώρ. Γ́ 103)·
  • ε) (σε σχ. αδυνάτου):
    • Όντεν ιδείς εις το βουνί να περπατεί το ψάρι … τότες εμέν και σεν, κυρά, θέλουσι ευλογήσει (Ch. pop. 587· Περί ξεν. 285)·
  • στ) (σε παροιμ.):
    • απού την κεφαλή εβρόμεψε το ψάρι (Τζάνε, Κρ. πόλ. 441²⁶)·
  • ζ) φρ. τρέμω σαν το ψάρι = φοβάμαι πολύ:
    • (Διγ. O 98), (Σταυριν. 106).
• 2) (Μεταφ.) μυς του χεριού:
  • Κακά ήτον λαβωμένος· στο χέριν είχεν κονταριά απάνω εις το οψάριν (Χρον. Τόκκων 1115).

[αρχ. ουσ. οψάριον. Ο τ. οψάριν τον 7. αι. και σήμ. ποντ., όπως και τ. οψάρ’. Ο τ. ψάρι στο Meursius (λ. ‑η) και σήμ. Ο τ. ψάριν και σήμ. κυπρ. και ποντ.]