• 1) Διήγηση, εξιστόρηση:
  • Ν’ ακούς ιστόριες ξακουστές (Θησ. Πρόλ. [93]).
• 2) Ιστορική συνέχεια, παράδοση:
  • δίδοται εις φιλία τοις ερχομένοις πάντοτε προς χάριν ιστορίας (Παϊσ., Ιστ. Σινά 1215).
• 3) Ζωγραφιά, εικόνα:
  • στέκει και θαυμάζεται την ιστορίαν της πόρτας (Λόγος παρηγ. O 526).

[αρχ. ουσ. ιστορία. Η λ. και σήμ.]

• Απεικονίζω, αναπαριστώ μορφή:
  • εστόριασεν αυτό με το γλυφτήρι και έκαμεν το μοσκάρι χυτό (Πεντ. Έξ. XXXII 4)·
  • πέτρα ’στοριασμένη (αυτ. Λευιτ. ΧΧVΙ 1).

[<ουσ. ιστορία + κατάλ. ‑ιάζω ή <ιστορίζω]

• α) Εικόνα:
  • είπεν ο Θεός να κάμομε άθρωπο εις τη ’στόριασή μας σαν την ομοιότη μας (Πεντ. Γέν. I 26)·
• β) ομοίωμα:
  • μη κάμεις εσέν πελεκητό και παν ’στόριαση ος εις τους ορανούς αποπάνου (αυτ. Έξ. XX 4)·
• γ) μορφή:
  • εσείς ακούγετε και ’στόριαση δεν εσείς βλέπετε οξωθιό φωνή (αυτ. Δευτ. IV 12).

[<ιστοριάζω + κατάλ. ‑ση]

• Εικόνα:
  • εγέννησεν εις την ομοιότη του σαν το ’στόριασμά του (Πεντ. Γέν. V 3).

[<αόρ. του ιστοριάζω + κατάλ. ‑μα]