• 1) Ελαιόδεντρο:
  • (Φαλιέρ., Ιστ. 210).
• 2) Καρπός της ελιάς:
  • Φαρίν εκαβαλίκεψεν κατάμαυρον ως ’λαίαν (Χρον. Τόκκων 229).
• 3) Ελιά του σώματος:
  • τας εν τῃ ρινί ελαίας μελαίνας (Ιερακοσ. 344²⁶).

• Ως προσωποπ.:
  • έχω Ελαίαν την κυρά ηγουμένην (Πωρικ. I 45).

[αρχ. ουσ. ελαία. Ο τ. ελιά στο Βλάχ. και σήμ. Ο τ. ’λαία και σήμ. ποντ.]