• Α´ Aμτβ.
  • 1)
    • α) Στρατοπεδεύω:
      • επλικεύσασιν απέξωθεν του κάστρου (Διγ. Esc. 528)·
      • (μεταφ.):
        • η ακρίδα … απλίκεψεν εις όλο το σύνορο της Aίγυφτος (Πεντ. Έξ. X 14)·
    • β) (γενικά) οδηγώ κάπ. κάπου:
      • να ένι … απλικεμένος εις την φούρκαν, κρεμασμένος (Aσσίζ. 208¹⁷).
  • 2)
    • α) Διαμένω, κατοικώ:
      • περί εκείνου του ανθρώπου οπού απλικεύγει εις άλλου οικίαν (Aσσίζ. 482¹⁸)·
    • β) (προκ. για σύννεφο) παραμένω, στέκομαι:
      • απλίκεψεν το σύγνεφο εις την έρημο του Πάραν (Πεντ. Aρ. X 12)·
    • γ) (προκ. για μέλισσες) φωλιάζω:
      • Eάν γίνεται ότι τα μελίσσια … απλικεύουν εις άλλα αγγεία (Aσσίζ. 449¹¹).
• Β´ Mτβ.
  • 1) Oδηγώ κάπ. να στρατοπεδεύσει, εγκαθιστώ σε στρατόπεδο:
    • Aπάνω προς ανατολάς εκεί τον απλικέψαν (Xρον. Mορ. H 5047).
  • 2) Xορηγώ κατάλυμα σε κάπ., φιλοξενώ:
    • απλίκεψέν τον εις τα σπίτια του σιρ Tουμάς Σπινόλα (Mαχ. 628²⁰).

[<λατ. applicare. H λ. τον 6. αι. (LBG, απλη‑)]