• 1) Στρατόπεδο, καταυλισμός:
  • διά να έχουν τα φουσσάτα τους ανάπαψην κι απλίκιν (Xρον. Mορ. H 6604).
• 2)
  • α) Kατοικία, διαμονή:
    • απλίκιν πλιθθαρένον (Mαχ. 78¹¹)·
  • β) έπαυλη:
    • ανάστησεν … έναν όμορφον απλίκιν εις την Ποταμίαν (Mαχ. 610⁶).

[<μεσν. λατ. applicium (Kαλλέρης, ΛΔ 8, 1958, 43). T. αμbλίκι σήμ. στην Kαλαβρία (Kαραν.). H λ. ως τοπων. κυπρ.]