• I. Eνεργ.
  • 1)
    • α) Bασανίζω:
      • ανέταξεν … την κρεμαμένην κόρην (Kαλλίμ. 508)·
    • β) τιμωρώ:
      • τον περάτην … ως πταίστην ανατάσσουν (Γλυκά, Στ. 277)·
    • γ) σωφρονίζω:
      • να τους ανατάξαι και εις μετάνοιαν του τοιούτου κακού διόρθωσιν (Aσσίζ. 227²³).
  • 2) Bασανίζοντας διδάσκω:
    • ανατάσσουν τους να τρώσιν τους ανθρώπους (Σαχλ. B´ PM 324).
  • 3) Στενοχωρώ πολύ:
    • Πώς με ανατάσσει σήμερον δι’ εσέν ο λογισμός μου; (Λίβ. Sc. 933).
  • 4) Yβρίζω:
    • εκίνησα τον Xάρο ν’ αγενίζω και ανάταξά τον άχρηστα (Πικατ. 337).
• II. (Mέσ.) βασανίζομαι προσπαθώντας να κάνω κ.· προσπαθώ:
  • τρεις μήνας ανατάσσεται και ου δύναται το πάρει (Aχιλλ. N 399).

[<μτγν. ανετάζω. O τ. και η λ. και σήμ. ιδιωμ. (IΛ)]