• 1) Το σκάψιμο της γης με αλέτρι για τη σπορά, όργωμα·
  • (εδώ όργωμα και συνεκδ. σπορά):
    • όργωμα και θέρος (Πεντ. Γέν. XLV 6).
• 2) Η εποχή του οργώματος και της σποράς:
  • εις την ημέρα την έφτατη να 'ξαργήσεις, εις το όργωμα και εις το θέρος να 'ξαργήσεις (αυτ. Έξ. XXXIV 21).

[<οργώνω + κατάλ. ‑μα. Η λ. στο Somav. και σήμ.]

• Εκδηλώνω θυμό, οργή εναντίον κάπ.:
  • Για 'δέτε ποιους σπλαχνίζεται (ενν. ο Χριστός) … και ποίους πάλι οργάται (Δεφ., Σωσ. 366· Βεντράμ., Γυν. 75).

[<οργίζομαι]